تنها ۹ روز تا دومین بازی تیم ملی فوتبال ایران در چارچوب رقابتهای مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۲ قطر و جام ملتهای ۲۰۲۳ چین باقی مانده و فقط ۱۰۰ روز تا نخستین بازی تیم امید ایران در دور نهایی انتخابی المپیک ۲۰۲۰ توکیو فرصت است. با این حال فدراسیون فوتبال در بایکوت خبری به سر میبرد و هیچکس حق صحبت کردن با رسانهها را ندارد.
هجدهم مهرماه روز مهمی برای فوتبال ایران خواهد بود. قرار است زنان ایرانی در ورزشگاه آزادی حاضر شوند و ناظران فیفا هم در این مسابقه حضور ویژهای داشته باشند. طبیعتا این موضوع و اقداماتی که فدراسیون فوتبال برای رفاه حال زنان و برای بهتر برگزار شدن این دیدار باید انجام دهد مسالهای است که از سوی جامعه رسانه ایجاد سوال می کند. سوالاتی که از جانب مردم و علاقمندان به فوتبال خواهد بود و کمیته فرهنگی فدراسیون فوتبال و یا اعضای هیات رئیسه باید به آن پاسخگو باشند و از روند کار و اقداماتی که صورت گرفته و نواقصی که وجود دارد صحبت کنند. اتفاقی که تاکنون رخ نداده و حتی مقابلش مقاومت شده است.
مارک ویلموتس چندماهی است که سکان هدایت تیم ملی ایران را بر عهده گرفته است. بعد از دو بازی تدارکاتی مقابل سوریه و کره جنوبی، تیم ملی با هدایت این سرمربی بلژیکی اولین بازیاش در دور دوم مسابقات انتخابی جام جهانی ۲۰۲۲ قطر و جام ملتهای ۲۰۲۳ چین را انجام داد و به برتری رسید. ویلموتس هنوز دستمزد خود را دریافت نکرده اما از طریق رسانهها فعلا شکایتی به این مساله نداشته است. فدراسیوننشینان گهگاه در مصاحبههای خود طعنه میزنند که ویلموتس مانند کی روش نیست و شرایط را درک میکند اما بد نیست دوستان بدانند سرمربی پیشین تیم ملی هم در ابتدا همین رویه را در پیش گرفته بود اما بدقولیهای فدراسیون در پرداخت دستمزد او و همکارانش و همچنین عملی نشدن خواستههایش کار را به جایی رساند که همه چیز رسانهای شد. در این باره هم سوالات زیادی وجود دارد اما کسی پاسخگو نیست و تماسهای خبرنگاران با جوابی روبرو نمیشود.
چند روز قبل جلسه کمیته فنی درباره تیم امید برگزار شد. تیمی که باید حدود سه ماه دیگر برای حضور در المپیک و شکستن طلسم ۴۴ ساله به رقابت بپردازد اما با چند دستگی روبرو شده است و این جلسه به منظور تصمیم گیری در این باره به انجام رسید. اتفاقاتی که در این جلسه حیاتی رخ داده بر همگان پوشیده است. اعضای این کمیته یا تلفن خود را جواب نمیدهند و یا اگر هم پاسخ بدهند میگویند اجازه مصاحبه کردن ندارند. در این میان تیم امید و یک نسل دیگر از جوانان این مرز و بوم هستند که با سوء مدیریت خود را برای حضور در آوردگاهی مهم آماده میکنند و شواهد نشان میدهد باید یک ناکامی دیگر در این عرصه را تحمل کنیم.
بحث لباس تیم ملی و کیفیت آن، بی اخلاقیهای رواج پیدا کرده در لیگ و جام حذفی، قضاوت های پراشتباه داوران، VAR که فقط مانورش داده شد و هیچوقت پایش به فوتبال ایران باز نشد؛ اقداماتی که هیات رئیسه انجام میدهد و ... مسائلی است که نیاز به پاسخگویی دارد اما فدراسیوننشینان شمشیر خود را از رو بستهاند. آنها نه تنها ابهامات را برطرف نمیکنند بلکه با سکوت خود و عدم پاسخگوییشان، مشکل روی مشکل میگذارند. سیاستی که مهدی تاج و همکارانش در پیش گرفتهاند پاسخ ندادن به رسانه ها برای جلوگیری از سوالهای بیشتر و زیر سوال رفتن عملکردشان است. به تمامی اعضای هیات رییسه، کمیتههای مختلف و ... گفته شده تا به سوالات خبرنگاران پاسخ ندهند. باید دید این سکوت طولانی و عذاب آور، چه زمانی به پایان میرسد. فعلا سر در فدراسیون فوتبال باید این جمله را بنویسند: "فدراسیون مورد نظر در دسترس نیست؛ لطفا هیچ وقت تماس نگیرید."