به گزارش خبرنگار حوززه سلامت ایرنا، در حال حاضر ۵۰ میلیون نفر در جهان مبتلا به آلزایمر هستند و بر اساس آمار جمعیت سالمندان و آمار جهانی، در ایران نیز بیش از ۷۰۰ هزار نفر مبتلا به این بیماری بوده و بخش بزرگی از بیماری آلزایمر در ایران پنهان است.
گزارش‌های انجمن آلزایمر ایران نشان می دهد، حدود ۸۰ درصد موارد بیماری آلزایمر مربوط به مراقبت از این بیماران است و ۵۰ درصد کسانی که از این بیماران مراقبت می‌کنند، دچار افسردگی می‌شوند. به همین دلیل مراقبت باید بین اعضای خانواده تقسیم شود. در حال حاضر نیز درمان قطعی برای آلزایمر وجود ندارد به همین دلیل تمام سیاست‌گذاری‌ها در این زمینه در تشخیص زودهنگام و کاهش سرعت رسیدن افراد به بیماری آلزایمر است.
بر اساس گزارش سازمان همکاری و توسعه اقتصادی، فقط سه درصد افراد بین سنین ۶۵ و ۶۹ سال مبتلا به زوال عقل هستند اما این میزان بین سنین ۸۵ تا ۸۹ سالگی تا ۳۰ درصد افزایش می‌یابد.
بیماری قلبی، سرطان و سکته عوامل اصلی مرگ و میر در دنیا هستند و در سال ۱۹۹۹، علت مرگ ۶۴ درصد افراد ۶۵ سال به بالا بود. اما در حال حاضر مرگ و میر ناشی از این عوامل کاهش یافته و مرگ و میر به علت بیماری‌های ناتوان‌کننده زوال شناختی به ویژه آلزایمر در حال افزایش است.
هزینه مراقبت از افراد مبتلا به آلزایمر، نه تنها هزینه مستقیمی است که باید به خانه سالمندان اختصاص یابد، بلکه اعضای خانواده نیز که از خویشاوندان شان مراقبت می‌کنند، زمان کمتری را به عنوان نیروی کار در جامعه صرف خواهند کرد.
ایجاد گفتمانی در مورد آلزایمر مانند علائم هشدار، کاهش عوامل خطر، با چه کسی صحبت کنیم یا برای مشاوره به کجا برویم در جامعه ضروری است، زیرا عدم آگاهی از این بیماری موجب گمانه زنی های نا درست درمورد اثرات منفی آلزایمر بر روی فرد مبتلا و خانواده می شود.
شواهد نشان می دهد وقتی افراد مبتلا به آلزایمر آمادگی لازم را داشته باشند و خوب حمایت شوند، احساس اولیه شک، خشم و غم با حس اطمینان و توانمند سازی جایگزین می شود، به همین علت تمرکز گفتمان بر افزایش مکالمه در مورد این بیماری ضرورت دارد.
علایم آلزایمر
مینا کرمی روانپزشک در این زمینه به خبرنگار ایرنا می گوید: افرادی که آلزایمر دارند ممکن است در به یادآری اینکه الان در چه فصل و یا ماهی هستند و یا حتی اینکه هم اکنون شب یا روز است، دچار مشکل شوند همچنین این افراد ممکن است مکان‌ها و مسیرهای آشنا را گم کرده و یا نشناسند.
وی می افزاید: این بیماران ممکن است برای استفاده از کلمات مناسبی که حالت و یا فکرشان را بیان کند دچار مشکل شوند، درگذر زمان توان صحبت کردن و نوشتن در آنها بیشتر کاهش می‌یابد و حتی ممکن است نام وسایل ساده مانند مداد، خودکار و یا فهمیدن سخن دیگران را از دست دهند.
