تهران- ایرنا- سرمربی سابق تیم ملی تنیس روی میز با طعنه به صعود 2 پله‌ای تیم ملی در رده‌بندی آسیا گفت: کسب عنوان هفتمی آسیا اتفاق قابل افتخاری نیست، اما ارتقاء از رتبه نهم به هفتم را به دست‌اندرکاران فدراسیون تبریک می‌گویم!

«ابراهیم علیدخت» با اشاره به این که قصد ندارد عملکرد تیم اعزامی ایران به مسابقات قهرمانی آسیا ۲۰۱۹ اندونزی ارزیابی کند، اظهار داشت: اگر قرار باشد عملکرد این تیم و صعود ۲ پله‌ای آنان در جدول رده‌بندی بررسی و آن را ارزیابی شود باید به حذف «نوشاد عالمیان» در جدول ۳۲ نفره انفرادی این مسابقات نیز اشاره  کنیم.

 به گفته وی، نوشاد در حالی در مرحله یک شانزدهم نهایی حذف شد که در بازی‌های آسیایی مدال برنز را پس از ۵۲ سال کسب کرده و به روی سکو رفته بود.

وی افزود: بر همین اساس ترجیح می‌دهم عملکرد ورزشکاران ایران در مسابقات تنیس روی میز قهرمانی آسیا ۲۰۱۹ اندونزی  را واکاوی نکنم، اما نمی‌توانم نگرانی خود را از آینده این ورزش در کشور کتمان کنم.

سرمربی سابق تیم ملی تنیس روی میز ایران، ادامه داد: بزرگترین مشکل امروز تنیس روی میز ایران پشتوانه‌سازی برای تیم‌های ملی است که این روزها دیگر خبری از آن نیست؛ معتقدم  اولویت‌های دیگری همچون انتخاب مجدد بر کرسی فدراسیون بر پشتوانه‌سازی در این رشته ارجحیت پیدا کرده و هر چه به پایان دوره ریاست آقایان بر فدراسیون این موضوع نزدیک‌تر می شود، پررنگ‌تر از قبل می‌شود بنابراین نمی‌توان آینده امیدوارکننده‌ای برای این رشته متصور شد.

به گفته وی متاسفانه تمام توان فدراسیون صرف تعداد معدودی از ورزشکاران شده و سایر استعدادها از خوان نعمت فدراسیون بی‌بهره هستند و برای شرکت در مسابقات تدارکاتی نیز حتی از جیب خود هزینه می‌کنند.

علیدخت ادامه داد: البته در رده‌های سنی نیز  این وضع به مراتب بدتر از تیم ملی است، در این رده تمامی ورزشکاران به حال خود رها شده و معدود ورزشکارانی که برای ایران در رقابت‌های بین‌المللی به میدان رفته و افتخار آفرینی می‌کنند نیز با بودجه شخصی و کمک والدین خود در مسابقات شرکت می‌کنند.

به اعتقاد وی با این شرایط انگیزه از بازیکنان مستعدی که توان مالی مناسبی ندارند، گرفته شده و سال‌ها تلاش آنان به آسانی از بین می‌رود.

سرمربی اسبق تیم ملی تنیس روی میز ادامه داد: اما هنگامی که از مسئولان فدراسیون درباره این تبعیض و بی‌عدالتی سوال می شود، می‌گویند بودجه ما محدود است و نمی‌توانیم از همه ورزشکاران حمایت کنیم.

علیدخت افزود: البته که این بهانه پذیرفتنی نیست و باید گفت شما که پول نداشتید و نمی‌توانستید فدراسیون را اداره کنید چرا مسئولیت قبول کرده و حق کسانی که می‌توانستند به این فدراسیون کمک کنند را ضایع کردید؟ آیا فکر نمی‌کنید با بی‌پولی فدراسیون و عدم حمایت از استعدادها یک تا ۲ نسل از کسانی که پینگ‌پنگ را از رده‌های پایه شروع کرده‌اند از رده خارج شده و به اصطلاح می‌سوزند.

وی در ادامه به یکی از الزامات جدید مدیریت فدراسیون در انتخاب مربی نیز اشاره کرد و افزود: در این آیین‌نامه، آشنایی با زبان انگلیسی برای مربیان رده‌های سنی و تیم ملی الزامی شده است؛ نمی‌دانم آقایان چه فکری کرده‌اند که بر این مساله تاکید دارند مگر قرار است مربی در اردوها و یا هنگام مسابقات با زبان انگلیسی با بازیکنان صحبت کند؟ البته اگر منظورشان شرکت در مسابقات بین‌المللی است که باید بگویم تمامی امور مربوط به قرعه‌کشی، جدول مسابقات و شماره میزها در تنیس روی میز با استفاده از برنامه‌های رایانه‌ای مشخص می‌شود بنابراین نیازی نیست مربی به زبان انگلیسی آشنایی کامل داشته باشد اما معتقدم برای شرکت در کنگره و سمینارهای بین‌المللی که رییس فدراسیون بدون استثنا در تمامی آن‌ها شرکت می‌کند، باید به زبان انگلیسی تسلط کامل داشته باشد که اینگونه نیست؛ شاید دوستان تصور می‌کنند شرکت در جلسات بین‌المللی مهم نیست و تاثیری در روند توسعه این ورزش در کشور ندارد از این رو خودشان را از این الزام مستثنی کرده‌اند.

سرمربی سابق تیم ملی در ادامه انتقاداتش به مدیریت فعلی فدراسیون تنیس روی میز عنوان کرد: باز هم متوجه نمی‌شوم مربی که در استان خود هم، تیم به او نمی‌سپارند چگونه سر از هدایت تیم ملی در می‌آورد؟ آیا این بی‌عدالتی نیست؟

علیدخت در پایان این گفت‌وگو اظهار داشت: البته که این موارد تنها بخشی از ناکارآمدی مدیریت فعلی بر فدراسیون تنیس روی میز است اما امیدواریم در دوره بعد این مشکلات مرتفع و شاهد پیشرفت این رشته محجوب در ایران باشیم.