نشریه " تایمز او ایندیا" روز شنبه در گزارشی نوشت: نخست وزیر انگلیس با اشاره به هند و پاکستان به عنوان دو همکار مهم برای انگلیس گفت: موضع سنتی انگلیس این است که هند و پاکستان باید به صورت دوجانبه یک راه حل دائمی سیاسی برای مساله کشمیر پیدا کنند. این راه حل باید در راستای خواسته های مردم کشمیر باشد.
وی همچنین اعلام کرد که دولت انگلیس از هند و پاکستان می خواهد تا آرامش خود را حفظ کنند و همچنین دولت انگلیس از نزدیک با دولت های هند و پاکستان در ارتباط است و وضعیت کشمیر را بررسی می کند.
جانسون تصریح کرد: روابط دوجانبه انگلیس با هر دو کشور هند و پاکستان در حال گسترش است و همکاری ها با هر دو کشور در زمینه های مختلف ادامه دارد.
اظهارات جانسون درحالی مطرح می شود که این زخم را از سال ۱۹۴۷ انگلیس در شبه قاره هنگام خروج از منطقه ایجاد کرد.
تنش ها میان هند و پاکستان پس از تصمیم دهلی نو برای لغو امتیازات خاص ایالت جامو و کشمیر افزایش یافت. نخست وزیر هند 5 اوت(14 مرداد) از تصمیم خود برای لغو خودمختاری نسبی و اختیارات ویژه منطقه جامو و کشمیر خبر داد. طبق اصل ۳۷۰ قانون اساسی هند، این منطقه به جز در مسایل دفاعی و امور خارجی، در سایر موارد از اختیارات خاص برخوردار بود.
طبق بند ۳۵ قانون هند فروش هرگونه اموال غیر منقول به افرادی که بومی ایالت جامو و کشمیر نیستند، ممنوع است و ساکن دائمی جامو و کشمیر فردی است که پیش از سال ۱۹۵۴ مقیم این ایالت بوده باشد یا ۱۰ سال دائم و مستمر در آن زندگی کرده باشد.
پاکستان برخلاف هند با ورود سایر کشورها برای حل مساله کشمیر مخالفت نمی‌کند و تاکنون چندین بار در مجامع بین المللی مساله کشمیر را مطرح کرده و خواستار میانجی گری کشورها شده است.
براساس توافق شیملا که در سال ۱۹۷۲ میلادی میان هند و پاکستان امضا شد، دهلی نو خواهان حل مساله کشمیر به صورت دوجانبه شده و با دخالت کشور سوم نیز مخالفت کرده است.
بخشی از کشمیر در خاک هند و قسمتی دیگر در پاکستان قرار دارد. هر دو کشور ادعای مالکیت بر تمام کشمیر را دارند و همین موضوع یکی از علل اصلی مناقشه دیرینه میان دهلی نو و اسلام آباد از زمان استقلال پاکستان(از هند) در سال ۱۹۴۷ میلادی است.