بنا به اعلام فدراسیون بینالمللی وزنه برداری (IWF) در نمونه دوپینگ «محمد حسینی» وزنهبردار جوان دسته ۸۹، ماده ممنوعه «اکسی متولون» وجود داشته است و این وزنهبردار به دلیل نقض قوانین ضد دوپینگ تعلیق است. البته فدراسیون بینالمللی اعلام کرده است تا بسته شدن پرونده این ورزشکار اظهار نظری درباره سرنوشت وی نخواهد داشت.
هر چند نمونههای زیادی از استفاده خواسته یا ناخواسته داروهای ممنوعه توسط ورزشکاران در سطح جهان وجود دارد و آخرین آن نیز «آرتور تایمازوف» نابغه کشتی جهان است اما واقعیتی که نمیشود از آن چشم پوشی کرد هزینههایی است که ورزش وزنهبرداری در سالهای گذشته برای رفتار خودسر یا ناخواسته ورزشکاران پرداخت کرده است.
این رشته ورزشی در ۲ دهه گذشته با معضل سیاه دوپینگ دست به گریبان بوده است تا جایی که در برخی از مواقع محرومیت و جرایم کلانی برای فدراسیون وزنه برداری ایران از سوی نهادهای بین المللی در نظر گرفته شده است. اگر قربانی شدن ستاره ای به نام «سعید علیحسینی» را تنها یک مورد از تبعات شوم دوپینگ تلقی کنیم میتواند واقعیت آسیبهای این کار را به خوبی نمایانگر کند.
علیحسینی که از دهم سپتامبر سال ۲۰۰۸ و پس از تحمل ۲ سال محرومیت دوباره به صحنه رقابتها بازگشته بود در رقابتهای باشگاههای آسیا و جوانان قاره پهناور، ضمن درو کردن تمام مدالهای طلای دسته سنگین وزن، رکوردهای جدیدی در رده جوانان جهان به نام خود ثبت کرد اما در آستانه رقابتهای جهانی «گویانگ» کره جنوبی در سال ۲۰۰۹، به طرز مشکوکی خبر از مصدومیت نابهنگام وی داده شد و در فاصله ۲۴ ساعت مانده تا کسب مدال طلای دسته به اضافه ۱۰۵ کیلوگرم، کادر فنی با بهانهای واهی مانع از افتخارآفرینی این جوان ایرانی شدند.
پس از این اتفاق فدراسیون بینالمللی وزنهبرداری نمونه آزمایش علیحسینی را مثبت اعلام کرد و وی برای دومین مرتبه محروم شد. محرومیتی که طولانی مدت بود و سنگین وزن وزنه برداری ایران را به حاشیه راند. حاشیه ای که وی پس از آن دیگر نتوانست عملکردی مناسب در رقابت های جهانی و المپیکی داشته باشد.
همگان به خاطر دارند که دوپینگ دسته جمعی ملیپوشان در سال ۲۰۰۸ در اردوی تیم ملی چه تبعات سنگینی برای وزنهبرداری و ورزش کشور داشت. اتفاقی که موجب شد از بین ۱۰ وزنه بردار نمونه آزمایش ۹ نفر از آنان مثبت اعلام شود. حسین رضازاده، سعید علیحسینی، شاهین نصیرینیا، محمدحسین برخواه، سجاد بهروزی، رسول تقیان، محسن داوودی، علی دهقانیان، امید نائیج و رضا تیموری افرادی بودند که نمونه دادند و تنها نمونه منفی مربوط به «حسین رضازاده» منفی بود.
حال پس از حدود یک دهه از آن اتفاقات در حالی یک وزنهبردار جوان ایرانی در دام سیاه داروهای ممنوعه گرفتار شده است که شعار ورزش پاک سالهاست در دستور فدراسیون وزنه برداری قرار دارد و «علی مرادی» رییس فدراسیون وزنهبرداری نیز در انتخابات تیر ۹۸ از این شعار به عنوان یک دستورالعمل یاد کرد. دستورالعملی که با مثبت شدن نمونه وزنهبردار جوان، باید جدی تر از گذشته مورد توجه قرار گیرد.
حال اگر قرار باشد پرونده «محمد حسینی» جوان با قطعی شدن دوپینگ این وزنه بردار بسته شود بدون شک مدال نقره رقابتهای جهانی از وی پس گرفته می شود و احتمالا جایگاه ایران در جدول رقابت های جهانی «فیجی» تغییراتی رخ خواهد داد. البته ممکن است محرومیت کوتاه مدت و پس گیری مدال یکی از تبعات این کار خودسر باشد اما استفاده خودسر وزنهبردار ایرانی از دارو ممنوعه به هر دلیلی موجب به حاشیه رفتن ورزشکار و تاثیرات روحی و روانی برای وی خواهد شد.
اتفاقی که «حسین کیهانی» دارنده مدال طلای بازی های آسیایی ۲۰۱۸ جاکارتا که یکی از امیدهای دو و میدانی ایران در المپیک بود را در پیست ورزش خارج و به مدت ۲ سال خانه نشین کرد.
به طور حتم کاهش سهمیه المپیکی وزنهبرداری در توکیو به واسطه دوپینگ سالهای گذشته تعدادی از وزنهبرداران است.
فدراسیون بین المللی از سال گذشته و در اقدامی پیشگیرانه و سرسختانه، سهمیه المپیکی کشورهایی که طی ۱۰ سال گذشته موارد متعدد دوپینگ داشتند را به شدت کاهش داد به طوری که کشورهایی که دارای تخلفات ۲۰ مورد یا بیشتر دوپینگ در فاصله سالهای ۲۰۰۸ تا ۲۰۲۰ باشند در بازیهای المپیک ۲۰۲۰ توکیو، مجاز به داشتن تنها ۲ سهمیه (یک مرد و یک زن) دانسته است که این موضوع شامل حال کشورهای روسیه، قزاقستان، جمهوری آذربایجان، ارمنستان و بلاروس خواهد بود.
بر همین اساس کشورهایی که دارای ۱۰ تخلف یا بیشتر باشند نیز سهمیههای المپیکی آنان به ۲ وزنهبردار مرد و ۲ وزنهبردار زن محدود میشود. حداقل ۹ کشور دیگر همچون بلغارستان، ایران و هند در این دسته قرار میگیرند.
بر اساس آمار، ایران در سال ۲۰۰۹ چهار مورد دوپینگ، سال ۲۰۱۳ دو نمونه دوپینگ، سال ۲۰۱۴ چهار نمونه مثبت داشته و سال ۲۰۱۷ یک نمونه دوپینگ داشته که در مجموع تعداد دوپینگی های ایران را از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۸ را به عدد ۱۱ رسانده است.