به گزارش خبرنگار ایرنا، دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا سه‌شنبه ۱۹ شهریور با انتشار پیامی در توییتر از اخراج جان بولتون، مشاور امنیت ملی کاخ سفید خبر داد و چارلی کوپرمن را به عنوان مشاور موقت امنیت ملی کاخ سفید منصوب کرد. اگرچه قرار است مشاور امنیت ملی جدید به زودی معرفی شود، اما احتمال آنکه کوپرمن در این مقام باقی بماند، بسیار زیاد است.
مواضع چارلی کوپرمن در مورد ایران و برجام چندان با بولتون متفاوت نیست. معاون پیشین بولتون که اکنون جایگزین او شده است، بیش از چهار دهه در سیاستگذاری امنیت ملی و برنامه ریزی نقش آفرینی کرده است. او از ابتدای فعالیت خود به عنوان یک سیاستمدار مواضع تندی علیه ایران و حتی اسلام داشته و از طرفداران سیاست فشار حداکثری علیه تهران است.
هنگامی که در ژانویه ۲۰۱۹ بولتون، کوپرمن را به عنوان معاون خود معرفی کرد، دونالد ترامپ چهار دهه تجربه او در زمینه امنیت ملی را ستود. بولتون نیز گفت که او بیش از ۳۰ سال مشاور من بوده و مهارت زیادی در زمینه‌های دفاعی، تسلیحاتی و فضایی دارد و این موضوع برنامه‌های رئیس‌جمهوری برای امنیت ملی را تقویت می‌کند.
در همان زمان انتخاب کوپرمن با واکنش شورای روابط آمریکایی اسلامی مواجه شد. این شورا که در زمینه حقوق شهروندی فعالیت می‌کند، با اشاره به یک دهه فعالیت او در مرکز سیاست امنیتی، خواستار استعفای فوری کوپرمن شد. منتقدان کوپرمن معتقدند که او علیه مسلمانان توطئه می‌کند و چارباور دارد که مسلمانان تهدیدی برای آمریکا و دموکراسی در این کشور هستند.
کوپرمن ۶۸ ساله که در دوره ریاست‌جمهوری رونالد ریگان نیز در دولت آمریکا حضور داشت، فعالیت به عنوان مدیر اجرایی شرکت‌های بوئینگ و لوکهید مارتین را هم در سوابق خود دارد. او مدت ها به‌عنوان معاون بخش موشکی شرکت لاکهید مارتین فعالیت کرد و سپس معاون عملیات راهبردی و عملیات دفاع موشکی شرکت بوئینگ شد، سمتی که در سال ۲۰۰۶ از آن بازنشسته شد.
ارتباط کوپرمن با مراکز نظامی را می‌توان دلیل هواداری او از عملیات نظامی در کشورهای مختلف تعبیر کرد. با استعفای جیمز متیس از وزارت دفاع آمریکا دونالد ترامپ تصمیم گرفت که نیروهای نظامی آمریکا را از سوریه خارج کند در همان زمان کوپرمن به عنوان معاون بولتون منصوب شد. این انتصاب در آن زمان به عنوان تقویت سیاست‌های بولتون در مخالفت با گسترش نفوذ منطقه‌ای جمهوری اسلامی ایران تعبیر شد.
چند روز پس از انتصاب کوپرمن به عنوان معاون بولتون وال استریت ژورنال گزارش داد که بولتون از پنتاگون خواسته است که گزینه‌های مربوط به اقدام نظامی علیه ایران را ارائه دهد. در آن مقطع بسیاری از ناظران مسائل آمریکا انتصاب کوپرمن را به تلاش بولتون برای تقویت کمپین فشار حداکثری علیه تهران تعبیر کردند.
او در انتخابات ریاست جمهوری ۱۹۸۰ آمریکا با بهره‌گیری از ماجرای گروگانگیری کارکنان سفارت آمریکا در تهران سهم بسزایی در پیروزی رونالد ریگان بر جیمی کارتر ایفا کرد. پس از آنکه رونالد ریگان با مواضع راست افراطی خود رئیس جمهور آمریکا شد، کوپرمن یکی از کسانی بود که وارد دولت شد، او مدیر کمیته مشورتی در خصوص کنترل تسلیحات و خلع سلاح بود. پس از آنکه دوره ریاست جمهوری ریگان به پایان رسید، کوپرمن به بخش خصوصی نظامی بازگشت.
کوپرمن از سال ۱۹۷۸ تا ۱۹۸۰ تحلیلگر ارشد دفاعی کمیته «خطر موجود» بود. کمیته ای که از سوی راست گرایان آمریکایی و با هدف مقابله با تروریسم و ایدئولوژی‌هایی که تروریسم را هدایت می کنند تاسیس شده است. این کمیته از زمان هری ترومن تاکنون بر همه دولت‌های آمریکا تاثیرگذار بوده است.
جانشین جان بولتون از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۰ در هیئت مدیره «مرکز سیاست امنیتی» فعالیت کرد، این اندیشکده که توسط فرانک گافنی اداره می شود افکار ضد اسلامی را ترویج می‌دهد و موافق برنامه‌های تهاجمی موشکی و سیاست‌های نظامی است.
کوپرمن همراه بولتون و متیو فریدمن در سال ۲۰۱۵ «بنیاد آزادی و امنیت آمریکا» را تاسیس کردند که هدف آن کمپین علیه توافق هسته‌ای ایران بود. این سه نفر در مارس ۲۰۱۸ «موسسه امن‌سازی آمریکا» را به عنوان نهادی غیرانتفاعی به ثبت رساندند. فریدمن که سابقه همکاری با پل مانافورت، مدیر سابق کمپین انتخاباتی ترامپ را دارد، از جمله دوستان قدیمی بولتون است که هر دو مواضعی علیه ایران داشته‌اند.
جانشین جان بولتون در سپتامبر ۲۰۱۵ نامه‌ای را امضا کرد که توسط مرکز سیاست امنیتی تهیه شده بود در این نامه با توافق هسته‌ای ایران مخالفت و از اوباما خواسته شده بود که این توافق را لغو کند. در بخشی از این نامه آمده بود: «چطور می‌توان برجام را چیزی غیر از یک توافق بد تلقی کرد؟» این نامه علاوه بر کوپرمن توسط افراد دیگری نظیر جان بولتون، داگلاس ویث، جان کیل، پال ولفوویتز و جیمز وولسی و کسانی به امضا رسید که اغلب جنگ طلب هستند.
این احتمال وجود دارد که چارلی کوپرمن بتواند سمت مشاور امنیت ملی کاخ سفید را از آن خود کند. در این صورت این انتخاب سمت و سوی سیاست‌های آینده ترامپ را خصوصا در حوزه دیپلماسی روشن خواهد کرد.