به گزارش ان پی آر، این گزارش ترکیبی از به روزترین دانش تغییرات اقلیمی در حوزه اقیانوسها و یخهای قطبی است و حقیقتی ناخوشایند را آشکار میکند؛ دمای آبهای سطحی اقیانوسها از سال ۱۹۷۰ میلادی به طور پیوسته و یکنواخت در حال افزایش بوده و سرعت این فرآیند در ۲۵ سال گذشته ۲ برابر شده است.
در بخش دیگری از این گزارش همچنین آمده است که سطح آب دریاها به دلیل افزایش نرخ ذوب یخهای گرینلند و صفحات یخی قطب جنوب به طور فزاینده در حال بالا آمدن است.
کو برت قائم مقام این هیات و معاون جرایی بخش پژوهش در اداره ملی اقیانوسی و جوی آمریکا در این باره میگوید: «این تصویر کلی برای من به نوعی غافلگیرکننده و صریح بگویم، نگران کننده است. این گزارش به نوعی در مورد آب است و آب مایه حیات سیاره (زمین) است.»
این گزارش به پدیده نسبتا جدید برای اقیانوسها یعنی امواج گرمای دریایی نیز میپردازد.
به گفته برت، «امواج گرمای دریایی یک معضل نوظهور است. به استناد گزارش منتشر شده، فراوانی این امواج گرمایی از دهه ۸۰ میلادی تاکنون دو برابر شده است و شدت آنها نیز رو به افزایش است.»
این امر برای جوامع ساحلی که اقتصادشان به ماهی و دیگر غذاهای دریایی وابسته است، اهمیت فراوانی دارد. امواج گرمای دریایی در سالهای اخیر تغییرات زیادی را در حیات دریایی ساحل شمال غربی پاسیفیک ایجاد کرده و ماهیگیران را با بحران روبه رو کرده است.
برت میگوید: «بدون شک این پدیدهای است که باید به آن بیشتر توجه کنیم زیرا فکر میکنم بین امواج گرمای دریایی که حتی بخشهای داخلی قارهها را نیز تحت تاثیر قرار میدهد و هوا ارتباطاتی وجود دارد.»
در گزارش این هیات سازمان ملل چندین راهکار برای کم کردن سرعت گرم شدن و بالا آمدن آب اقیانوسها و سازگاری با تاثیرات آن به رهبران در سطح کشوری، ملی و محلی ارائه شده است. اول و مهمتر از همه این که نویسندگان این گزارش بار دیگر بر آنچه دههها است نسبت به آن آگاهیم، تاکید کردند، این که انتشار گازهای گلخانهای ناشی از سوختن سوختهای فسیلی عامل اصلی ایجاد تغییرات در اقیانوسهای جهان است و اقتصاد جهانی باید برای کاهش میزان این انتشارها دچار تغییر و تحولات اساسی شود.
در این گزارش همچنین آمده است که آب اقیانوسها در حال اسیدیتر شدن است، امری که میتواند باعث انقراض بزرگ ارگانیسمهای دریایی به ویژه آن دسته از موجودات آبزی که صدف دارند، شود.
با این وجود، آن طور که در این گزارش آمده است اگر انتشار گازهای گلخانهای فورا و به طور قابل ملاحظه مهار شود، میتوان از بروز برخی از اثرات اسیدی شدن آب اقیانوسها در قرن حاضر جلوگیری کرد.
برخی از تاثیرات تغییرات اقلیمی بر دریاها به هر روی در سالهای آتی ظاهر خواهند شد. به عنوان مثال، سرعت گرفتن افزایش سطح دریاها جان میلیاردها نفر را تهدید کرده و تهدیدی جدی برای میلیونها نفری خواهد بود که در جوامع ساحلی در مناطق مستعد سیلاب زندگی میکنند و اقتصادشان به ماهیگیری وابسته است.