دستانی که حرف می زنند

به گزارش ایرنا، تصور چنین فردی با این ویژگی برای انسان‌هایی که از نظر جسمی سالم هستند شاید سخت و ناممکن باشد اما این گروه از افراد که امروز هشتم مهرماه به نام آنها نامگذاری شده "ناشنوایان" هستند که به جای لب‌ها، دست‌هایشان حرف می‌زنند.

عزیزانی که اطراف ما همین حوالی هستند و زندگی‌شان برای افراد عادی سرشار از اسرار است، انسان‌هاییکه اگرچه  واژه معلولیت را با خود یدک می‌کشند ولی بواسطه استعدادهای خاصی که دارند زندگی‌شان سرشار از شگفتی است.

به بهانه هشتم مهرماه روز جهانی ناشنوایان راهی منزل یکی از این افراد می‌شوم که به گفته مسئولان بهزیستی از توانخواهان نخبه و موفق ایلام است، سعید حاتمی لک که با وجود ناشنوایی مطلق، معلم یکی از مدارس این شهر است.

با استقبال گرم سعید و پدرش وارد منزل‌شان در یکی از محله های شهر ایلام می‌شوم، گرمای کانون این خانواده از همان برخورد زیبا با لحن بسیار متین پدرش مشخص است و مرا مجذوب خودشان می‌کنند تا جایی که انگار سالیان سال است با آنها ارتباط داشته ام.

سعید کنار پدر می‌نشیند و مادر هم آنطرف‌تر، از پنج فرزند این خانواده فقط سعید است که نزد پدر و مادر زندگی می‌کند و بقول پدرشان بقیه همگی سر و سامان گرفته‌اند.

سعید با اشاره دست سعی دارد مفهومش را برای میهمان بیان کند ولی فهم حرکاتش برای تازه واردها بر خلاف خانواده‌اش که کوچکترین حرکت دستش را متوجه می‌شوند کمی دشوار است.

توانخواهی که با وجود معلولیت خیلی شدید، دانشجوی دکترای کامپیوتر و معلم یکی از مدارس ایلام است، در کنار این فعالیت‌ها ، نقاشی و معرق کاری می‌کند و مربی تیم دو و میدانی ناشنوایان نیز است.

پدرش می‌گوید: سعید فرزند دوم ماست، متولد سال ۶۰ و سرشار از استعداد، هرچند برای رسیدن به موفقیت‌هایش خیلی سختی کشیده‌ام ولی همچنان آماده حمایت از فرزندم هستنم.

وی ادامه می‌دهد: سال ۶۴ بر اثر ضربه‌ای که به سر سعید وارد شد دکتر اعلام کرد سعید مغزش آسیب دیده است و دیگر توانایی شنیدن و قدرت تکلم نخواهد داشت و در واقع یک معلول محسوب می‌شود.

وی گفت: برای پدر شنیدن این جمله که فرزندت دیگر نه می‌شنود و نه می‌تواند سخن بگوید بسیار سخت و سنگین است، آنقدر سنگین که برای نخستین بار دردی را در وجودم احساس کردم که تاکنون آنرا حس نکرده بودم ولی بخاطر پسرم آنرا از همه اعضای خانواده پنهان کردم و برای موفقیتش از همان ابتدا با خود اتمام حجت کردم.

وی ادامه داد: با وجود معلولیتی که سعید داشت دوران ابتدایی و راهنمایی را در مدرسه باغچه‌بان به اتمام رساند و با توجه به اینکه شرایط تحصیل در دوره متوسطه برایش میسر نبود او را برای ادامه تحصیل به شهر ساری در شمال کشور بردم و در مجتمع آموزشی امام جعفر صادق(ع) ثبت‌نام کردم.

پدر سعید افزود: اگرچه رفت و آمد و دوری سعید با توجه به شرایط جسمی‌اش برایمان سخت بود ولی با توجه به استعداد بی‌نظیری که داشت خیالم راحت بود که می‌تواند مستقل زندگی کند و من هم مدام به او سر می زدم.

وی ادامه داد: سعید در دوران متوسطه شاگرد ممتاز بود و به گفته معلمانش به بقیه دانش‌آموزان نیز در زمینه تحصیلی کمک می‌کرد.

پدر سعید می‌گوید: پس از اخذ دیپلم در آزمون سراسری در رشته مورد علا قه‌اش که کامپیوتر بود پذیرفته شد و به عنوان دانشجوی نمونه همواره مورد تحسین اساتید و مجموعه آموزشکده فنی که در آن تحصیل می کرد قرار می‌گرفت.

وی افزود: سعید موفق شد تحصیلاتش در مقطع لیسانس و فوق لیسانس رشته کامپیوتر را به اتمام رسانده و اکنون علاوه بر اینکه در یکی از مدارس ایلام به عنوان کاربر رایانه فعالیت می‌کند در مقطع دکترا در همین رشته ادامه تحصیل داده است.

با وجود اینکه کمتر از یک ساعت از حضورم در خانه سعید گذشته و لی تا حدودی زبانش را متوجه می‌شوم، من هم با اشاره دست  در مورد نحوه ارتباطش با دانش‌آموزان می پرسم و او با اشاره می‌گوید: خیلی راحت با آنها ارتباط می‌گیرم، در مدرسه علاوه بر کارهای خودم به سایر معلمان کمک می‌کنم و  شغلم که در ارتباط با بچه‌هاست را خیلی دوست دارم.

امید و نشاط در چشمان سعید هویداست، آنچنان با ذوق مطالبش را با اشاره دست بیان می کند که به معنای واقعی انگار معلولیتش را از یاد برده است.

وی در پایان می گوید: اگر معلولیتم نبود فراتر از موقعیت کنونی که دارم می‌توانستم پیشرفت داشته باشم چراکه همواره در زندگی به موفقیت‌های بیشتر فکر کرده‌ام و تلاشم سربلندی همیشگی بوده است.

سعید نمونه یکی از توانخواهانی است که معلولیت را محدودیت ندانسته و با امیدی که دارد به فتح قله‌های بیشتر در زندگی می‌اندیشد. 

او برخلاف بسیاری از معلولان که گوشه نشینی را در زندگی انتخاب می‌کنند با وجود داشتن درجه معلولیت خیلی شدید، حضور در جامعه را انتخاب کرده و اگرچه نمی‌تواند حرف بزند و چیزی بگوید اما با دنیا آشتی کرده، با همین دستانی که حرف می زنند.

به گزارش ایرنا، هشتم مهرماه به عنوان روز جهانی ناشنوایان با شعار زبان اشاره، حق همه ناشنوایان نامگذاری شده است.

حدود یک هزار و ۷۰۰ ناشنوا در استان ایلام زندگی می‌کنند.

۷۱۷۱/۶۰۳۴