سلامت روان در محیط کار یعنی پیشگیری از پیدایش مشکلات روانی در کارکنان و سالم‌سازی فضای روانی کار، به‌نحوی‌که هیچ‌یک از کارکنان به دلیل عوامل موجود در محل کار گرفتار آسیب روانی نشوند، هر یک از کارکنان از فعالیت‌ها و محل کار خود احساس رضایت کنند و علاقه‌مند به آن محل باشند، همه کارکنان قادر به ایجاد روابط مطلوب با محیط کار و عوامل موجود در آن باشند و هر یک از کارکنان نسبت به خود، روسا، همکاران و به‌طورکلی نسبت به محیط کار خود و خصوصاً نسبت به جایگاه خود در آن اداره یا سازمان احساس مثبتی داشته باشند.
شناسایی، ارزیابی و کنترل عوامل زیان‌آور در محیط کار، ایجاد جو صمیمیت، همدلی، صداقت، همکاری و احترام متقابل در میان کارکنان، پرهیز از اعمال روش‌های مبتنی بر زور و اجبار در محیط کار، شناسایی استعدادهای بالقوه کارکنان و فراهم ساختن شرایط بالفعل شدن و رشد و شکوفایی این استعدادها در حد توان و امکانات محیط کار، استفاده صحیح از افکار و نظرات کارکنان در تصمیم‌گیری‌ها، اطلاع‌رسانی در مورد گزارش عملکرد و برنامه‌های آینده سازمان، پرهیز از قضاوت‌های سطحی و مبتنی بر پیش‌داوری در مورد کار و رفتار کارکنان، شناسایی دلایل واقعی کم‌کاری و غیبت از کار، بی‌حوصلگی و بی‌علاقگی به کار، کم‌توجهی و بی‌دقتی کارکنان، توسط مدیر یا رئیس، توجه به مشکلات و مسائل شخصی و خانوادگی کارکنان و فراهم آوردن شرایط ارتقاء علمی و کاربردی برای کارکنان از راهکارهای کاهش استرس و ارتقاء سلامت روان در محیط کار توسط مدیران است.
تشریح اهداف و خط مشی سازمان برای کارکنان شامل عدم تبعیض در محیط کار، صادر نکردن دستورات متناقض،به کار بردن تشویق به‌موقع، ایجاد امکان استفاده به‌موقع از مرخصی بخصوص پس از اوج فشار کاری، ایجاد امکان استراحت کوتاه چنددقیقه‌ای در فواصل کار در موقع خستگی، دسترسی و ارجاع به روانشناس یا مشاور سازمان در صورت نیاز و غیره می‌تواند باعث ایجاد محیط کاری لذت‌بخش و برانگیزاننده شود، است.
باید از انتقاد شدید و بزرگ‌نمایی نکات منفی کارمندان خودداری و جهت اطلاع ضعف‌ها و اشتباهات آن‌ها راهنمایی گرفت، استفاده از رنگ‌های شاد در اتاق‌ها، توجه به چیدمان و دکوراسیون محیط کار مطابق با نظر و پیشنهادت کارکنان ولی بر اساس ضوابط بدون افرا و تفریط، استفاده از لباس‌های بارنگ‌های شاد مطابق با شئونات اجتماعی باعث افزایش سلامت روان در محیط کار می شود.
متخصص طب کار