تهران-ایرنا- نماینده ایثارگر مجلس شورای اسلامی با تاکید بر لزوم بیان و نقد ناگفته‌های جنگ گفت: امروز هم بایدگفته شود که چرا در کربلای ۴ شکست خوردیم و خود اجتهادی چه تبعاتی برای نیروهای ما داشت و نباید از روایت‌های منفی‌ پرهیز کنیم.

سی و یکم شهریور نخستین روز از هفته دفاع مقدس سالروز حمله رژیم اشغالگر  و متجاوز بعث به خاک جمهوری اسلامی ایران و یادآور رشادت‌ها و ایثارگری‌های جان برکف وطن است. ۳۹ سال از آن روز می گذرد؛ سال‌هایی با رویدادهای تلخ و شیرین، گفته‌ها و ناگفته‌های متفاوت و پنهان و پیداهای بسیار؛ یادآوری آن روزها، گویا همین امروز است. روزهای دفاع مقدس هنوز برای امروز مثال زدنی و درس آموز است. به همین مناسبت با جعفرزاده ایمن آبادی نماینده رشت در مجلس شورای اسلامی و رزمنده و جانباز ۷۰ درصد دوران دفاع مقدس گفت و گویی کرده‌ایم.
جعفرزاده می گوید که ناگفته‌های جنگ را باید گفت تا درس عبرتی برای امروز و آینده باشد. نباید دشمن را شاد کنیم و باید در تمام شرایط وحدت خود را حفظ کنیم، امروز هدف دشمن نه برنامه هسته‌ای ما که انقلاب اسلامی است، سرمایه‌های معنوی انقلاب و دفاع  مقدس را پاس بداریم، یکبار به «بیمارستان سعادت آباد» بروید، فرماندهانی که در جنگ رشادت‌ها داشتند و اکنون مورد بی‌مهری هستند، کسانی که سقوط یک شهر را مانع شدند، اکنون در عزلت هستند.

ایرنا: چند سال داشتید و چه سالی بود که در جبهه حضور یافتید؟

جعفرزاده: دانشجو بودم و در دانشگاه شیراز تحصیل می کردم، مصادف با سال‌های ۶۴ و ۶۵ بود.

ایرنا: چه سالی و کجا مجروح شدید؟

جعفرزاده: در شلمچه در کنار نهر «حیم» و «جاسم» ساعت ۱۱ شب بیستم بهمن۶۶ بر اثر اصابت ترکش به مهره‌های «تی ۱۱ و تی ۱۲» مجروح شدم و هنوز نیز این ترکش‌ها را بیرون نیاورده‌ام.

ایرنا: با چه هدفی به جبهه رفتید؟

جعفرزاده: آن زمان غیرتی در جوانان ایجاد شد، همه تکلیف و وظیفه خود می‌دیدند که به جبهه بروند و از کشور دفاع کنند؛ یادم می‌آید در خوابگاه دانشجویی ما در شیراز روزنامه ای پخش شد که در آن عکس مدرسه‌ای دخترانه در ایلام که توسط دشمن موشک باران شده بود و تکه‌های پاره پاره شده دختران روی دیوار مدرسه پخش شده بود؛ این صحنه برای ما بسیار دردناک بود؛ الان که این را میگویم متاثر می‌شوم؛ این عکس همه ما را متاثر کرد و همان شب تصمیم گرفتیم که خود جوش و با یک اتوبوس به جبهه‌های جنگ برویم.

ایرنا: چه عملیات‌هایی شرکت کردید، در چه مناطقی حضور داشتید؟

جعفرزاده: در عملیات‌های «کربلای ۱۰»، و «فاو»، شلمچه، کردستان و ... حضور داشتم.

ایرنا: با چه کسانی همرزم بودید؟

جعفرزاده: سردار اسکندری، آخرین فرمانده من بودند که توسط داعش شهید شدند، آقای انصاری که در دانشگاه امام صادق مسئولیت بسیج اساتید را بر عهده داشت، سردار فلاحی که استاندار یزد بودند، از فرماندهان گردان ما بودند و عزیزان دیگری که اکنون حضور ذهن ندارم.

ایرنا: از آن دوران چه خاطراتی دارید و چه خاطره ای  در ذهن شما برجسته‌تر است؟

جعفرزاده: خاطره که بسیار است؛ یک بار به ما خبر دادند که یکی از دوستان ما در سنگر کمین دچار مجروحیت شده است، شب ما بلند شدیم و با یک برانکارد ایشان را آوردیم، تصور ما این بود که شهید شده است و او را به یک جایی به نام «عقبه» آوردیم- عقبه‌ها ۱۰۰ تا ۱۵۰ متر با خط اصلی فاصله داشت- کم کم که وارد روشنایی شدیم، دیدیم که او چفیه‌ای را داخل دهان خود فشار داده است به طوری که دندان‌های او در چفیه فرو رفته بود، به زحمت چفیه را از دهان او بیرون آوردیم، از او پرسیدیم این چه کاری بود که انجام دادی، چرا چفیه را داخل دهانت گذاشتی، گفت در سنگر کمین ما نزدیک به عراقی‌ها بودیم و تمرین کرده بودم که اگر مجروح شدم، سروصدا و ناله ای نداشته باشم که به واسطه آن عراقی‌ها متوجه شوند و سنگر کمین ما شناسایی شود. نتیجه ای از این خاطره می خواهم بگیرم اینکه او نخواست که دشمن را شاد کند؛ اکنون نیز شرایط کشور به گونه‌ای است که ما نباید کار دشمن شاد انجام دهیم.

