به گزارش گروه تحلیل، تفسیر و پژوهش های خبری ایرنا، خبرگزاری ها، تارنماهای خبری- تحلیلی و مطبوعاتِ امروز مسایلی چون دلالت های مباحث درون گفتمانی جریان اصلاح طلبی، ابهامات سازوکار وحدت در اردوگاه اصولگرایی، پیامدهای موج سواری برخی جریان های سیاسی روی نارضایتی های عمومی و ... را در صدر گزارش های انتخاباتی خود مورد بررسی قرار دادند.
سوء برداشت از یک بازاندیشی درون گفتمانی
این روزها صداهای متفاوتی از اردوگاه اصلاح طلبی در خصوص مباحث مهمی چون رهبری این جریان، سازوکار جمعی و نحوه مدیریت آن شنیده می شود. در حالیکه اصولگرایان این صداهای مخالف را به تعارض دیدگاه در میان اصلاح طلبان تعبیر می کنند، اصلاح طلبان این اختلافات را نشانه ای از پویایی و هم اندیشی میان خود می دانند.
تارنمای «مشرق نیوز» در مطلبی اظهارات اخیر «عبدالله ناصری» فعال سیاسی اصلاح طلب در مورد شورای عالی را نشانگر «اختلاف ها در شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان» خواند. به نوشته این تارنما از قول ناصری، افرادی در جبهه اصلاحات و حتی در درون شورای عالی سیاستگذاری هستند که بدون تعارف به هیچ‌چیز جز حضور در صحنه‌های قدرت فکر نمی‌کنند که این نگاه درواقع همان دوگانه اصلاح‌طلبان جامعه‌محور و قدرت‌محور را شکل می‌دهد. امروز تا حدود زیادی خود شورای عالی سیاستگذاری تجلی این دوگانه و این دو نگرش است.
به ادعای مشرق، در حالی که عارف مجری دستورهای خاتمی و برخی سران جبهه اصلاحات بوده، ناصری با فرافکنی می‌گوید: آقای عارف باید در رفتار مدیریتی خودش به‌طور جدی تغییر ایجاد کند، در غیر این‌صورت حاشیه‌هایی که برای لیست مجلس دهم و شورای شهر ایجاد شد، کماکان ادامه خواهد داشت.
این تارنما در گزارشی دیگر مدعی «اصرار کارگزاران بر تغییر رییس شورای عالی سیاستگذاری» شد و از قول «حسن رسولی» عضو شورای شهر و از چهره های نزدیک به عارف نوشت: برخی دوستان اصلاح‌طلب بدون آنکه به زبان بیاورند در ذهن، خودشان را زیبنده این جایگاه می‌دانند بنابراین از این جهت آقای عارف مورد نقد قرار می‌گیرد.
مشرق نوشت: این اظهارات در حالی است که کارگزاران به‌طور جدی دنبال تغییرات در ترکیب و مدیریت شورای سیاستگذاری است.
«محمد مهاجری» فعال سیاسی اصولگرا هم در گفت و گو با «ایسنا» با بیان اینکه اختلاف بین اصلاح‌طلبان زیاد است و احتمال کمی برای ارائه لیست واحد از سوی این جریان وجود دارد، تصریح کرد: اصلاح‌طلبان تمام سرمایه اجتماعی خود را مصرف کرده‌اند. برخی از اصلاح‌طلبان هم راه خود را از دولت جدا کرده اند به این امید که در انتخابات پیروز شوند.
در حالی که اصولگرایان این اختلاف نظرها را نشانه ای از افول اصلاح طلبان می دانند، چهره های اصلاح طلب از این اختلاف نظرها، برداشتی خوشبینانه دارند.
به نوشته «نامه نیوز»، اصلاح‌طلبان این روزها هیچ پرهیزی ندارند که در بیان اختلافات‌شان تحفظ به خرج دهند. شخصیت‌های چهره این جریان بی‌پرده و صریح در رسانه‌ها به یکدیگر انتقاد می‌کنند و در طرح انتقاد هم خط قرمزی نمی شناسند. اما برخی تحلیلگران سیاسی معتقدند این تاکتیک انتخاباتی اصلاح طلبان است تا با پرکردن تیترهای اصلی رسانه ها، توجه افکارعمومی را به خود جلب کنند و پس از مدتی در آستانه انتخابات با موج آفرینی های سیاسی گوی سبقت را از رقیب بربایند.
