گزارش پایگاه رسمی بانک سرمایه گذاری اروپا (ای آی بی) در این زمینه حاکیست که این بانک از زمان آغاز همکاری خود با مصری ها در سال ۱۹۷۹ (۱۳۵۷) تاکنون موفق شده است این میزان پول را به بازار مصر به عنوان پرجمعیت ترین کشور عربی تزریق کند.
براساس این گزارش، این کمک ها بیشتر به چندین طرح توسعه زیرساختی تعلق گرفت تا زمینه رشد شرکت های کوچک و متوسط این کشور شمال آفریقا را فراهم آورد.
براساس قراردادی که در ماه دسامبر سال ۲۰۱۷ (آذرماه ۱۳۹۶) میان این بانک اروپایی و بانک مصر منعقد شد، قرار است طرف اروپایی ۵۰۰ میلیون دلار وام را نیز در دو فقره در اختیار طرف مصری قرار دهد.
بانک سرمایه‌گذاری اروپا (EIB ) بانک اتحادیه اروپا است و مالکان آن ۲۸ کشور عضو این اتحادیه هستند.
این نهاد همزمان یک بانک و یک موسسه اروپایی است که از طرح ها و پروژه‌هایی پشتیبانی می‌کند که کمک شایانی به رشد اقتصادی، استخدام نیروی کار و همزیستی اجتماعی و همچنین تقویت ثبات محیط زیست می‌کنند.
این بانک بزرگ ترین نهاد عمومی اعطاکننده وام در جهان است که بیش از ۹۰ درصد فعالیت آن در کشورهای عضو اتحادیه اروپا صورت می‌گیرد اما این بانک سرمایه‌گذاری‌هایی نیز در سطح جهانی دارد.
این بانک پس از معاهده رم و در سال ۱۹۵۸ در بروکسل تأسیس و بعدها دفتر مرکزی آن به لوکزامبورگ منتقل شد. مأموریت این نهاد آن است که با پشتیبانی مالی از پروژه‌هایی که سیاست‌های اتحادیه اروپا را توسعه می‌دهند، اعضای این اتحادیه و نیز کشورهای همپیمان با آن را تقویت کند.
عمده فعالیت اقتصادی این نهاد اعطای وام و اعتبار، تضمین سرمایه‌گذاری، تأمین حقوق صاحبان سهام و کنش هایی از این دست است.
نکات اساسی استراتژی این نهاد برای اعطای وام به کشورهای بیرون از اتحادیه اروپا توسعه بخش خصوصی، توسعه بخش مالی، توسعه زیرساخت‌ها، امنیت در زمینه تأمین انرژی، پایداری زیست محیطی و تقویت حضور اتحادیه اروپا است.
یکی دیگر از فعالیت‌های این بانک آن است که با اعطای وام از منابع اروپایی، سرمایه‌گذاری‌هایی را که پیشتر با مانع روبرو بوده است، ممکن می‌کند. این نهاد همچنین در زمینه توانایی مدیریت پروژه‌ها و تسهیلات مالی خدمات اداری فراهم می‌کند.
در سال‌های گذشته شماری از سازمان‌های غیر دولتی از سیاست‌های بانک سرمایه‌گذاری اروپا به دلیل عدم شفافیت انتقاد کرده اند. از سوی دیگر در سال‌های اخیر عملکرد این بانک در کشورهای کم‌تر توسعه یافته، به‌ویژه در آمریکای جنوبی با نارضاتی بعضی از احزاب و سازمان‌ها مواجه شده است که معتقدند وام‌های این بانک به جای تمرکز بر توسعه، به حساب شرکت‌های اروپایی یا چند ملیتی واریز می‌شود.