فربد فدایی روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: تحقیقات برای درمان بیماری آلزایمر همچنان در سراسر جهان ادامه دارد و از سوی دیگر با توجه به نرخ صعودی شیوع این بیماری تمرکز بر روی درمان نسبت به استراتژی‌های پیشگیری همچنان گسترش دارد چرا که آلزایمر یک بیماری پیچیده با خطر متعدد است و برخی از عوامل مانند سن و ژنتیک خارج از کنترل افراد هستند اما می توان دیگر عوامل خطرساز را مهار کرد،
وی افزود: دوره بیماری آلزایمر بسیار متغیر است، به طور متوسط ۸ تا ۱۰ سال به طول می انجامد و گاهی تا ۲۰ سال هم ادامه دارد، از این رو میتوان تا پیش از سالخوردگی با تمرینات ورزشی منظم، رژیم غذایی سالم، فعالیت ذهنی، کیفیت خواب، مدیریت استرس و زندگی اجتماعی فعال از وقوع آن در سال‌های سالمندی پیشگیری کرد.
فدایی با بیان اینکه این موارد در سلامت و طول عمر مغز و پیشگیری از ابتلا به آلزایمر نقش بسیار مطلوبی دارد، گفت: همچنان درباره دلایل ابتلا به بیماری آلزایمر نظریه‌ای قطعی وجود ندارد و برخی متخصصین معتقدند وجود ژن یا ژن‌های خاصی در ایجاد این بیماری نقش دارد. این ژن‌ها بر روی کروموزوم ۲۱ قرار دارند، همان کروموزومی که در ایجاد سندرم داون نیز موثر است.
این متخصص اعصاب و روان گفت: شاید به همین دلیل است که بیشتر افراد مبتلا به سندرم داون، بعد از ۴۰ سالگی به بیماری آلزایمر مبتلا می‌شوند. همچنین درصد تولد کودک سندرم داون در خانواده‌هایی که اعضای آنها آلزایمر دارند، بیشتر است.
فدایی اضافه کرد: برخی از متخصصین وجود نوعی ویروس را عامل ابتلا به آلزایمر می‌دانند. در عین حال دو تغییر ساختاری عمده در قشر مخ، مخصوصا در مناطق حافظه و استدلال با بیماری آلزایمر ارتباط دارد.
وی ادامه داد: بر این اساس بیماری زوال عقل به دنبال کاهش ظرفیت روانی به علت ضایعه عفونی مغزی است. طبق آمار پنج تا ۱۰ درصد افراد بالای ۶۵ سال به زوال عقلی مبتلا هستند و از این تعداد ۵۰ درصد آنها به آلزایمر یا همان فراموشی مبتلایند که در کشورهای صنعتی این بیماری بیشتر مشاهده می شود.
وی به خانواده های دارای افراد سالمند توصیه کرد: بیماری آلزایمر ابتدا حافظه نزدیک فرد مبتلا را بیش از همه آسیب می‌زند، سپس یادآوری رویدادهای دور و اطلاعات اساسی مثل زمان، تاریخ و مکان در مغز فرد مبتلا را زائل می کند. افراد مبتلا به آلزایمر معمولا سه مرحله خفیف، متوسط و شدید را پشت سر می‌گذارند.
این متخصص اعصاب و روان افزود: در مرحله خفیف، بیمار فراموشی پراکنده دارد و ممکن است تا حدودی منزوی و به کمک دیگران نیاز داشته باشد. در مرحله شدید، بیمار ممکن است حتی توان راه رفتن و حرف زدن هم نداشته باشد و رفتارهایی پرخاشگرانه از خود نشان دهد.