«بهادر مولایی» روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: غیبت «سهراب مرادی» و «سعید علی حسینی» در تیم ملی وزنه‌برداری احساس می‌شد و اگر این ۲ ورزشکار بودند بدون شک جایگاه ایران فراتر از چهارمی بود. کیانوش رستمی امسال آماده بود اما نتوانست عملکرد مناسبی داشته باشد و این دلایل مختلفی دارد یکی از این دلایل مصدومیت است. کیانوش رستمی تمام شدنی نیست بلکه نام او یادآور مدال‌های المپیک است.
وی با اشاره به رقابت در دسته ۹۶ کیلوگرم عنوان کرد: بیشتر کارشناسان باور دارند اگر «سهراب مرادی» در این وزن نباشد «تیان تائو» چینی پادشاهی خواهد کرد.
دارنده مدال طلای نوجوانان و جوانان جهان با اشاره به عملکرد ملی‌پوشان ایران در دسته فوق سنگین اظهار داشت: «علی داودی» جوان بود و باید رقابت را در کنار «لاشا تالاخادزه» گرجستانی تجربه می‌کرد. ورزشکار ارمنستانی (گور میناسیان) نیز در این دسته مدعی بود. با این شرایط وقتی در یک وزن چندین قهرمان جهان و المپیک حضور دارد بر روحیه جوانان تاثیر می‌گذارد، به نظرم عملکرد دادرس و داودی مناسب بود.
وی با بیان اینکه نباید بیرون از گود اظهارنظر کرد، گفت: نمی‌توانیم بدون قرار گرفتن در فضای مسابقه اظهارنظر کنیم. شرایط مسابقه به گونه‌ای است که مربی و ورزشکار تصمیم خواهند گفت تا وزنه‌ها را انتخاب کنند. مربی بر حسب صلاحدید وزنه‌ها را انتخاب خواهد کرد و نمی‌شود خرده‌ای بر او گرفت.
مولایی در ادامه با اشاره به رکوردزنی تالاخادزه در دسته فوق سنگین تصریح کرد: از زمانی که «حسین رضازاده» عنوان‌دار جهان شد تا امروز ورزشکاران فراوانی تلاش کردند و جابجایی رکوردها نیز انجام شد اما رکورد ۲ ضرب رضازاده دست نخورده باقی ماند و در بین ورزشکاران داخلی و خارجی کسی به آن دست پیدا نکرد. ورزشکار گرجستانی با قدرت این رکورد را جابه جا کرد و در دنیای وزنه‌برداری از این دست اتفاق‌ها زیاد رخ خواهد داد. تالاخادزه ورزشکار قدرتمندی است اما رقیبی که بتواند برای او استرس ایجاد کند وجود ندارد و این یکی از مهمترین فاکتورهای قهرمانی این غول گرجی به شمار می‌رود.
او در پایان با اشاره به تغییرات احتمالی کادر فنی عنوان کرد: در ایران مربیانی مانند کوروش باقری، شاهین نصیری‌نیا، پانزوان و محمد حسین برخواه حضور دارند که با وجود این افراد نیاز به مربیان خارجی نیست. مربیان ما باید به ورزشکار هیجان بدهند و نباید در زمان مسابقه از تخته روی گردان باشند بلکه نیاز به روحیه دارند تا تصویرسازی روحی کنند. مربیان ما در این دوره بی‌روحیه بود.