ایرنا: از دردهایی که به واسطه مجروحیت در این سال ها کشیدید بگویید.

جعفرزاده: (با خنده) درد که نیست، شیرین است؛ به یکی از دوستانم می‌گفتم که به یاد ندارم از خداوند شفا و سلامتی خودم را خواسته باشم، دلیل آن نیست که دوست دارم معلول باشم، نه اینطور نیست بلکه این جانبازی و این ویلچر آنقدر برای من در زندگی خیر و برکت و عزت آورده است، من مدیون این چرخ و جانبازی هستم و اگر بگویند که حاضری به شرایط قبل جانبازی و مجروحیت برگردی، قبول نخواهم کرد.

ایرنا: از ناگفته‌های جنگ بگویید، به روایت بسیار گفته می‌شود، اما خیلی‌ها نیز ناگفته مانده است.

جعفرزاده: چیزی را که قبول ندارم اینکه که مسائل منفی جنگ گفته نمی‌شود و توجیه نیز این است که خوب نیست این مسائل گفته شود؛ بعد از ۳۰ سال باید بیاییم و این مسائل را نقد کنیم و بگوییم که چرا در فلان مساله ما موفق نبودیم و شکست خوردیم، باید گفته شود تا درست عبرتی شود و آن را شرایط امروز کشور مقایسه کنیم.در قالب یک مثال بیان می‌کنم؛ عملیات «کربلای ۴» لو رفته بود، لشکر ما به سرعت به سمت جلو حرکت می‌کرد، فرماندهان وقتی مطلع شدند که عملیات لو رفته است به فرماندهان لشکرها  گفتند که عقب نشینی کنید، آنجا اجتهادی به وجود آمد که می‌گفتند با این سرعتی که ما می‌رویم چندساعت دیگر به «بصره» می‌رسیم و دارند خیانت می کنند و نمی‌خواهند که ما بصره را بگیریم؛ یک عده ای رفتند و به طرز دردناکی شهید شدند؛ باید از این امر درس ولایت‌پذیری بگیریم که اگر فرمانده ما نقش ولایت دارد، حرف او را بپذیریم زیرا او چیزهایی را می‌بیند و پیش بینی می‌کند که ما نمی‌بینیم، باید تابع فرمانده کل قوا باشیم و از خود اجتهادی بیرون بیاییم و از ولایت فقیه تبعیت کنیم.امروز هم بایدگفته شود که چرا در کربلای ۴ شکست خوردیم و خود اجتهادی چه تبعاتی برای نیروهای ما داشت؛ نباید از روایت‌های منفی‌ پرهیز کنیم.
عملیات «کربلای ۴»  لو رفته بود، لشکر ما به سرعت به سمت جلو حرکت می‌کرد، فرماندهان وقتی مطلع شدند که عملیات لو رفته است به فرماندهان لشکرها  گفتند که عقب نشینی کنید، آنجا اجتهادی به وجود آمد که می‌گفتند با این سرعتی که ما می‌رویم چندساعت دیگر به «بصره» می‌رسیم و دارند خیانت می کنند و نمی‌خواهند که ما بصره را بگیریم؛ یک عده ای رفتند و به طرز دردناکی شهید شدند.

ایرنا: از شرایط امروز گله‌مند نیستید؟

جعفرزاده: در هیچ جای دنیا بعد از جنگ، ایثارگران را دور نمی‌اندازند؛ الان در جامعه ذهنیتی ایجاد شده که می‌گویند تاریخ مصرف خانواده های شهدا و ایثارگران گذشته است؛ این خانواده‌ها و افراد اکنون برای ابتدایی‌ترین خواسته‌های خود مشکل دارند و هیچ کس متوجه آنها نیست؛ مورد بی مهری و اتهام زنی های مختلف قرار می‌گیرند. این افراد روزی سخت‌ترین کار کشور را انجام دادند، ما می‌دانیم که امروز جنس و نوع کار و شرایط تغییر کرده است، اما باید توجه داشته باشیم که این افراد روزی جان خود را در خالصانه بر کف نهادند. اگر ارتش آمریکا و ژاپن را نگاه کنیم، ارتش و نیروهایی که در جنگ بوده‌اند، برای سازندگی کشور مورد استفاده قرار می‌گیرد، در حالی که ما به نیروهای سازندگی کشور از جمله قرار خاتم الانبیا بی‌مهری می‌کنیم.آنچه این روزها من و امثال من را آزرده خاطر کرد، خبر تلخی است که از تغییر  نام خیابان‌ها به گوش می‌رسد، این خبر قلب خانواده‌های شهدا را به درد می آورد، نام گذاری خیابان‌های شهدا نه برای بزرگ کردن شهدا که برای بزرگ شدن ما است، من اول فکر می کردم که اینها تصادفی و مقطعی است، اما اکنون تغییر ارزش‌ها را می بینم. ما به جایگاه بزرگان و هنرمندان احترام می گذاریم، شهر در حال توسعه است، اما نباید این موجب شود که در آستانه هفته دفاع مقدس، اسم خیابان‌ها و کوچه‌های شهدا را تغییر دهیم.

