به رسم هر سال دسته عزاداران روستای «علی‌آباد» باراندوز عصر روز عاشورا مهمان کلیسای این روستا و خانواده شهید میسحی «هرمز باباخانی» بودند و از آنان با شربت و خوراکی که نذر این خانواده شهید است، پذیرایی شد.
حوالی ساعت پنج عصر روز عاشورا صدای طبل‌های عزاداری چندصدمتر مانده به روستای «علی‌آباد» شنیده شد که حکایت از برپایی مراسم آیینی در این روستا داشت؛ مراسمی که برای هر بیننده‌ای که برای نخستین بار با آن مواجه می‌شد، می‌توانست جالب توجه باشد.
پرچم و علم‌های عزاداری شهادت امام حسین(ع) به دربی با علامت صلیب تکیه داده شد و نوای روضه‌خوان به همراه عطر کندر(ماده‌ای معطر که مسیحیان در آیین‌های مذهبی استفاده می‌کنند) در فضا پیچید؛ دسته عزاداری پس از حرکت در کوچه‌های روستا به کلیسایی که مدفن شهید دفاع مقدس است، وارد شد و عزاداران همراه با زنجیرزنی برای شادی روح شهید روستا دعا کردند.
مادر شهید که روستاییان «ننه رامینه» خطابش می‌کنند با لباس سیاهی که حکایت از عزای حسینی دارد، در کنار مزار شهید نشست و با گوش فرا دادن به روضه‌های مداح اشک ریخت؛ گویی که ساعتی پیش خبر شهادت فرزندش را به او داده باشند.
عزاداران یک‌به‌یک با قرائت حمد و سوره به «ننه رامینه» که او را را مادر روستا و پسر شهیدش را فرزند روستا می‌دانند، تسلیت گفتند و برای ادامه مراسم عزاداری به سوی امامزاده «غریب حسن» راهی شدند.
«رامینه ابراهیمی» مادر شهید با اشاره به اینکه همه ما فارغ از قوم و دین با هم همدل و برادریم و در مراسم مذهبی یکدیگر شرکت می‌کنیم، گفت: یکی از همسایه‌ها که به تازگی از سفر حج برگشته است، صبح روز عاشورای امسال مزار شهید را با آب زمزم شست‌وشو داد.
برای اهالی ارومیه پخش نذری توسط اقلیت‌های دینی در صف‌های عزاداری محرم یا نثار فاتحه بر سر مزار پیروان سایر ادیان عادی جلوه می‌کند زیرا مردم این خطه سال‌ها با هر نژاد و مذهب همزیستی و تعامل را به خوبی آموخته‌اند.
«بنیس باباخانی» برادر شهید، حضور و مشارکت در مراسم آیینی و مذهبی همسایه‌های مسلمانشان را رسمی قدیمی در میان خانواده دانست و گفت، پدربزرگ و مادربزرگم هر سال با فرا رسیدن محرم، با تهیه چای و قند و اهدای آن به مسجد روستا مقدمات پذیرایی از عزادان حسینی را فراهم می‌کردند و ما نیز همیشه برای صرف غذای نذری به مسجد دعوت هستیم.
باباخانی افزود با شهادت برادرم در سال ۱۳۶۷ اهالی روستا همگی برای استقبال از پیکر شهید به شهر ارومیه آمدند و با شکوه خاصی ایشان را تشییع کردند و از آن زمان همیشه یاد برادرم را گرامی می‌دارند.
این برادر شهید گفت: با فوت پدرم از سال ۱۳۷۶ برای ادای دین خانوادگی، هر سال و همزمان با روز تاسوعا و عاشورا به همراه خانواده در مراسم عزای حسینی حضور دارم و با پخش نذری از عزاداران پذیرایی می‌کنم و از آن سال عزاداران حسینی با حضور در کلیسای روستا و برگزاری مراسم سینه‌زنی و زنجیرزنی برای ادای احترام به برادر شهیدم بر سر مزار وی حاضر می‌شوند.
وی با اشاره به هدف مشترک ادیان الهی برای تعالی انسان، گفت: ما و همسایگانمان فارغ از تفاوت‌های اعتقادی در مراسم یکدیگر شرکت می‌کنیم؛ مسیحیان به دیدار حجاج تازه از حج برگشته می‌روند و مسلمانان برای تبریک کریسمس در خانه مسیحیان حاضر می‌شوند.
«هرمز باباخانی» شهید مسیحی دفاع مقدس در ۳۰ خرداد سال ۱۳۶۷ در منطقه مهران به شهادت رسید.
بخش قابل توجهی از عزاداری‌های حسینی در سراسر ایران مشابه همدیگر است ولی وجه تمایز قابل‌توجهی در عزاداری مردم آذربایجان‌غربی به‌ویژه در شهر ارومیه وجود دارد؛ تمایزی که از اتحاد و انسجام مثال‌زدنی در این خطه حکایت دارد.
حضور اقلیت‌های دینی و مذهبی در کنار شیعیان برای عزاداری سرور و سالار شهیدان، حضرت اباعبدالله‌الحسین (ع) جلوه بارزی است که اتحاد را در ارومیه به تصویر می‌کشد.
۹۹۳۹/۳۰۷۲