تاریخ انتشار: ۱۹ شهریور ۱۳۹۸ - ۲۰:۴۹

قم - ایرنا - شهر مقدس قم در شام غریبان حضرت سیدالشهدا(ع) و یاران باوفایش غرق در عزا و ماتم شده و مجاوران و زائران حرم حضرت معصومه(س) به سوگ نشستند و بر غربت و اسارت خاندان اهل‌بیت(ع) گریستند.

مردم قم، آیین شام غریبان را با دلی پر از غم و اندوه برگزار کردند و با حضور در خیابان‌های اطراف بارگاه ملکوتی کریمه اهل‌بیت(ع) و دیگر معابر این شهر به یاد مظلومیت امام حسین(ع) و یاران باوفایش اشک ماتم ریختند.

سوگواران با برپایی دسته‌های عزاداری یاد حضرت اباعبدالله الحسین(ع) و یاران باوفای ایشان را گرامی داشتند و با روشن کردن شمع، به یاد مصیبت‌های حضرت زینب کبری(س) خواهر گرامی امام حسین(ع) گریستند.

همچنین برخی از دسته‌های عزاداری برای عرض تسلیت به سمت آستان مقدس حضرت فاطمه معصومه(س) حرکت کردند و با نوحه‌‎خوانی و مرثیه‌سرایی به عزاداری پرداختند.

تعدادی از ایستگاه‌های صلواتی نیز در این شب، از عزاداران حسینی در خیابان‌های سطح شهر مقدس قم پذیرایی می‌کردند و در برخی از مناطق مراسم زیارت عاشورا برپا شد.

امشب، قم شاهد جلوه‌های بی‌بدیلی از عشق و ارادت عاشقان ائمه اطهار(ع) به امام حسین(ع) و یاران باوفایش بود، به‌طوری‌که شور حسینی در جای‌جای این شهر مقدس به چشم می‌خورد و ندای «امشب شام غریبان است» طنین‌انداز شد.

عزاداران حسینی که طی روزهای گذشته از راه‌های دور و نزدیک خود را به شهر مقدس قم رسانده و در آیین سوگواری تاسوعا و عاشورای حسینی شرکت کرده‌اند، در شام غریبان این امام همام(ع) نیز به یاد مصیبت‌های حضرت زینب(س) و کودکان امام حسین(ع) ناله سردادند و اشک ماتم ریختند.

مسجد مقدس جمکران، بقاع مترک امامزادگان(ع)، مسجدها، حسینیه‌ها و تکیه‌ها در سراسر استان در شام غریبان حسینی غرق در سوگ و ماتم شد و گروه بسیاری از عاشقان، ارادتمندان، شیفتگان و دل‌سوختگان ائمه اطهار(ع) عزاداری کردند.

امام حسین(ع) و یاران باوفای ایشان در روز ۱۰ محرم (عاشورا) سال ۶۱ هجری قمری درحالی‌که بیش از ۷۲ تَن نبودند، با دلاورمردی، رشادت، عزت و آزادگی با دشمنان دین اسلام جنگیدند و به شهادت رسیدند، اما زیر بار ذلت نرفتند.

مرقد مطهر این امام معصوم و حضرت ابوالفضل عباس(ع) و یارانش در شهر کربلا در کشور عراق است.

«شام غریبان»، در ادبیات و مرثیه‌های پارسی‌زبان‌ به غروب آفتاب روز عاشورا و سوگواری این شب گفته می‌شود؛ نوحه‌های این مراسم یادآور غربت و اسارت اهل‌بیت امام حسین(ع) و کودکان بازمانده از واقعه کربلا است که در غروب عاشورا، بی‌پناه در تاریکی شب، در بیابان کربلا به سر می‌بردند، بعضی رسوم خاص، مانند روشن‌ کردن شمع یا نشستن در تاریکی، باعث تفاوت عزاداری این شب با دیگر شب‌های محرم می‌شود.

۷۴۰۶/  ۱۱۷۵