به گزارش گروه تحلیل، تفسیر و پژوهش های خبری ایرنا، مصر طی روزهای اخیر شاهد اعتراض های ضددولتی بود و معترضان با حضور در خیابان ها خواستار برکناری «عبدالفتاح السیسی» رئیس جمهوری مصر شدند. اگرچه در آغاز کانون اعتراض ها بندر «سوئز» بود اما در ادامه معترضان در شهرهای «قاهره»، «اسکندریه»، «حلوان»، «السویس»، «المحله»، «دامیتا» و «منصوره» نیز به خیابان ها آمدند.
در پی اعتراض‌های خیابانی، چندین حزب و گروه سیاسی مصری از جمله گروه اخوان المسلمین، حزب سوسیال دموکرات مصر، حزب سوسیالیست‌های انقلابی و حزب الاستقلال مصر به حرکت معترضان پیوسته اند. اعتراض‌ها در شهرهای مختلف مصر در نتیجه افشاگری‌ها و دعوت چهره‌ای به نام «محمد علی» که از او به عنوان بازیگر و تاجر نام برده می‌شود، آغاز شد. محمد علی در مجموعه ویدئوهایی که در فیس‌بوک علیه حکومت السیسی افشاگری کرد، اتهامات بسیاری را به زبان آورد. محمد علی در این ویدئوها با متهم کردن السیسی و شماری از فرماندهان بلندپایه ارتش به فساد، جنجال گسترده ای به پا کرد و از مردم مصر خواست که برای پایان دادن به حکومت السیسی به خیابان بیایند و از نیروهای امنیتی نیز درخواست کرد که با مردم برخورد نکنند
موجی از اعتراضات علیه رهبران قاهره
روزنامه «القدس العربی» چاپ لندن در گزارشی به قلم «محمد عایش» نوشت: موج خشم واقعی علیه نظام مصر آغاز شده است. این خشم ارتباطی به محمد علی پیمانکار مصری ندارد. علت این موضوع به نابسامانی های سال های گذشته و ناگواری مداوم سطح معیشتی مردم مصر بر می گردد. طبقه متوسط در این کشور طی مدت کوتاهی به زیر خط فقر رسیدند. تظاهرات مردم مصر طی روزهای گذشته نشان داد که موج تغییر آغاز شده و این اعتراض ها آغاز فروپاشی و شکست طرح انقلاب های معکوس در سراسر جهان عرب است. شاید این موضوع مدتی زمان ببرد، اما قطعا تغییر رخ خواهد داد. زیرا مردم جهان عرب زنده هستند و سستی نخواهند کرد و مردم مصر و جهان عرب شایسته شرایط و زندگی بهتری هستند.
روزنامه «العربی الجدید» چاپ لندن در گزارشی به قلم «اسامه ابورشید» آورد: مصر اکنون آبستن تحولات بزرگی است. آتشی زیر خاکستر وجود دارد و به نظر می رسد کسی وجود دارد که بر این خاکستر می دمد تا بار دیگر شعله ور شد. دور از ذهن نیست که اطرافیان السیسی در این زمینه نقش داشته باشند. آنان احساس زیان می کنند و خواستار سهم بیشتری از قدرت هستند. برخی از آنان هم تلاش می کنند خود را از کشتی السیسی که در حال غرق شدن است، رها کنند زیرا شرط بندی السیسی روی واشنگتن نتیجه ای به دنبال نداشته است. السیسی همه گونه جنایت انجام داد. او خون مردم مصر را ریخت و ارتش را به نهادی چپاول گر تبدیل کرد. السیسی اکنون حق دارد که بترسد. او از زمان کودتای خونین علیه «محمد مرسی» در سال ۲۰۱۳ میلادی تا این درجه از سستی و نگرانی نرسیده بود. او که در آن زمان در نقش وزیر دفاع برای پیش بردن کودتا از ارتش استفاده کرده بود اکنون نگران آن است که از سوی نظامیان رها شود.
به نوشته تارنمای شبکه اطلاعاتی «النباء» عراق، بادها برخلاف حرکت کشتی ها می وزند. مردم انقلابی مصر خواهان سقوط نظام هستند. احتمال دارد که روح انقلابی در میان تظاهرات کنندگان دمیده شده است و بار دیگر انقلاب ۲۵ ژانویه که سرنگونی «حسنی مبارک» را به دنبال داشت به یاد مردم بیاندازد. به هدف رسیدن مردم مصر و تضمین پیروزی به حجم مشارکت فعالان و سیاست مداران و تحریک افکار عمومی و ایجاد تغییر در میان شهروندان مصر و داغ شدن تظاهرات بستگی دارد. آنچه سبب شده است که کفه سیسی در این مرحله سبک باشد شرایط و تحولات منطقه است. همپیمانان او در عربستان، امارات، بحرین و ... در جنگ در یمن و سوریه گرفتار هستند و ترامپ هم گرفتار مدیریت پرونده ایران است. رژیم اسرائیل هم پس از انتخابات در حالتی از بی ثباتی به سر می برد و این مسائل سبب شده اند که همپیمانان السیسی نتوانند به کمک او بشتابند و او در برابر طوفان های تغییر تنها باشد. اگر موج انقلاب مردم مصر با موفقیت همراه باشد و السیسی را کنار گذارد این موضوع موفقیت هایی را برای مخالفان وی به دنبال داشته و بسیاری از زندانیان آزاد خواهند شد. همچنین این پیروزی می تواند با ایجاد فضای آزادی به دیگر کشورها هم سرایت کند.
