پهپادهای یمنی در پاسخ به حملات هوایی و زمینی پردامنه ائتلاف سعودی علیه مردم یمن، روز شنبه ۲۳ شهریورماه ۱۳۹۸ به تأسیسات استخراج نفت آرامکو عربستان سعودی حمله و آسیب‌های جدی به آن وارد کردند.
خسارت این حملات به حدی بود که میزان تولید نفت آرامکو که بزرگترین و ثروتمندترین شرکت نفتی جهان است تا ۵۰ درصد کاهش یافت.
رسانه‌های خبری عربستان بامداد همان روز از وقوع آتش‌سوزی در دو پالایشگاه شرکت نفت آرامکو در شهرهای «بقیق» و «خریص» در شرق این کشور خبر دادند. ابتدا رسانه‌های مختلف از «حملات موشکی» سخن به میان آوردند اما اندک‌زمانی بعد مقامات ریاض و انصارالله تاکید کردند که این حملات از طریق پهپاد(پرنده هدایت پذیر از دور) انجام شده است.
پیچیدگی این اقدام و بُعد مسافت پایگاه انصارالله یمن با این تاسیسات در خاک عربستان به اندازه‌ای بود که تحلیلگران و رسانه‌های غربی انجام این اقدام از سوی حوثی‌های یمنی را غیرممکن و غیرقابل باور می‌دانستند.
حمله نیروهای انصارالله یمن به پالایشگاه آرامکو تغییرات مهمی در معادلات امنیتی منطقه ایجاد کرد؛ این حمله پهپادی در حالی به دو مورد از بزرگترین پالایشگاه ها و بزرگترین میدان نفتی عربستان متعلق به شرکت آرامکو صورت گرفت که مکان این اهداف حدود هزار کیلومتر با منطقه تحت کنترل حوثی‌ها (انصارالله) در یمن فاصله دارد.
مسئولان شرکت آرامکو عنوان داشتند این حمله پهپادی باعث کاهش ۵۰ درصدی تولید نفت عربستان و افزایش بهای نفت خام در بازارهای جهانی به علت توقف ناگهانی بخش مهمی از عرضه انرژی شد. مقامات سعودی مدعی شدند که در این حمله دست‌کم ۱۸ پهپاد و هفت موشک کروز مشارکت داشته‌اند.
به دنبال این حملات پهپادی حدود ۵ میلیون و ۷۰۰ هزار بشکه از ظرفیت تولید بیش از ۱۰ میلیون بشکه‌ای ریاض کاسته و عربستان برای عمل به تعهدات خارجی مجبور به استفاده از ذخایر راهبردی خود شد.
کاهش عرضه بنزین در داخل عربستان در کنار اختلال در حمل انرژی به کشورهای دیگر از جمله ژاپن، هند و دیگر مشتریان نفت عربستان، افزایش قیمت جهانی نفت را به دنبال داشت.
برخی مقام‌های غربی از جمله آمریکا و نیز عربستان از همان ابتدا تلاش داشتند انجام این عملیات پیچیده را خارج از توان یمنی‌ها اعلام کنند و انگشت اتهام خود را به سوی ایران نشانه روند؛ در همین زمینه «عادل الجبیر» وزیر مشاور در امور خارجه عربستان بدون ارائه هیچ مدرکی، ادعاهای بی‌اساس قبلی مقامات کشورش علیه جمهوری اسلامی ایران را تکرار کرد.
سخنگوی وزارت خارجه کشورمان البته ادعاهای مطرح شده از سوی برخی مقامات سعودی درباره حمله به تاسیسات نفتی این کشور را فاقد هرگونه وجاهت دانست و قویا آن را رد کرد.
محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه کشورمان نیز در مقابل ادعاها و جریان‌سازی مقام‌های آمریکایی و سعودی موضع گرفت که اینجا قابل ملاحظه است.
نکته قابل تامل اینکه 20 آذرماه سال 98 بازرسان سازمان ملل متحد پس از بازگشت از عربستان در گزارشی اعلام کردند که هیچ دلیل و شواهد قانع کننده ای که ایران در حملات هوایی به تاسیسات نفتی عربستان نقش داشته است، بدست نیاورده اند.
متن کامل اظهارات مقامات سازمان ملل در این باره از طریق لینک زیر قابل ملاحظه است:
سازمان ملل: هیچ دلیل و سندی مبنی بر نقش ایران در حملات آرامکو وجود ندارد
از جمله مهمترین پیامدهای راهبردی این حملات آن بود که موجب تغییر معادلات نبرد به سود یمنی‌ها شد و حکام سعودی را بر آن داشت تا با تغییر مواضع در قبال جنگ، به دنبال یافتن راهی برای خروج از باتلاق یمن باشند. این تغییر رویکرد در ماه‌های بعد کاملاً عملیاتی و توافق‌های آتش‌بس و صلحی البته نه چندان جامع، میان دو طرف امضا شد.
از سوی دیگر ارزیابی تحلیلگران حکایت از آن دارد که این حملات علاوه بر اینکه رسوخ‌پذیری تکنولوژیک سیستم دفاعی و هجومی ارتش سعودی را به نمایش گذاشت، ضربه‌پذیری نقاط ضعف و قوت استراتژیک حاکمیت ریاض را هم افشا کرد.
همچنین ناکارآمدی سامانه‌های موشکی آمریکایی که ریاض به قیمت گزاف تهیه کرده بود پس از این حملات نمایان شد و به اعتقاد برخی تحلیلگران، ضربه ارتش انصارالله یمن به قلب ساختار نفتی عربستان در واقع هم هدف نظامی و هم هدف راهبردی در تغییر موازنه استراتژیک نبرد بود.