هنوز نتایجی رسمی درباره انتخابات ریاست جمهوری تونس منتشر نشده است و قرار است امروز سه شنبه نتایج اولیه رسمی منتشر شود اما برآوردهای غیر رسمی انگشت اشاره را به سوی رقابت دو تن در دور دوم انتخابات نشانه رفته است؛ «قیس سعید» و «نبیل القروی».
برآورد آژانس افکارسنجی «سیگما کانسای» که نتایج آن از شبکه خصوصی «الحوار التونسی» منشر شد حاکی از آن است که قیس سعید نامزد مستقل و چهره دانشگاهی حائز ۱۹.۵ درصد آرا شده است و بعد از او نبیل القروی رئیس حزب «قلب تونس» و مالک شبکه تلویزیونی «نسمه» با ۱۵.۵ درصد و در جایگاه سوم عبدالفتاح مورو کاندیدای النهضه با ۱۱ درصد آرا ایستاده اند.
البته بعضی برآوردها هم کمی متفاوت اما در دامنه ای نزدیک، همین نام ها را در صدر نشانده اند. تلویزیون العربی با استناد به نظرسنجی های اولیه گزارش داد قیس سعید ۱۸درصد آرا، نبیل القروی ۱۵درصد و عبدالفتاح مورو ۱۲ درصد آرا را به خود اختصاص داده اند.
جالب اینجاست که بر اساس نتایج غیر رسمی هر چه کاندیداهای ریاست جمهوری به دایره قدرت نزدیک تر بودند رای کمتری آوردند. از همان صدرنشین نتایج یعنی قیس سعید بی پشتوانه و ظاهرا تنها در ساختار قدرت (جایگاه اول) و نبیل القروی زندانی و مخالف سیستم (جایگاه دوم) تا عبدالفتاح مورو معاون رئیس پارلمان (جایگاه سوم)، عبدلکریم الزبیدی وزیر دفاع (جایگاه چهارم) و یوسف الشاهد نخست وزیر (جایگاه پنجم)...
اقبال به انتخابات نیز به نسبت دوره قبل در سال ۲۰۱۴ که ۶۵ درصد بود این بار خیلی کمتر شد؛ چیزی بیش از ۴۵ درصد، کما اینکه اقبال جوانان نیز به انتخابات کمتر از همیشه بود و شاهدان عینی از صفوف رای دهی با اکثریت سالمند و میانسال سخن می گفتند.
هر دو نامزد برگزیده (بر اساس ااطلاعات غیر رسمی) خود از شگفتی های انتخابات تونس هستند؛ یکی بدون پشتوانه قدرت و دیگری سرمایه دار اما دربند.
قیس سعید؛ نامزدی که به خودش رای نداد
سعید چهره ای داننشگاهی است. به نظر می رسد هیچ ساز و کار حزبی یا لابی قدرتمندی در دالان های سیاسست را پشت سر خود ندارد. به گواهی ناظران و رسانه های تونسی، حتی از دولت برای کمپینش پولی نگرفت.
قبل از انتخابات گفت که به خودش رای نخواهد داد و تصریح کرد: برگه رای خودم را سفید به صندوق خواهم انداخت زیرا انتخاب و اختیار من دست مردم است.
او معتقد است باید انتخابات پارلمانی لغو شود و جایش را نمایندگانی از شوراهای محلی بگیرد. استدلالش هم این است که منتخبان محلی مردمی تر هستند و به درد توده ها آگاه تر.
او گفته است که در صورت برنده شدن در انتخابات ریاست جمهوری نمی خواهد همسرش «بانوی اول» باشد زیرا «همه زنان تونس بانوان اول هستند».
نبیل القروی زندانی دربند به جرم پولشویی با شعار مبارزه با فقر
شگفتی دیگر میزان آرای نبیل القروی است و می توان گفت نشان دهنده تاثیرگذاری مالکیت رسانه حتی از داخل زندان است.
القروی مالک شبکه تلویزیونی معروف و خصوصی نسمه و گروه رسانه ای و تبلیغاتی «قروی اند قروی» نیز از جمله نامزدهای مطرح این انتخابات است ولی به اتهام فرار مالیاتی و پولشویی بازداشت و در زندان به سر می برد. او از منتسبان به حزب لیبرال «نداء تونس» است که سه سال در این حزب ماند سپس آن را ترک کرد.
شکیب درویش تحلیل گر سیاسی به خبرگزاری آناتولی گفت: القروی از اشتباهات دولت و ناتوانی حکومت در مبارزه با فقر استفاده کرد و به این میزان از آرا دست یافت.
نور الدین علوی استاد علوم سیاسی در پاسخ به سوال شبکه العربی درباره احتمال افتادن سکان کشتی ریاست جمهوری تونس به دست القروی می گوید: من حقوقدان نیستم که بگویم وضعیت القروی با وجود محکومیت زندان در صورت برنده شدن او در انتخابات دور دوم چه می شود اما ظاهر قضیه خیلی ساده است؛ در این صورت، تونسی ها یک زندانی را انتخاب کردند تا رئیس جمهور آنها شود.
قدرت رسانه آن قدر برای مالک شبکه جنجالی نسمه تعیین کننده است که القروی در زندان است اما کاندیدای ریاست جمهوری می شود؛ میلیاردر تونس محکوم به پولشویی و فساد مالی است اما کمپینش را با شعار مقابله با فقر پیش می برد؛ همه اینها هست و ریموت کنترل رسانه اش را از داخل زندان در دست می گیرد و خیلی جدی به دور دوم انتخابات راه می یابد.
این هم از عجایب و شگفتی های دموکراسی در کشوری است که ده ها حزب فعال دارد و وقتی در خیابان «حبیب بورقیبه» راه می روید مدل کوچکتر و شمال آفریقایی شانزه لیزه پاریس را می بینید با قهوه خانه های تابلو داری که هر کدام مقر یک حزب و تفکر است؛ از کمونیست ها گرفته تا لیبرال ها و طرفداران سرمایه داری و اقتصاد باز؛ اتاق فکرهایی برای مباحثه های داغ با قهوه و سیگار درباره سیاست و جامعه و الگوهای توسعه.