«محمد عطریانفر» فعال سیاسی اصلاح طلب در گفت و گو با «نامه نیوز» در این ارتباط گفت: بین اصلاح طلبان اختلافات عمده ای وجود ندارد. به طور طبیعی بین گروه های سیاسی تفاوت سلیقه وجود دارد. این {رویکرد} از صداقت اصلاح طلبان است. اصلاح طلبان چون آدم های صادقی هستند تحفظ و روپوشانی نمی کنند. بالاخره بین افراد دیدگاه های متنوع و متفاوتی است. هیچ دلیلی ندارد اختلافات را پوشش دهند که بعد این اختلافات به شکل دیگری بیرون بزند.
به گفته این فعال سیاسی، اصلاح طلبان موقعیت آنچنانی در حکومت ندارند که سر مطامع دنیوی حکومت با هم دعوا کنند. اینها تفاوت دیدگاه هایی است که بروزش اتفاقا در جهت ایجاد وحدت موثر است. وقتی هر کدام از شخصیت ها که دیدگاه ها متنوعی دارند، ضعف های شان بیان شود در جهت اصلاح قدم بر می دارند اما اگر ضعف های شخصیت ها پوشش داده شود در بزنگاه های انتخاباتی تأثیرات خود را می گذارد و در آن مقطع آثار و تبعاتش تندتر و بدتر خواهد بود.
«احمد مازنی» نماینده مجلس و فعال سیاسی اصلاح طلب هم در گفت و گو با خبرگزاری «ایرنا» نقدهای وارد بر شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان را «طبیعی» دانست و گفت: این مسائل نه اینکه ضرورت پیگیری نداشته و اهمیتی نداشته باشد بلکه جزو مسائل جریان اصیل و فعال است و امری بدیهی و طبیعی و بعضی است. برخی از اعضا روی ساختار نقد دارند و برخی‌ها روی افراد و برخی دیگر روی تجربه‌ها و آینده نقد و نظر دارند. به عقیده من باید فضای بحث درون گفتمانی اصلاحات بیشتر فراهم باشد.
به گفته مازنی، جریان اصلاحات در حال حاضر زنده‌ترین و پویاترین جریانات سیاسی داخل کشور است و جایی که حیات و زندگی باشد نقد هم هست و جایی که نقد باشد فرصت تغییر و تحول و تجدیدنظر و حرکت روبه جلو وجود دارد.
سرنوشت جمنا در انتظار شورای وحدت؟
یکی از بزرگترین آسیب هایی که متوجه جبهه نیروهای مردمی انقلاب یا همان جمنا شد، این بود که برخی طیف ها اصولگرایی زمام اختیار تصمیم گیری در این تشکیلات را در اختیار گرفته بودند و به قول خود اصولگرایان، وزن احزاب در روندهای تصمیم گیری مساوی نبود؛ آسیبی که پیش بینی می شود «شورای وحدت» هم در معرض آن قرار داشته باشد.
به نوشته «خبرآنلاین»، نگاهی به عملکرد و نتایج حاصله از فعالیت شورای وحدت در همین مدت کوتاه، نه تنها بی‌ثمری آن را نشان داده که حتی نشانگر آفت‌زدگی ناشی از تشکیلات‌سازی تازه‌واردهای اصولگرایی است. شورای وحدت هنوز هم اساسنامه و سازوکار تشکیلاتی مشخصی ندارد، هم معلوم نیست فرمان هدایت آن را به دست چه فرد یا افرادی سپرده‌اند و مبنای‌شان برای دعوت یا عدم دعوت از افراد و گروه‌های مختلف جریان اصولگرایی چیست. ظاهراً فیلتر احراز صلاحیت شورای وحدت چنان تنگ‌نظرانه طراحی شده که حتی فردی چون علی لاریجانی که از چهره‌های اصیل و میانه‌رو جریان اصولگرایی است، از لیست مدعوین خط می‌خورد. به هر روی هرچه از تشکیل شورای وحدت می‌گذرد، ماهیت وحدت‌شکن آن از وحدت‌آفرینی‌اش پیشی می‌گیرد.
در ادامه می خوانیم: شکل‌گیری شورای وحدت و مدیریت آن بوسیله کسانی چون حدادعادل و زاکانی که از ابتدا میانه خوبی با میانه‌روی و اصولگرایان سنتی نداشته‌اند، شمولیت شورای وحدت را با محدودیت جدی مواجه کرده است.
«ایرناپلاس» هم در گزارشی از چند دستگی میان اصولگرایان و عدم همراهی طیف های مختلف این جریان چون پایداری ها با شورای وحدت خبر داد.
به نوشته این رسانه، شورای وحدت بی‌رقیب نیست، «محمد سلیمانی» عضو شورای مرکزی «جبهه پایداری» در گردهمایی مسئولان پایداری استانها اعلام کرده: «فعلاً تصمیم دارند برای انتخابات مجلس یازدهم در تهران، لیست مستقل بدهند، چون از سوی جریان‌های دیگر شرایط نامشخص است و روند شفافی نمیبینند». علاوه براین،خبرگزاری فارس نیز در خبری از حضور مستقل پایداری‌ها در انتخابات آتی مجلس منتشر کرده است.