کرمی با بیان اینکه افراد مبتلا به آلزایمر در انجام کارهای روزانه مانند، خوردن، لباس پوشیدن و یا شانه زدن موها دچار مشکل می شوند، اظهار می دارد: این افراد به طور غیرمنطقی، عصبانی، پرخاشگر، بی‌قرار و یا آرام و افسرده می‌شوند و مشکلات بسیاری برای آنها بوجود می آید.
این روانپزشک ادامه می دهد: بطور میانگین افرادی که بالای ۸۵ سال سن دارند، بیشتر دچار آلزایمر هستند و کسانی که حاوی ژنهای خاصی هستند که باعث آلزایمر می‌شود، ممکن است بین سنین ۴۰ تا ۵۰ سالگی به این بیماری دچار شوند.
وی، اضافه می کند: سابقه خانوادگی و ژنتیک خطر ابتلاء به آلزایمر در افرادی که بستگان درجه یک آنها مبتلا به آلزایمر است، بیش از سایر افراد دچار این بیماری می شوند و افرادی که آسیب‌های مغزی شدید و یا مکرر داشتند، بیشتر ممکن است به آلزایمر مبتلا شوند.
سلامت مغر فراموش نشود
کرمی، کم‌تحرکی، سیگار کشیدن، فشارخون بالا، دیابت، داشتن رژیم غذایی فاقد میوه و سبزی، نبود روابط اجتماعی را از عوامل زمینه سازی ابتلا به آلزایمر می داند و می گوید: افراد جامعه به خصوص کسانی که میانسالی را گذرانده اند و در عنوان سالمندی هستند، همانطور که از جسم شان مراقبت می کنند و برای چکاپ به نزد پزشک می روند و بیماری خودشان و بدنشان را کنترل می کنند، سلامت مغزشان را هم فراموش کنند.
بی تفاوتی به آلزایمر ممنوع
معصومه صالحی مدیرعامل انجمن آلزایمر ایران نیز در این زمینه می گوید: در آلزایمر حافظه نزدیک فرد دچار اختلال می‌شود، به این معنی که فرد فراموش می‌کند که مثلاً کلیدش را کجا گذاشته است یا اینکه آیا نمازش را خوانده یا غذایش را خورده است یا نه. از طرفی، ممکن است سؤالات یا جملات تکراری بیان کند یا لباس نامرتب یا نامربوط بپوشد و یا در فضای گرم لباس ضخیم بپوشد. از سوی دیگر، افراد در معرض خطر بیشتر و مبتلا به آلزایمر نسبت به خودشان بی‌تفاوت می‌شوند به‌طوری که به نظافت و بهداشت خود توجهی نمی‌کنند.
وی می افزاید: همه این موارد یک علامت هشدار است و اگر سه مورد از این علائم را در فرد سالمند مشاهده کنیم، حتماً باید او را نزد پزشک ببریم تا تست تشخیصی در مورد او انجام، و اگر مشخص شود دچار دمانس و آلزایمر است مورد درمان قرار گیرد.
هر ۵ سال شمار آلزایمری ها دو برابر می شود
صالحی تصریح می کند : آلزایمر بیماری دوران سالمندی است با این حال دمانس انواع مختلفی دارد و گونه‌های نادری از آن ممکن است در جوانی هم ایجاد شود که بسیار نادر است. ممکن است از هر ۱۰۰ هزار نفر یک نفر به آن مبتلا شوند، بیماری آلزایمر از ۶۰ سالگی به بعد ایجاد می‌شود و بین ۶۰ تا ۶۵ سالگی نیز یک تا دو درصد افراد مبتلا شده و هر پنج سالی که می‌گذرد، ابتلا به بیماری دو برابر می‌شود.
وی خاطرنشان می کند: سالمندان می‌توانند در کنار چکاپ جسمی سالانه خود، تست حافظه و افسردگی نیز انجام دهند تا در صورت در معرض خطر بودن، سریع‌تر روند درمان را شروع کنند و راحت‌تر با آن کنار بیایند.
گزارش از رقیه نوری