تیم ملی فوتبال ایران در اولین دیدار خود در چارچوب دور دوم مرحله انتخابی جام جهانی ۲۰۲۲ قطر و جام ملت های ۲۰۲۳ چین باید به دیدار هنگ کنگ میرود.
امیر هاشمی مقدم پیشکسوت باشگاه استقلال و تیم ملی ایران و همچنین مدیربرنامه های علیرضا جهانبخش در گفت و گو با ایرنا درباره دیدار با این تیم اظهار داشت: هنگ کنگ اولین آزمون رسمی مارک ویلموتس خواهد بود. بازی وقتی رسمی باشد؛ روحیه و انگیزه متفاوتی را طلب میکند اما این اتفاق برای تیم مقابل هم صدق میکند. کار مربی ها در این مواقع مشخص میشود که چطور تیم را هماهنگ کنند. سوریه و کره جنوبی دو بازی دوستانه خوب برای ویلموتس بود تا شناخت خوبی از شاگردانش پیدا کند. تا حدودی تغییراتی در نحوه بازی تیم ملی مشاهده کردیم. ما هجومی تر عمل کردیم. البته که نمی شد بعد از بازی با سوریه به چنین نتیجه ای برسیم اما تقابل با کره جنوبی نشان داد که تفکر روبه جلویی دارد. بازیکنان آزادی عمل بیشتری داشتند و تمایلشان به حرکات رو به جلو بیشتر بود. ما لوازم و کیفیت فوتبال هجومی را داریم. با این وجود بازی های قبلی دوستانه بود و باید در تقابل های رسمی هم شیوه کار تیم ملی را ببینیم.
وی درباره سطح بازی تیم ملی هنگ کنگ و مشکلاتی که دارد خاطرنشان کرد: هنگ کنگ جزو تیمهای درجه ۲ یا سه آسیا است. آنها یک مربی فنلاندی دارند. این افراد از لحاظ فیزیکی خوب کار میکنند و به تیم روحیه میدهند. آنها به شکل دیگری تیمشان را قدرتمند میکنند. انتظار برد داشتن مقابل هنگ کنگ طبیعی است. اگر چنین توقعی نداشته باشیم غیرطبیعی خواهد بود. همه دوست داریم که ۳ امتیاز را از هنگ کنگ بگیریم و باید این اتفاق رخ دهد. حتی اگر بازی را یک بر صفر یا ۲ بر صفر ببریم هم مردم و کارشناسان به آن عادی نگاه میکنند. هنگ کنگ خیلی نسبت به گذشته تغییر کرده است. بازی آنها مقابل کامبوج را به صورت خلاصه تماشا کردم. آنها در ترکیبشان ۵ بازیکن خارجی داشتند و روی نیمکت هم دو بازیکن دیگر بودند. این نشان می دهد که آنها سرمایه گذاری خاصی روی نفرات خارجی دارند. فوتبال هنگ کنگ فیزیکی و مستقیم است. سریع از دفاع به حمله منتقل میشوند و به همین دلیل باید مراقب باشیم که وقتی توپ را از دست دادیم شگفت زده نشویم. یکی از نقاط قوت آنها ضربات ایستگاهی است. یک مدافع بلند قامت انگلیسی به نام اندی راسل دارند که بسیار خوب سر می زند. ایراد بزرگ آنها اما این است که دفاع آنها خطی است و پشتشان فضای خوبی وجود دارد. هر دو دفاع مرکزی این تیم سرعت کمی دارند و این برای مهاجمان ما خبر خوبی است. فاصله بین دفاع و هافبک این تیم به هنگام حمله زیاد است که باید استفاده کنیم. نکته مشخص دیگر هم این است که از لحاظ فیزیکی خیلی بهتر از آنها هستیم و این امتیاز ویژه ما به شمار می رود. قطعا کادر فنی تیم ملی هم به این قضایا واقف است.
مدیر برنامه های علیرضا جهانبخش درباره بازی نکردن او در این فصل برای برایتون در لیگ برتر انگلیس بیان داشت: علیرضا با کج سلیقگی یا به خاطر سیستم متفاوت سرمربی برایتون در چند بازی اول حضور نداشت. البته این اتفاق تنها منحصر به علیرضا نبوده است. بازیکنان بزرگ دیگری در سراسر جهان بوده و هستند که به یک باره از ترکیب اصلی کنار گذاشته می شوند. ماتیاس دلیخت مدافع تیم ملی هلند وقتی از آژاکس به یوونتوس آمد در ترکیب اصلی قرار نگرفت. خیلی ساده بگویم که پاتر تا اندازهای می تواند علیرضا را نبیند و سرانجام به این نتیجه می رسد و مجبور میشود که او به تیمش کمک میکند. لوکادیا و آندونه دو مهره هم پست جهانبخش از تیم رفتند اما این اجازه به علیرضا داده نشد چرا که مربی تیم به او اعتقاد دارد. صد در صد این فصل، سال علیرضا خواهد بود. او با انگیزه فراوان بعد از فیفا دی به تمرینات تیمش برمی گردد.
وی درباره کیفیت بازی های لیگ برتر ایران گفت: خیلی متاسف و متعجب هستم. سطح لیگ ما چندان جالب نیست. اتفاقاتی که در بیرون از زمین رخ می دهد همه چیز را تحت تاثیر قرار داده و حالا خودِ فوتبال در حاشیه قرار گرفته است. جوی به وجود آمده که تنها نکته مهم، نباختن است. شاید فقط چند تیم در لیگ برای بردن به میدان می روند و بقیه برای شکست نخوردن به زمین می آیند. حالا یا سرمربی ترس از اخراج دارد یا دوست دارد که سیستم دفاعی خود را محکم تر کند. شاهد "فوتبال بیزینسی" هستیم و این جذابیت فوتبال را گرفته است. متاسفم که در بیشتر مواقع، بعد از نتیجه نگرفتن، همه چیز به داور ختم میشود و احترام این قشر زحمتکش رعایت نمیشود. صحبت من با آن مربی این است که باید طوری فکر کنی که داور با تیم حریف است و تو برای بردن باید دو گل بیشتر بزنی. پیشرفت فوتبال در ایران درجا شده است. از فضاها استفاده نمی شود و تحرک کم شده است. دو سه تیم دوست دارند فوتبال خوب بازی کنند اما همان تیمها چیزی برای از دست دادن ندارند و تیمهای بزرگتر تمایلی به فوتبال زیبا ندارند.
پیشکسوت باشگاه استقلال و سرمربی اسبق تیم دوم نایمخن در پایان درباره فعالیت این روزهای خود تصریح کرد: ۹۵ درصد درگیری من مربوط به فوتبال است. مدتی در هلند تدریس میکردم. در حال حاضر در فدراسیون فوتبال هلند مشغول هستم. حدود یک سال و نیم است که مربیگری نکردم. چند پیشنهاد داشتم اما در حدی نبود که قبول کنم. با این حال فعلا روی کار آنالیز مشغول هستم. روی استعدادهای کم سن و سال تمرکز دارم و باشگاه ها از من می خواهند تا آنها را ارزیابی کنم. با این حال قلب من به مستطیل سبز وصل است و اگر پیشنهاد خوبی به دستم برسد روی آن فکر میکنم.