به گزارش گروه تحلیل، تفسیر و پژوهش های خبری ایرنا، یک نفربر زرهی نظامیان اسرائیلی دیروز در نوار مرزی اراضی اشغالی با لبنان هدف راکت حزب الله قرار گرفت تا رژیم صهیونیستی نخستین ضربه را پس از تجاوزات هفته گذشته دریافت دارد.
صهیونیست ها پس از خروج از شوک ضربه قاطع حزب الله و ادعای بی نتیجه بودن این حمله، نقاطی در «مارون الراس» را هدف بمبارانی بی اثر و منفعلانه قرار دادند. با این حال، تلنگر نیروهای مقاومت لبنان برای نظامیان صهیونیست و فراتر از آنان رهبران تندرو تل آویو، سهمگین تر از آن بود که بتوانند خود را بازیابند.
طی ماه های گذشته رسانه ها و مقامات رژیم اشغالگر قدس بارها از حملات خود به مواضع نیروهای مقاومت خبر داده و اظهار داشته اند منابع تهدیدزای ایران و متحدانش علیه اسرائیل را هدف قرار خواهند داد. این در حالی است که سران تل آویو پیشتر تلاش می کردند تا حملات برون مرزی خود را با چراغ خاموش انجام دهند.
با گسترش دامنه اقدامات تجاوزکارانه صهیونیست ها، این حملات در تابستان امسال حتی متوجه مواضع نیروهای بسیج مردمی عراقی شد. به رغم تکرار این یورش ها، اسرائیلی ها از پذیرش رسمی مسوولیت حمله به مقرهای «حشدالشعبی» خودداری کرده اند.
پس از خودنمایی نظامی صهیونیست ها در عراق، اوایل هفته گذشته بود که در فاصله ای کوتاه منطقه «عقربا» در جنوب دمشق و «ضاحیه» در جنوب بیروت هدف حملاتی مشابه قرار گرفت.
پس از تجاوزات روز یکشنبه سوم شهریورماه اشغالگران قدس به سوریه و لبنان و مواضع حزب الله بود که دبیرکل این گروه مقاومت وعده داد که یورش صهیونیست ها را تلافی خواهد کرد.
در پاسخ به «سیدحسن نصرالله» و سردار «قاسم سلیمانی» فرمانده سپاه قدس که گفته بود «قطعا این عملیات دیوانه‌وار، آخرین دست و پا زدن های رژیم صهیونیستی خواهد بود»، «بنیامین نتانیاهو» کوشید مواضعی تهدیدآمیز را چاشنی تجاوزکاری های اخیر سازد و نوعی بازدارندگی را در برابر انتقام جویی مقاومت ایجاد کند.
تا پیش از حمله قاطعانه حزب الله بسیاری از رسانه های حامی اسرائیل با ادعای «آچمز» شدن جریان مقاومت، از دست برتر رژیم صهیونیستی در انجام حملات نظامی علیه اهداف مورد نظر این رژیم سخن به میان می آوردند.
از این منظر، تشدید فشار و تحریم های آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران و پرهیز تهران از گرفتاری در یک تنازع نظامی در منطقه، سران رژیم صهیونیستی را برای گسترش دامنه تجاوزات خود گستاخ تر ساخته است.
در مقابل، اقدام حزب الله با رد این انگاره نشان داد که تجاوزگری اسرائیل در هر نقطه و هر زمانی با پاسخی جدی مواجه خواهد شد.
در ارتباط با انگیزه تجاوزگری صهیونیست ها، بسیاری از تحلیلگران روی انگیزه های انتخاباتی نتانیاهو انگشت می گذارند. همچنان که نخست وزیر رژیم صهیونیستی اخیرا و مجددا با طرح وعده الحاق شهرک های صهیونیست نشین کرانه باختری به قلمرو تل آویو کوشیده تا بیش از پیش رای جریان های تندرو را به سبد آرا خود سرازیر سازد، افزایش عملیات تجاوزکارانه نتانیاهو علیه مواضع نیروهای مقاومت نیز با اهداف انتخاباتی نتانیاهو ارتباط می یابد.
در انتخابات فروردین ماه امسال در اراضی اشغالی، هرچند ائتلاف نتانیاهو پس از اعلام شمارش آرا اعلام پیروزی کرد اما نخست وزیر اسرائیل نتوانست اکثریت مورد نظر را برای تشکیل کابینه مجدد به دست آورد. از این رو اواخر ماه جاری به عنوان موعد برگزاری انتخابات مجدد اعلام شد تا نتانیاهو بتواند بار دیگر بخت خود را برای صدارت در راس رژیم اشغالگر قدس بیازماید.
از دید بسیاری از تحلیلگران، با جدایی چهره های تندرویی چون «آویگدور لیبرمن» از نتانیاهو، طی هفته های گذشته دایره تجاوزات رژیم صهیونیستی و مانور رسانه ای پیرامون آن افزایش یافت تا شاید از این طریق چهره ای از یک نخست وزیر مصمم و قاطع مقابل دشمنان اسرائیل در میدان رقابت های سیاسی از نتانیاهو ایجاد شده و تا حدی رسوایی های اخلاقی و مالی وی را پوشش دهد.
حمله اخیر حزب الله اما تا حد زیادی معادلات نتانیاهو را تغییر داده است. بسیاری از رسانه ها طی روزهای گذشته از عقب نشینی واحدهای نظامی اسرائیل و نیز شهرک نشین ها از نواحی هم مرز با لبنان پس از هشدار نصرالله خبر دادند و اینک پس از انتقام حزب الله، نتانیاهو ضربه ای سخت تر را دریافت کرده است.
با توجه به این شرایط، اقدام نخست وزیر اسرائیل برای وارد آوردن ضربه دوم شرایط را برای وی پیچیده تر خواهد ساخت زیرا چند هفته مانده به رقابت های شانه به شانه در انتخابات اراضی اشغالی، وقوع رخدادی چون جنگ ۳۳ روزه سال ۲۰۰۶ عملا ممکن است به ناپدید شدن نتانیاهو از عرصه سیاسی اسرائیل منتهی شود.