بارگاه ملکوتی حضرت معصومه (س) امشب سراسر حزن و ماتم و مملو از حضور زائران دل‌سوخته‌ای است که با چشمانی اشک‌بار و دل‌هایی مالامال از غم و اندوه آمده‌اند تا این مصیبت بزرگ را به کریمه اهل‌بیت (س) تسلیت‌گویند.
سوگواران اباعبدالله الحسین (ع) که این روزها از سراسر کشور خود را به حرم حضرت فاطمه معصومه (س) رسانده‌اند، در این مکان مقدس به یاد مظلومیت سومین امام شیعیان و حضرت ابالفضل العباس(ع) اشک ماتم می‌ریزند و برسر و سینه می‌زنند.
قم در این شب حزن‌انگیز شاهد جلوه‌های بی‌بدیلی از عشق و ارادت به امام حسین (ع) و یاران باوفایش است، به‌طوری‌که شور حسینی در جای‌جای این شهر مقدس به چشم می‌خورد و ندای لبیک یا حسین (ع) و یا ابالفضل العباس (ع) طنین‌انداز شده است.
انبوه مردم متدین استان قم و خیل زائران حضرت معصومه(س) با به راه‌اندازی دسته‌های عزاداری به‌سوی حرم مطهر سرازیر شده‌اند و بار دیگر مراتب ارادت خود را به اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع) نشان داده و یاد سرور و سالار شهیدان و ۷۲ تن از یاران باوفایش را با برپایی آیین‌های عزا گرامی می‌دارند.
امشب شیفتگان خاندان عصمت و طهارت (ع) در گوشه گوشه این شهر به سوگ نشسته‌اند و با یادآوری مصیبت‌های حضرت زینب کبری (س) و کودکان حضرت امام حسین (ع)، بر سر و سینه زده و سوگواره عشق می‌خوانند.
مسجد مقدس جمکران، بقاع متبرک امامزادگان، مساجد، تکایا، دفتر مقام معظم رهبری در قم و دفاتر و بیوت مراجع عظام تقلید نیز با برگزاری آیین‌های سوگواری و بیان فلسفه قیام امام حسین (ع) و پیام نهضت عاشورا به میزبانی از عزاداران حسینی(ع) می‌پردازند.
مردم قم امشب با برپایی موکب‌های گسترده در سطح شهر، با چای و غذای نذری از عزاداران حسینی پذیرایی کردند و عشق و ارادت خود را به خاندان رسالت به نمایش گذاشتند.
امشب مصادف با شب تاسوعا، به حضرت ابالفضل العباس (ع)، علمدار دشت کربلا اختصاص دارد.
عباس بن علی با کنیه «ابوالفضل» و «ابوفاضل» و لقب‌های قمربنی هاشم، سقا، صاحب لواء الحسین، علمدار، ابوالقِربه، عبدصالح و باب‌الحوایج، فرزند امیرالمؤمنین امام علی(ع) و ام‌البنین در ۴ شعبان سال ۲۶ هجری قمری در مدینه متولد شد.
وی در مکتب امام علی(ع) و برادرانش امام حسن و حسین(ع) تربیت یافت و در واقعه عاشورا به‌عنوان فرمانده و پرچم‌دار سپاه امام حسین (ع) و سقایی خیمه‌های اطفال و اهل‌بیت امام حضور داشت.
قمر بنی‌هاشم در واقعه کربلا همراه امام حسین(ع) و یاران باوفایش بود و در روز عاشورا به علت بستن آب بر روی امام و یاران ایشان از سوی دشمن؛ تصمیم گرفته شد تا حضرت عباس(ع) برای آوردن آب به فرات برود، مشک‌ها را برداشت و چون به کنار فرات رسید یاران ابن زیاد به وی حمله کردند و درنهایت به شهادت رسید.
۱۱۷۵ /