دو سه سالی است که هنرمندان تراز یک نمایش صحنه ای و خیابانی این شهر بی مهری ها دلشان را به درد آورد و مجبور به مهاجرت شدند و به یکباره قطب تئاتر استان همدان پشتش خالی شد و رنجور از برخی هنرمند نماهای نقاب زده در صحنه بازیگری.
جشنواره همیشه با حضورشان طمطراقی داشت و دلت قرص بود که هر جایی هیاهوی تئاتری باشد، در آن صحنه می درخشند و نام ملایر بارها و بارها بر بلندای هنر نمایش می ایستد.
شهرم البته هنرمندان خوب و پا به کار زیادی دارد، اما گاهی شیطنت های انگشت شماری دلش را چرکین می کند و می شود همین دو سه سالی که جایش در پله های نخست جشنواره هنر تئاتر محکم نیست.
جشنواره سی و یکم هم امسال تندیس و دیپلم افتخاری برای هنرمندان ملایر به ارمغان نداشت، اتفاقی که هر علاقه مند به هنر تئاتر را می رنجاند، سالها عادت کرده بودیم که هنرمندان ملایر هر چه تندیس و دیپلم افتخار بود را درو کنند، آرزویی که برگشت آن شاید دور از انتظار نباشد.
اگرچه جشنواره سی و یکم برای ملایر که میزبان این آوردگاه هنری بود، دستاوردی نداشت، اما دست اندرکاران هنر و فرهنگ شهرم در افتتاحیه و اختتامیه سنگ تمام گذاشتند، جشنواره ای در شان و شوکت قطب تئاتر استان که منتقد این جشنواره مدیریت، نحوه چینش، فرش قرمز و آغاز جشنواره را بسیار تحسین کرد.
محمد قاسمی که خاک خورده صحنه نمایش است و کوله باری از تجربه در این هنر دارد، به عنوان منتقد جشنواره سی و یکم دعوت شده بود و در چند و چون برگزاری جشنواره البته کمک حال برگزار کنندگان آن.
وی که برگزاری آئین افتتاحیه را فراتر از تصورش عنوان و برنامه ریزی شده دانست، به وجود نویسندگان صاحب قلم، گروه های قوی، کارگردانان خوب و بازیگران توانمند در استان همدان اشاره کرد که این همه قابلیت کار کردن را در این استان سخت کرده است.
کارگردان و نویسنده تئاتر وجود هفت چینش و فضای مختلف در هفت گروه نمایشی حاضر را از دیگر ویژگی های مثبت جشنواره سی و یکم برشمرد و افزود: کارگردانان هفت گروه نمایشی دنیایی از ذهنیات خود را ترسیم کرده بودند که فضای غریبی بود.
قاسمی همچنین برنامه ریزی دست اندرکاران برگزاری جشنواره سی و یکم از سوم تا ششم شهریور در ملایر برای در کنار هم بودن هنرمندان، گروه های نمایشی و داوران حاضر در جشنواره را حتی در هنگام غذا خوردن ستود و ادامه داد: مهمان نوازی، استقبال و نظم جشنواره مطلوب بود.
وی به عنوان منتقد جشنواره تلاش کرد هر آنچه عدالت است در نشست های نقد و بررسی نمایش ها پیاده کند و همواره مخالف واژه "نه" است، واژه ای که معتقد است با ذکر آن کار زمین می خورد و کارگردان نباید در مظان اتهام قرار گیرد.
این کارگردان و نویسنده ملایری که عقبه ای درخشان در هنر تئاتر استان و کشور دارد، تلاش کرد تجربه خود را در اختیار هنرمندان قرار دهد و نشست های نقد و بررسی را در حد و اندازه کلاس های آموزشی و ورک شاپ برگزار کند و نتیجه آن این بود که هیچ نشستی به تشنج کشیده نشد.
قاسمی گریزی هم به دوران شرکت گروه نمایشی خود در جشنواره های استانی زد و اینکه حدود ۶ تا ۹ ماه برای تهیه یک کار نمایشی تمرین می کردند تا کاری موفق وارد جشنواره شود.
به گفته وی افق نگاه یک کارگردان یا هنرمند باید این باشد که قرار است کار در سطح بین المللی به اجرا دربیاید، در این صورت با نقد و قضاوت منطقی خود تمام تلاشت را به کار می گیری تا در عرصه بین المللی بدرخشی.
قاسمی به حضور ۱۴ دوره گروه نمایشی اش در بخش صحنه ای جشنواره استانی، جشنواره منطقه ای و راهیابی به جشنواره فجر اشاره و ذکر هرگونه شائبه ای مبنی بر اعمال نفوذ همدانی ها در جشنواره های استانی را نادرست و غیرقابل قبول دانست و گفت: سال های سال ملایر در کنار دیگر شهرستان ها همچون تویسرکان و نهاوند به جشنواره منطقه ای رفت، بدون اینکه اعمال نفوذی باشد.
وی با بیان اینکه هرگونه اعمال نفوذ در جشنواره استانی؛ گروه منتخب در جشنواره منطقه ای که برترین های هر استانی حضور دارند را با مشکل مواجه می کند افزود: در جشنواره های استانی انتخاب گروه ها به درستی صورت می گیرد.