روزنامه الکترونیکی «رای الیوم» در گزارشی به قلم «عبدالباری عطوان» نوشت: مصر اکنون در شرایط دشوار و متفاوتی به سر می برد و شهروندان این کشور بار دیگر از وضعیت ناگوار خسته شده اند و دست به تظاهرات زده اند. اقدام تظاهرکنندگان در کنار گذاشتن ترس و سرازیر شدن آنان به سوی خیابان ها و میدان های اصلی شهرهای قاهره، اسکندریه، حلوان، السویس که پایگاه اصلی جامعه مدنی به شمار می روند مصر را به سوی سرنوشتی متفاوت و اصلاحات فراگیر پیش خواهد برد. تفاوتی ندارد که این اعتراض ها به تغییر نظام منجر شود یا اینکه تغییر نظام را به دنبال نداشته باشد. این تظاهرات بسیاری از مسیرها را اصلاح خواهد کرد؛ مسیرهایی که انقلاب مردم مصر نتوانست آن را اصلاح کند زیرا این انقلاب ربوده و از مسیر تحقق اهداف منحرف شد. مصر مانند رود نیل آرام حرکت می کنند اما وقتی که به خروش و تحرک در آید حرکت آن مانند بلدوزی است که همه چیز را از مقابل خود برخواهد داشت. این موضوع در همه انقلاب های پیش از این مصر رخ داد. نهاد نظامی که در زمان السیسی و پیش از وی در زمان «محمد نجیب»، «جمال عبدالناصر»، «انور السادات» و «حسنی مبارک» امور را در کنترل داشتند تلاش کردند که بدون اصلاحات واقعی و مدیریت مدرن بحران های مصر به توسعه اقتصادی دست یابند. از این رو، اوضاع مصر با وجود برخی موفقیت های اقتصادی، همواره مریض باقی ماند.
در گزارش روزنامه «الاخبار» لبنان به قلم «جلال خیرت» می خوانیم: قاهره به پادگان سیاسی تبدیل شده است و این روزها برای آینده السیسی سرنوشت ساز است. حضور مردم در میدان ها موضوع عادی نیست و پیش از سابقه ای نداشت و درها بر روی رقم خوردن همه گونه سناریو باز است.
نگاهی به نقطه ضعف و امتیاز دادن‌های السیسی به کشورهای خارجی
به نوشته روزنامه رای الیوم، اکنون نارضایتی داخلی در نتیجه افزایش میانگین فقر و بیکاری، گسترش شکاف میان ثروتمندان و فقرا و افزایش دامنه فسادها به اوج رسیده است. السیسی برای خارج کردن مصر از بحران ها فرصت تاریخی داشت. او طی پنج سال گذشته از حمایت گسترده مردمی برخوردار بود. کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس هم حدود ۵۰ میلیارد دلار به وی کمک کرده اند. آمریکا و اروپا هم حامی وی بودند. اما اشتباه و نقطه ضعف او این بود که او در سایه نداشتن طرح سیاسی راهبردی داخلی و خارجی طرح اقتصادی امنیتی را در دستور کار قرار داد و مصر را به کشورهای ثروتمند عربی وابسته کرد. این در حالی است که این کشورها در جهان عرب از محبوبیت برخوردار نیستند. مشکل اصلی السیسی آن بود که او خواست عبدالناصری دیگر باشد. این در حالی است السیسی هیچ گونه طرح ایدئولوژیک مدرن نداشت که مصر را در منطقه متمایز سازد. او با مخالفان ایدئولوژیکی روبرو است که در جامعه مصر و اسلامی ریشه عمیقی دارند. نباید انکار کرد او در عرصه اقتصادی برخی دستاوردها داشته است اما مشکل این است که میوه این دستاوردها به فقرا نرسید و طبقه متوسط حذف شد و بر دامنه فقراء و بیکاران در محافل جوانان افزوده شد.
به نوشته شبکه خبری «الجزیره» قطر، بسیاری امیدوارند که تظاهرات مردم مصر سبب کنار رفتن السیسی از قدرت شوند. آنان می گویند مصیبت هایی که السیسی برای مصر و مردم این کشور به وجود آورد اقتضا می کند که او به طور داوطلبانه یا از طریق فشار کنار رود. از جمله این مصیبت ها نادیده گرفتن حاکمیت مصر بر جزیره های «تیران» و «صنافیر» به سود سعودی ها، تهدید امنیت آبی از طریق امضای توافق سد «النهضه» اتیوپی، افزایش بدهکاری داخلی و خارجی مصر و ناتوانی این کشور در بازپرداخت آن و ایجاد شکاف در جامعه مصر است.