این کتاب شامل ۶ فصل و ۲۸۰ صفحه است که به بیان خاطراتی از زندگی آیت‌الله سید کاظم حائری می پردازد. آیت‌الله سید کاظم حائری سال ۱۳۳۱ هجری قمری در کربلای معلی در خانواده‌ای متدین و دارای ۶ فرزند متولد شد.
پدر بزرگوار ایشان از بزرگان و برجستگان روستای «فلارگ» خراسان جنوبی بود و تحصیلات مقدماتی را در کربلا نزد علمای زمان آموخت.
سن ۱۴ تا ۲۰ سالگی‌اش را در بیرجند گذراند و همانجا به تحصیلاتش ادامه داد، آیت‌الله حاج سید کاظم حائری یکی از دانشمندان و وعاظ شهیر و متدین واقعی این دیار بود.
وی به دلیل سجایا و فضائل اخلاقی خاص و منحصر بفردش طرفداران و یاران بی‌شماری داشت. او از همان ابتدا شوق شدید به علوم دینی داشته و به آنچه می‌خواند ایمان داشت.
در این زمان به‌منظور تحصیل عازم نجف اشرف شد و از اساتید بزرگی همچون آیت‌الله نائینی، سید ابوالحسن اصفهانی و آیت‌الله حاج آقای حسین قمی بهره برد.
آیت‌الله سید کاظم حائری سال‌ها در حوزه مقدس معارف علوی در نجف اشرف کسب فیض کرده بود.
وی در صف مبارزه‌ترین اصحاب آیت‌الله مرحوم حاجی آقا حسین قمی زعیم وحید بود و در آخرین سفری که فقید سعید و مجاهد بزرگ اسلامی برای ترمیم خرابی‌ها و اصلاح مفاسد دینی به ایران تشریف آورد آیت‌الله سید کاظم حائری در جبهه جهاد مقدس اسلامی هم‌رکابی و هم‌عنانی آن بزرگوار را داشت و با همه شوق و غرور دینی با نشاط خاطر در برابر گروه الحاد مبارز می‌طلبید، مدتی طولانی را به مطالعه و تدریس گذراند.
ثمره زندگی آیت‌الله سید کاظم حائری سه پسر و پنج دختر بود که حاصل زندگی این عالم والا مقام از زندگی با دو همسرش بود.
در بخشی از این کتاب آمده است: حائری، آیتی از آیات الهی بود و جرقه‌ای از دستگاه فروزنده معارف اسلامی که بیش از ۴۰ سال از عمر عزیزش را در کسب کلمات و درک فیوضات روحانی از این دستگاه پرخیر و برکت صرف کرد و به عالی‌ترین درجات علمی و والاترین مراحل نزاهت و تقوا که خاص مجاهدان بزرگ و برگزیدگان اجتماع است نائل شد.
عالم جلیل‌القدر و روحانی بلندمرتبه، آیت‌الله حاج سیدکاظم حائری، این برگزیده زمان و این بزرگوار بی‌مانند که عمری از خم نماز شب، ساغر گرفته بود در ۲۳ رجب ۱۳۷۷ هجری قمری در سن ۴۶ سالگی ندای حق را لبیک گفت.
محمد نظام‌دوست تدوین‌گر کتاب «از سلاله کوثر» از پیشکسوتان فرهنگی و اهل قلم بیرجند است و شاعری، پله های تفنن و تفرجگاه اندیشه‌های اوست. بیشتر به نوشتن معروف است اما گاهی سفره نوشته هایش را به چاشنی شعر می آراید و می گوید: در زمستان سرد ١٣٣١ در روستای تامند، قدم به دنیای رنج نهادم. دوران کودکی را در روستا و تحصیلات ابتدایی را در روستاهای کلاته سلیمان و چهکندوک سپری کردم و دوران دبیرستان را در مدرسه شوکتی و دبیرستان خزیمه در سال ١٣٥١ به اتمام رساندم. در سال ١٣٥٥ معلم شدم. پس از خدمت در «شوسف» به بیرجند آمدم و مدرک کارشناسی ادبیات گرفتم. در مهرماه ١٣٨٢، بازنشسته شدم.
نظام‌دوست کتاب‌هایی از جمله «از قبیله گل»، «جرعه نوش عرفان»، «گل چیده‌ها»، «غنچه غدیر غریب» و «سفر به زیبایی» را چاپ و منتشر کرده است.
۷۵۵۹* ۶۰۵۴