کارگردان خوش ذوق و خوش فکر هنر تئاتر البته از نامهربانی هایی در این عرصه سخن به میان آورد و به هشدارهایی که بارها به اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی مبنی بر وجود ۲ یا سه نفر که به شدت به هنر تئاتر ضربه می زنند، اشاره کرد، افرادی که چیزی جز حاشیه بلد نیستند.
زمانیکه در انجمن نمایش ثبت نام کردم اوایل سال ۱۳۷۰ بود، جمعیت تئاتر ملایر هم یک سالن ۳۰۰ نفره را پر می کرد که قرار است از این جمعیت به کجا برسی؟ از بین ۳۰۰ نفر شاید ۱۰ نفر آنها ماندند و بقیه حذف شدند.
عده ای دیدند آبی از این هنر گرم نمی شود، رفتند، عده ای هم با دلشان معامله کردند و ماندند، اگرچه پولی برایشان نداشت.
وی اینگونه ادامه داد: در این سالها به در و دیوار خوردیم تا هنرمند شدیم و با وجود تمام سختی ها و مشکلات، تمام دغدغه ام حواشی بود که ایجاد می شد، در حالیکه خیلی مواقع از حق خودم حتی در تمرین و گرفتن سالن می گذشتم تا گلایه ای نباشد.
کارگردان و نویسنده تئاتر درد دلهایش از بی مهری به هنر نمایش تمامی ندارد، از چوب لای چرخش گذاشتن ها و ناملایمت ها، اما آنگونه که می گوید این حاشیه سازی ها وی را از راهش متوقف نکرد.
وسعت نظر وی البته ستودنی است، از آنجا که تصمیم گرفت روند دوره ای حضور در جشنواره را در همان پله های بالای ترقی نگه دارد و اجازه دهد هنرمندان دیگری از این موقعیت استفاده کنند.
قاسمی اما از این موضوع دردمند است که چرا ملایر پس از این همه سال موفقیت در جشنواره های استانی، منطقه ای و کشوری در تمامی بخش ها، حالا نتوانسته جایگاهی کسب کند.
وی ادامه داد: زمانی تصمیم گرفتم از این جنگ روانی خارج شوم و عرصه را چند سالی در اختیار این افراد که کارشان سم پاشی و متشنج کردن فضا بود، قرار دهم.
کارگردان و نویسنده تئاتر با اشاره به موفق نبودن هنر تئاتر ملایر در سال های اخیر گفت: اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی ملایر باید مدعی باشد که چرا با قرار دادن امکانات و استهلاک سالن ها برای گروه های نمایشی، شاهد هیچ خروجی نبوده اند.
قاسمی با اشاره به حضور ۲ گروه نمایشی از ملایر در جشنواره استانی در سال های گذشته افزود: این در حالیست که امسال تنها یک کار از ملایر پذیرفته شد و متعجب شدم از افرادی که تا این اندازه منتقد ما بودند، یک کار هم از آنها انتخاب نشد و هم اکنون که عرصه برای آنها باز شده، به جایگاهی نرسیدند که بتوانند حتی در جشنواره استانی حضور داشته باشند.
وی اینگونه توضیح داد: هنر تئاتر در لحظه اتفاق می افتد و هر روز که بیدار می شوی باید با یک فکر باز و اینکه چگونه امروزت با دیروزت متفاوت باشد، فعالیت کنی، نه اینکه دائم درگیر حاشیه شوی.
این کارگردان و نویسنده ملایری انتخاب ۲ گروه نمایشی از همدان و تویسرکان برای حضور در جشنواره فجر از سوی داوران را منطقی و حق آنها دانست و گفت: اگر قصوری در کار وجود دارد، این قصور از فرد است، نه از تیمی که پشت آن مسئولان فرهنگی است.
تلاش بیشتر از پیش، افزایش کیفیت مطلوب نمایش ها و جلوگیری از حواشی درخواست های قاسمی به هنرمندان ملایری بود که باید خط فکری و ذهنی شان را تنها به تئاتر معطوف کنند و آنهایی هم که خط فکریشان تئاتر نیست، آن را رها کنند.
وی ضمن آروزی موفقیت برای هنرمندان شهرش تاکید کرد: در اختتامیه جشنواره سی و یکم دلم گرفت، از اینکه در این هیاهوی هنری هنرمندان ملایری که زمانی حرف برای گفتن داشتند، در این جشنواره خبری از آن نبود و این از نظر احساسی برایم ناراحت کننده بود.
کارگردان و نویسنده تئاتر و منتقد جشنواره گفت: این احساس نتوانست من را که دارای وجدان هنر هستم، مجاب کند که در انتخاب آثار حق و ناحق شده است.
قاسمی که تاکنون در بیش از ۱۰ دوره جشنواره فجر، تمامی جشنواره های داخلی و ۲ جشنواره خارجی حضور داشته و بسیاری از جشنواره ها را نیز داوری کرده است و بیش از ۳۰ نمایشنامه را نوشته و بیش از ۴۰ کار هنری را کارگردانی کرده است، این موفقیت و پیشرفت را مدیون مجموعه فرهنگی شهرش می داند و امیدوار است در عرصه های هنری بالاتر بتواند آبروی ملایر را حفظ کند.
۲۰۸۷/۷۵۲۸