به نوشته «دنیای اقتصاد» به نقل از «خبرآنلاین»، علاوه بر سازوکار نامشخصی که شورای وحدت در انتخاب افراد دارد، حتی رفت‌وآمد و حضور و غیاب اعضای شرکت کننده در جلسات مبهم بوده و کمتر خبری از جلسات آن به بیرون درز می‌کند. به همین ترتیب به طور دقیق مشخص نیست شورای وحدت را چه کسانی تشکیل داده‌اند و چه کسانی عضو آن هستند و چه برنامه‌ای برای همکاری با تشکل‌های مختلف اصولگرا در ادامه دارند.
اصولگرایان به پیروزی انتخاباتی امید بسته اند
در حالی که تا انتخابات زمان بسیاری باقی مانده و هنوز مشخص نیست رقابت های انتخاباتی چه سمت و سویی پیا کند، ولی طیفی از اصولگرایان مدتی است خود را پیروز بلامنازع انتخابات معرفی می کنند. این در حالی است که از دید ناظران، ممکن است محاسبات اصولگرایان درست از آب درنیاید.
«محمد مهاجری» فعال سیاسی اصولگرا در گفت و گو با «ایسنا» با بیان اینکه «اعتماد به نفس بالا»، «امید به بهره گیری از تاکتیک سوار شدن بر موج نارضایتی ها» و «ارزیابی میزان پایین مشارکت» اصولگرایان را نسبت به پیروزی در انتخابات امیدوار کرده است، گفت: سوار شدن اصولگرایان بر موج نارضایتی اقتصادی حتما جوابگو نخواهد بود زیرا ممکن است اصلاح‌طلبان در مقطع انتخابات حمله بیشتری به دولت کرده یا به هر دلیلی مشارکت کاهش نیابد، اما به هر حال زمینه‌های پیروزی اصولگرایان فراهم است.
این در حالی است که بسیاری از رسانه ها در خصوص تاکتیک «سوار شدن بر موج نارضایتی» و «ناامید کردن مردم از اصلاح طلبان» به اصولگرایان هشدار می دهند. روزنامه «همدلی» چند روز پیش در گزارشی با عنوان «اصولگرایان باید بدانند در صورت حذف اصلاح طلبان باید با براندازان دست و پنجه نرم کنند» در مورد مخاطرات این روش سییاست ورزی هشدار داد.
روزنامه «همدلی» امروز هم در یادداشتی نوشت: به‌نظر می‌رسد همانطور که در سال ۹۲ اصلاح‌طلبی با قاب اعتدال، جان تازه‌ای به امید ملت بخشید، در دهه آتی این اصول‌گرایی‌ست که با عنوان عمل‌گرایی معتدل‌مآبانه اقبال بیشتری در کشیدن افسار قدرت خواهد داشت. لذا اصول‌گرایانی که در دهه اخیر تحت تاثیر اعتماد ملت به اصلاحات، موجبات عقیم ماندن ارزش‌های اصلاح‌طلبانه را در بدنه دولت دوازدهم مهیا کردند، لاجرم به امید ناامیدی مردم از اصلاح‌طلبی و در نتیجه کاهش مشارکت رای‌دهندگان در انتخابات، مدعی سهم در قوه مقننه و قوه مجریه خواهند بود.
در ادامه می خوانیم: بی‌شک این دسته برای ورود به صحنه ابتدا به‌ساکن، افشاگری و از پس آن با بار نمودن تمامی مشکلات ۴۰ساله کشور به عملکرد دولتمردان اصلاح‌طلب، قصد دارند از فاضلاب پوپولیسم نهنگ شکار کنند و این صید ناب با رویکردی که دولتمردان اعتدال‌گرا در پیش گرفتند دور از انتظار نیست.
«راهبرد معاصر» هم در این ارتباط به اصولگرایان چنین پیشنهاد داد: فاصله گرفتن ترجمان روش حکمرانی میان برخی «عملگرایان جبهه انقلاب» با «جامعه روحانیت» باعث آن شده است که تأثیرات خطرناک این فاصله با دلسرد شدن حضور جوانان مؤمن و انقلابی گره خورده و تبعات ناگواری را رقم بزند. از این روی به جای اختلاف بر سر مسائل تئوری و دوگانه‌سازی آن با مسائل عملی، بهتر است تا جبهه انقلاب در نگاه بازتری نسبت به عملکرد دولت و مجلس کنونی داشته و با تنظیم سندهای مدونی سعی بر ارائه راهکار و یا به بیان دیگر آلترناتیو حکمرانی داشته باشند.