آلفرد نیومن را اگر بزرگترین آهنگساز هالیوود یاد نکنیم، باید یکی از بزرگترین آهنگسازان سینمای هالیوود با نه جایزه اسکار بنامیم. کمتر طرفدار سینما را می‌توان یافت که ازموسیقی‌فیلم هایی چون آهنگ برنادت، بلندی‌های بادگیر و خوشه‌های خشم لذتی فراوان و بدون‌تاریخ مصرف نبرده باشد. قرار است آثار این آهنگساز اسطوره ای هالیوود در سلسله نشست های نقد آثار آهنگسازان هالیوود در فرهنگسرای نیاوران نقد و بررسی شود. این نشست اولین نشست از یک مجموعه نشستهای متوالی خواهد بود که به خدمات خانواده نیومن در تاریخ هالیوود خواهد پرداخت و با حضور نصرالله داوودی آهنگساز، مترجم و پژوهشگر مستقل برگزار خواهد شد.
تولد در فقر و رشد با موسیقی
آلفرد نیومن، در ۱۷ مارس ۱۹۰۰ در شهر نیوهاون ایالت کانِتیکت آمریکا چشم به جهان گشود. او بزرگترین فرزند از ۱۰ فرزند یک خانواده یهودی فقیر بود که از پنج سالگی نواختن پیانو را آغاز و در کودکی هر روز ده مایل راه را پیاده طی میکرد تا بتواند در منزل یکی از آشنایان خانوادگی به تمرین پیانو بپردازد. طولی نکشید استعداد سرشار او در نواختن پیانو سبب شد بتواند با نواختن در کافهها و سالنهای تئاتر کمک خرج خانوادهاش باشد و در اجتماع کوچک محلی نام خود را به عنوان پسر پیانیست اعجوبه تثبیت کند. او همزمان به تحصیل آهنگسازی با روبین گلدمارک پرداخت. در بیست سالگی به نیویورک آمد و به عنوان رهبر ارکستر با بستن یک قرارداد ده‌ساله کارش را با آهنگسازانی چون جرج گرشوین و ریچارد راجرز در تئاترهای موزیکال برادوی آغاز کرد. در ۱۹۳۰ به همراه ایروینگ برلین به هالیوود آمد و در لسآنجلس این شانس را داشت که بتواند به صورت خصوصی از آرنولد شونبرگ که تازه به آمریکا مهاجرت کرده بود درس آهنگسازی بگیرد.
از صحنه خیابان تا بلندای افتخار
پس از ورود به هالیوود و پایان قراردادش، توانست در استادیوی یونایتد آرتیسیت با ساموئل گلدوین قراردادی به عنوان رهبر ارکستر ببندد. اولین قطعهای که او در هالیوود ساخت به صحنه خیابان معروف است که بارها و بارها آنرا در سالهای بعدی به نشانه ادای احترام اجرا کردد. او تا سال ۱۹۳۹ با ساموئل گلدوین ماند و در این مدت برای آثار درخشانی چون بلندی های بادگیر موسیقی ساخت. او برای آر. کِی. اُ برای آثاری چون گوژپشت نتردام برای پارامونت برای آثاری چون ژست زیبا موسیقی نوشت. از سال ۱۹۴۰ آلفرد نیومن برای بیست سال مدیر بخش موسیقی کمپانی فاکس قرن بیستم شد که علاوه بر آهنگسازی و رهبری ارکستر به تنظیم ملودی‌های دیگران و نظارت بر آثار آهنگسازان دیگر و نحوه ضبطشان می پرداخت. نیومن در سال ۱۹۵۹ با موسیقی فیلم بهترینِ هر چیز از فاکس خداحافظی کرد و به صورت خصوصی به کار آهنگسازی پرداخت. سپس آثاری چون چگونه غرب تسخیر شد و بهترین داستانی که تاکنون گفته شده را برای مترو گلدوین مِیِر ساخت. سپس چند آلبوم از موفقترین آثارش را با رهبری خودش روانه بازار کرد. در سال ۱۹۷۰ در حالیکه سلامتیاش به شدت افول کرده بود آخرین اثرش یعنی فرودگاه را ساخت ولی به دلیل وضعیت بد جسمانی موفق به رهبری ارکستر نشد. او بلافاصله خود را از آهنگسازی برای فیلم بازنشسته کرد و یک ماه قبل از تولد هفتاد سالگیاش در ۱۷ فوریه ۱۹۷۰ در منزلش در هالیوود درگذشت. فیلم فرودگاه آخرین اثر آلفرد نیومن نهمین و آخرین اسکار زندگیاش را برایش به ارمغان آورد که پس از مرگش به وی اهدا شد.
شاهکارهای بی تکرار
آلفرد نیومن نه تنها یکی از مهمترین بنیانگذاران موسیقی فیلم در هالیوود است بلکه یکی از پر افتخارترین آهنگسازان هالیوود است او تنها آهنگساز تاریخ است که ۹ بار موفق به دریافت جایزه اسکار شده و رکورد بیش از ۴۳ نامزدی جایزه اسکار او، تا همین چند سال پیش که رکوردش توسط جان ویلیامز شکست، برای بالغ بر چهار دهه او را به عنوان تنها آهنگساز دارنده بیشترین نامزدی اسکار بی رقیب نگه داشته بود. تاثیر آلفرد نیومن در تاریخ هالیوود چنان بی نظیر است که او را یکی از خالقان صدای هالیوودی میدانند.
نشست بررسی موسیقی فیلمهای آلفرد نیومن، با حضور نصرالله داوودی، ۲۸ شهریور ساعت ۱۷ در سالن کنفرانس فرهنگسرای نیاوران برگزار خواهد شد. حضور کلیه علاقمندان در این نشست آزاد است.