نشریه " داکان هرالد" دوشنبه شب نوشت: این رزمایش نظامی در چارچوب شورای همکاری شانگهای از ۱۶ تا ۲۱ ماه سپتامبر (۲۵ تا ۳۰ شهریور) در شهر "اورن برگ" روسیه برگزار خواهد شد.
به گفته مقام های هندی هدف از این رزمایش افزایش همکاری ها میان کشور های عضو شورای همکاری شانگهای است. هند قرار است یک هیات نظامی بزرگ از ارتش و نیروی هوایی خود را به این رزمایش اعزام کند.
هند و پاکستان سال گذشته نیز در این رزمایش به صورت مشترک شرکت کرده بودند. این اولین باری بود که دو کشور پس از جدایی از یکدیگر در سال ۱۹۴۷ در یک رزمایش نظامی حضور داشتند.
روابط دو جانبه هند و پاکستان پس از تصمیم دهلی نو برای لغو امتیازات خاص ایالت جامو و کشمیر و تقسیم این ایالت به دو بخش لاداخ و جامو و کشمیر وارد تنش شده است.
پاکستان واکنش شدیدی به اقدامات دهلی نو در کشمیر نشان داد و روابط دیپلماتیک خود را با این کشور کاهش داد. اسلام آباد همچنین سعی کرده است که مساله کشمیر را در مجامع بین المللی از جمله شورای امنیت سازمان ملل مطرح کند.
اما هند با مطرح شدن این مساله در مجامع بین المللی مخالف است و پیشنهاد میانجی گری سایر کشورها را رد کرده است.
سازمان همکاری شانگهای سازمانی میان دولتی است که برای همکاری‌های چندجانبه امنیتی، اقتصادی و فرهنگی تشکیل شده است. این سازمان در سال ۲۰۰۱ توسط رهبران چین، روسیه، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان و ازبکستان پایه‌گذاری شد. نقش اصلی و تعیین کننده را، در سازمان شانگهای، دو کشور چین و روسیه تشکیل می‌دهند.
پذیرش چهار کشور مغولستان، ایران، هند و پاکستان در سال ۲۰۰۴ به عنوان اعضای ناظر از جمله اقدامات مهم این سازمان بود.
اما هند، پاکستان و ازبکستان سال گذشته به عضویت کامل این سازمان درآمدند.
سازمان همکاری شانگهای ترکیبی از اهداف سیاسی، امنیتی و اقتصادی را به صورت توامان تعقیب می کند. مقابله با ایده جهان تک قطبی و مهار روند رو به گسترش حضور قدرت‌های فرامنطقه‌ای، به‌ویژه ناتو و ایالات متحده آمریکا در فضای اوراسیا از طریق موازنه نرم و تحکیم همکاری‌های منطقه‌ای، مقابله با سه عنصر جدایی‌طلبی، افراط‌گرایی و تروریسم و نیز گسترش همکارهای اقتصادی به‌ویژه در بخش انرژی، از جمله مهم‌ترین اهداف سازمان همکاری شانگهای به شمار می‌رود. آنچه بر اهمیت اهداف و برنامه‌های این سازمان افزوده است، تحولاتی است که در طی سال‌های اخیر در فضای ژئوپلیتیک اوراسیا و مناطق پیرامونی آن روی داده است. تحولات مهمی چون امنیتی شدن فضای بین‌المللی پس از حادثه ۱۱ سپتامبر، اشغال افغانستان، حضور مستقیم ناتو و ایالات متحده در منطقه آسیای مرکزی، گسترش فعالیت گروه‌های افراطی و تروریستی در افغانستان و پاکستان و مسائل مربوط به انتقال و امنیت انرژی، موجب توجه روز افزون جامعه جهانی به اهداف و برنامه‌های بازیگران سازمان همکاری شانگهای شده است.