ایرنا: اکنون به لحاظ شرایطی که برای ما ایجاد شده است، ما در جنگ اقتصادی قرار داریم، در مقایسه با شرایط دفاع مقدس چگونه باید از این شرایط عبور کنیم؟

جعفرزاده:  در دیدار با عضو یکی پارلمان‌های اروپایی، او با توجه به شرایط فعلی تحریم برای مردم ایران ابراز نگرانی کرد، در جواب او گفتم که مردم ایران دارای یک عرق و غیرت خاصی هستند و همین عرق ملی باعث شده که پشت حاکمیت و کشور خود بایستند. ملت ایران منطقی هستند و حرف های زور و موضع زورگویان ترامپ و آمریکا را بر نمی‌تابند و می‌خواهند با مقاومت خود، زور و قدرت ترامپ را درهم بشکنند، به او گفتم که اگر شما در چنین شرایطی قرار بگیرید چه کاری می‌کنید، او در جواب گفت که متاسفانه ما مانند شما تاریخ ایران باستان نداریم و طاقت سختی را نداریم و زود تسلیم می‌شویم؛ ما مراحل آخر فشارها را می‌کشیم و به مقاومت ما نتیجه می‌دهد؛ تحریم‌های تازه علیه ایران از سر یاس و ناامیدی آنها است.

ایرنا: دوران دفاع مقدس اقشار مختلف با وحدت از کشور دفاع کردند، اما اکنون شاهد نوعی تفرقه افکنی‌هاهستیم، رسالت و مسئولیت مردم و مسئولان و جناح‌ها در این شرایط چیست؟

 جعفرزاده: رمز پیروزی در وحدت و همدلی است و نفاق و تفرقه افکنی عامل شکست است، همه باید دور هم جمع شوند و مانند یک خانواده مسائل را حل کنند، مسئولان و مدیران کشور، شخصیت‌ها و جریان‌های سیاسی نیز اگر دلخوری و گلایه‌مندی دارند ،‌باید در خلوت بیان کنند و با طرح مسائل در فضای عمومی، مردم را مایوس و دشمن را شاد نکنند؛ مردم دوست ندارند مسئولین در تریبون‌ها با هم درگیر شوند، دعواها را به خلوت ببرید. در شرایطی که مردم مقاومت می‌کنند، مسئولین باید از اشرافیگری پرهیز کنند و تا جایی که امکان دارد هزینه‌ها را کاهش دهند، مردم در شرایط فقر اقتصادی هستند، با تفرقه افکنی، اشرافیگری و دعواهای سیاسی، مردم را ناامید نکنیم.

ایرنا: برخی به واسطه سوابق حضور در جبهه و جنگ، خود را مبرا از هر آفتی دیده و شرایط و اشخاص را قضاوت و مواخذه می‌کنند، در این باره بفرمایید.

جعفرزاده: این افراد در همه اقشار هستند و نمی‌توانیم بگوییم که فقط ایثارگران این طور هستند، در هر صنف و گروه و مسلکی ناخالصی وجود دارد و البته در ایثارگران این شدت کمتر است؛ همه خطا می کنند و نباید اینگونه نتیجه گیری کنیم.

ایرنا: به عنوان یک ایثارگر دوران دفاع مقدس چه پیامی برای جامعه دارید؟

جعفرزاده: ما آرمان‌هایی داشتیم که باعث شده چهل سال را  با موفقیت و پیشرفت کشور پشت سر بگذاریم، به عنوان عضو کوچکی از جامعه ایثارگر از مسئولان رده بالای کشور درخواست دارم؛ ما همیشه به خاطر پایبندی به ارزش‌ها مورد عداوت و کینه ورزی دشمن قرار داریم، هدف نه برنامه هسته ای ما بلکه انقلاب اسلامی است. امروز هم اگر به انقلاب اسلامی اعتقاد داریم، باید سرمایه‌های معنوی انقلاب و ایثارگران مورد توجه قرار گیرند؛ نباید زیرکانه خطاهای خود ومسائل جامعه را به ایثارگران فرافکنی کنیم؛ باید بازماندگان جنگ و انقلاب را پاسداری کنیم؛ یکبار به «بیمارستان سعادت آباد» بروید، فرماندهانی که در جنگ رشادت‌ها داشتند و اکنون مورد بی‌مهری هستند، کسانی که سقوط یک شهر را مانع شدند، اکنون در عزلت روزگار می‌گذرانند.