به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان حفاظت محیط زیست، عیسیکلانتری گفت: این سازمان لایروبی تنگههای چاپقلی، آشوراده و خزینی را مطابق ماده یک قانون حفاظت، احیاء و مدیریت تالابهای کشور مصوب اردیبهشت ماه ۱۳۹۶ مجلس شورای اسلامی اقدامی در جهت تخریب غیرقابل جبران خلیج گرگان و تالاب میانکاله دانسته و با اجرای لایروبی مخالفت کرده است.
رئیس سازمان حفاظت محیط زیست تصریح کرد: دلایل کارشناسی و فنی مخالفت این سازمان، در مکاتبات و در نشستهای مختلف تخصصی و اجرایی به دفعات اعلام و تشریح شده است.
وی با تاکید بر اینکه سیاست اصولی سازمان حفاظت محیط زیست برای حفظ کارکردهای اکولوژیکی، اقتصادی و اجتماعی تالاب با ارزش ملی و بین المللی میانکاله و خلیج گرگان است، گفت: تامین حقابه تالاب از منابع آب بالادست و رفع انسدادهای صورت گرفته در آبراهههای ورودی به تالاب، کاهش مصرف آب در حوضه آبخیز و احیاء آبهای زیرزمینی و فعالیتهایی مانند آن از جمله اقدامات برای حفظ این تالاب با ارزش ملی و بینالمللی است.
کلانتری تصریح کرد: این سازمان اعتقاد راسخ دارد مشکل اصلی میانکاله نه در دریا، بلکه غالباً در خشکی و حوضه آبخیز تالاب است و لایروبی تنگههای حدفاصل خلیج گرگان و دریا مشکلات عدیده تالاب را حل نخواهد کرد و حتی موجب تشدید مشکلات موجود خواهد شد.
وی اظهار داشت: علت مخرب بودن تعمیق و لایروبی تنگهها این است که در صورت بالا آمدن آب دریا، لایروبی صورت گرفته بی اثر شده و صرفاً هزینههای زیاد اقتصادی ناشی از عملیات پرحجم لایروبی یک میلیون و هشتصد هزار مترمکعب رسوب برداری و تخریب زیست محیطی زیستگاههای این منطقه به وجود خواهد آورد.
کلانتری ادامه داد: در صورت پایین رفتن آب دریا، عمیقتر شدن تنگهها، خشک شدن خلیج گرگان را تسریع می کند، بنابراین در هر دو حالت، دستکاری تنگهها خسارت بار و جبران ناپذیر خواهد بود.
وی خاطر نشان کرد: سازمان حفاظت محیط زیست بر اساس رسالت قانونی خود برای تهیه و اجرای برنامه جامع مدیریت حوضههای تالابی کشور که با رویکرد زیست بومی و مشارکت همه دستگاههای مسئول در حوضه صورت میگیرد، برای میانکاله و خلیج گرگان نیز طرح مدیریت محدوده تالاب تدوین و مبنای اقدامات احیایی قرار گرفته و در سطح حوضه آبخیز میانکاله نیز در دستور کار این سازمان قرار دارد.
رئیس سازمان حفاظت محیط زیست تصریح کرد: این سازمان مطابق وظایف و مسئولیتهای خود در حوزه تالابها و به منظور رفع برخی مشکلات خلیج گرگان و میانکاله از جمله کاهش آب ورودی به تالاب از منابع بالادست، برای نجات این اکوسیستم تالابی با اهمیت ملی و بینالمللی منحصر بفرد، برنامههای اصولی در دست اقدام دارد که برخی از آنها در حال اجرا است.
خلیج گرگان که در سدههای پیشین با برخورداری از آب فراوان زمینه ایجاد بندرگاههایی چون گز و ترکمن را فراهم کرده و بر رونق و شکوه این مناطق افزود، چند سالی است گرفتار خشکسالی شده و دیگر خبری از آن همه شکوه نیست و این پهنه آبی با مرگ و نیستی دست و پنجه نرم میکند.
افزایش ۱.۵ درجهای دمای هوای کره زمین و در نتیجه تبخیر بیشتر آب در کنار حفر چاههای متعدد کشاورزی و کاهش فراوان سفره آب زیرزمینی که موجب مکش آب خلیج برای جبران این برداشتها میشود، موجب شد روز به روز از سطح و عمق آب خلیج گرگان کاسته شده و بر مساحت صحرای بی آب و علفی که قبلا بخشی از مساحت این پهنه آبی بود، افزوده شود.
ثبت خلیج گرگان در سال ۱۳۵۴ به همراه تالاب میانکاله و لپوی زاغمرز در استان مازندران به عنوان نخستین مجموعه تالاب بینالمللی جهان در فهرست تالابهای کنوانسیون رامسر، ثابت کرد این خلیج و نواحی اطراف آن یک مجموعه ارزشمند زیست محیطی حتی در سطح دنیا است که علاوه بر حفظ چرخه زیست دریای خزر در معیشت جوامع محلی اثرگذاری مستقیم دارد.