معاون پژوهش و فناوری وزارت نیرو در ششمین نشست مدیران ارتباط با صنعت دانشگاه‌ها گفت: سوالی که همیشه از خودمان می‌پرسیم این است که ارتباط بین دانشگاه و صنعت چرا به خوبی شکل نمی‌گیرد. باید تبادل ارزش در این بین وجود داشته باشد. این که چه ارزشی می‌دهیم و چه ارزشی را دریافت می‌کنیم. مفهوم ارزش صرفا مادی نیست و ما ارزش های دیگری را تبادل می‌کنیم.
وی اشاره کرد: باید به دنبال این باشیم که بین صنعت و دانشگاه چه ارزشی قرار است تبادل شود. صنعت انتظار دارد قرارداد یا طرح پژوهشی که با دانشگاه منعقد می‌شود، منجر به بهبود فرآیندهای صنعت شود. اگر صنعت احساس کند در قبال ارتباط با دانشگاه می‌تواند به ارزش این چنین دست پیدا کند، این ارتباط شکل خواهد کرد. اما اگر احساس کند در مقابل ارزشی که می‌دهد چیزی دریافت نمی‌کند، دیگر آن شکل از ارتباط شکل نمی‌گیرد. دانشگاهیان باید به این نکته فکر کنند.
محمدصالح اولیا با اشاره به این که برای تبادل ارزش باید بسترهایی را فراهم و مکانیزم‌هایی را طراحی یا بازنگری کرد، گفت: برای دانشگاه و پژوهشکده این سوال مطرح می‌شود که اگر قرار است نقشی در این صنعت داشته باشیم، چیست؟ اگر قرار باشد اساتید کاری تعریف کنند و قراردادی منعقد کنند، چرا باید واحدهای پژوهشی طراحی شود؟ آیا پژوهشکده ها به نقش خود عمل می‌کنند یا هر کسی در چارچوب آن اسم به شکل انفرادی کمک می کند.
تمرکز روی یک موضوع خاص و تخصصی، هم افزایی با دانشجویان و دیگر اساتید برای انجام کار تیمی، ماموریت‌گرایی با این هدف که قصد داریم در چه حوزه‌ای کار کنیم. این ها سه محور اصلی است که پژوهشکده ها باید روی آن متمرکز شوند.
معاون پژوهش و فناوری وزارت نیرو تصریح کرد: ما تجربه خوبی را در پژوهشگاه نیروی وزارت نیرو داریم که می‌توان به عنوان تحولی در حوزه پژوهش‌ها به آن نگاه کرد. در این پژوهشگاه یک ارتباط سیستماتیک بین چهار ضلع نیروگاه‌ها، اعضای هیات علمی پژوهشگاه، اساتید دانشگاه و شرکت‌های دانش بنیان به وجود آمد.
پژوهشگاه نیرو تنها این مسئله را مدیریت کرد، طرحی که انجام شد افزایش ظرفیت نیروگاه‌ها بود که به نتایج خوبی رسیدند. نکته‌ای که کمتر به آن توجه می‌شود تضمین ریسک پروژه بود که پژوهشگاه آن را برعهده گرفت. صنعت اگر جواب نهایی را گرفت و در تست آن توانست موفقیت را رویت کند، می‌توان به شکل گیری ارتباط درست بین دانشگاه و صنعت امیدوار بود. باید تا آخر طرح پیش برویم و اگر دانشگاه مسئولیت این چرخه را ندارد باید به دنبال حلقه‌های مفقوده بگردند یا حلقه‌های دارای مشکل را بازنگری کنند.
وی افزود: وزارت نیرو از قدیم نگاه مثبتی به مسائل پژوهشی داشته و بیش از ۶۰ درصد هزینه‌های پژوهشی از طریق دانشگاهیان است. در هدف گزاری ما این است که ۲ درصد از درآمد شرکت‌های وزارت نیرو صرف آموزش و پژوهش شود. این ماموریت ویژه وزارت نیرو در این حوزه است.
او اشاره کرد: پیش از تعریف پروژه تحقیقاتی، به حل مسئله فکر کنیم که می‌تواند مقدمه ای برای پایان‌نامه های دانشجویی و تعریف پروژه شود و زنجیره‌ای را در این بین ایجاد کند. اساتید دانشگاه در این روند می‌توانند به شناخت بسیار خوبی در زمینه صنعت دست پیدا کنند.