در آستانه آغاز هفته ششم رقابت‌های لیگ برتر فوتبال ایران قرار داریم. در این فصل از رقابت‌ها شاهد بی‌اخلاقی‌ها، اعتراضات و حرکات ناپسند زیادی از سوی فوتبالی‌ها بوده‌ایم که اوضاع کلی این رشته پرطرفدار را در کشورمان نگران کننده کرده است. بیژن ذوالفقار نسب در گفت و گو با ایرنا در این باره اظهار داشت: بخش عمده این مسائل اخلاقی، رفتاری و عکس العمل های بازیکنان نسبت به داور و اتفاقاتی که در بازی رخ می‌دهد داخل یک پکیج فرهنگی قرار می‌گیرد. در این زمینه و ارتباط آن با ورزش خیلی کم کار کرده‌ایم. اخلاق را فقط در مفاهیم کلی می‌بینیم و به مسائل ظاهری می‌پردازیم. در صورتی که اصل در دنیای ورزش، مسائل فرهنگی است.
وی در ادامه افزود: به ندرت می‌توانید در مدارس فوتبال و تیم‌های پایه برنامه‌ای برای تربیت و آموزش مسائل اخلاقی و تربیتی و فرهنگی پیدا کنید چرا که پیش بینی نداشته‌ایم. می‌شود گفت در ورزش و فوتبال با فقر فرهنگی مواجه هستیم. ورزش را فقط در چارچوب مسابقات می‌بینیم؛ یعنی هرکسی وزنه بیشتری بالای سر ببرد یا هر کس شوت محکم‌تر و بهتری بزند ورزشکار خوب و ماهری تلقی خواهد شد. در صورتی که ورزشکار قهرمان در درجه اول باید آداب و رسوم سرزمینش را به خوبی فرا بگیرد و احترام به بزرگتر و پیشکسوت را در نظر داشته باشد. از همه مهمتر یک ورزشکار باید صبوری و خویشتن داری را در اولویت کاری خود قرار دهد. شوربختانه باشگاه‌های ورزشی ما فقط، عنوان فرهنگی را یدک می‌کشند اما به این مقوله نمی‌پردازند.
کارشناس زبده ورزشی کشورمان در ادامه تصریح کرد: اکثریت قریب به اتفاق فوتبالیست‌های ما، خصوصا بازیکنان جوان از لحاظ تحصیلاتی در وضعیت بدی به سر می‌برند. اکثر آنها در مقاطع ابتدایی یا متوسطه درس را رها کرده‌اند. زمان قدیم اینطور نبود. آن زمان تمرینات هفته‌ای چهار یا پنج جلسه بود اما الان تمرینات باشگاه ها هر روز در دو نوبت به انجام می‌رسد. تصور کنید خانه بازیکنی در تهرانپارس باشد و بخواهد برای تمرین به کیلومتر ۱۳ جاده کرج برود. در این حالت آیا او می‌تواند به درس خواندن فکر کند؟ این مساله باعث می‌شود تا فوتبالیست مورد نظر از لحاظ تربیتی به مشکل بخورد. آمار بگیرید و ببینید که در لیگ برتر چند دانشجو داریم؟ خیلی از آن تعداد کمی هم که دانشجو هستند برای فرار از سربازی ثبت نام کرده‌اند.
وی درباره جنجال بازی ماشین سازی و پرسپولیس و حرکات رسول خطیبی بیان داشت: باعث تاسف بود. حسین و رسول خطیبی را به خوبی می‌شناسم. آنها از خانواده محترم و فرهنگی می‌آیند. اما جو افرادی که پیرامون شما هستند ممکن است در رفتارتان تاثیر بگذارند. جمله کلیشه‌ای است اما اشتباهات داوری جزئی ازبازی است. رسول باید خویشتن داری می‌کرد و منطقی رفتار می‌نمود. او جوان است و احساساتی و واکنش های زود نشان می‌دهد.
ذوالفقارنسب راجع به اشتباهات مکرر داوران و اعتراضاتی که بازیکنان به آنها دارند، گفت: من این مساله را ناشی از ضعف فرهنگی و اخلاقی بازیکنان می‌دانم. بازیکن مورد نظر باید بپذیرد که داور حرف اول و آخر را خواهد زد. غیر از کاپیتان هیچکسی حق صحبت با قاضی میدان را ندارد. متاسفانه بازیکن می‌آید و دست داور را می‌گیرد و حتی او را هل می‌دهد. اینها همه ناشی از بداخلاقی و بی‌فرهنگی است و هیچکس آن را تایید نمی‌کند. در هیچ کشور اروپایی چنین اتفاقی را مشاهده نمی‌کنید. در صحبت کردن با داور و اعتراضات، افراط صورت می‌گیرد. برای هر خطا به سمت داور حمله‌ور می‌شوند. گل اولی که از ژاپن در جام ملت‌های آسیا خوردیم را هنوز به یاد داریم. چند بازیکن ما به خاطر سوتی که زده نشد یک گل به حریف هدیه دادند.
وی در پایان درباره وقتکشی هایی که بعضی از تیم‌ها برای رسیدن به نتیجه مورد نظر خود انجام می‌دهند اذعان داشت: این پدیده جدید حدود ۶ یا هفت سال است که در فوتبال ایران همه‌گیر شده است. این مساله مربوط به مربی می‌شود و باید در کلاس‌های آموزشی به آنها آموزش داده شود.همچنین نیاز است تا در کلاس‌های داوری به این زمینه واکنش نشان داده شود و داوران با کسانی که عامدانه وقت بازی را تلف میکنند برخورد تندتری داشته باشند. روزی فوتبال بحرین و کشورهای حاشیه خلیج فارس را بابت این مساله نکوهش میکردیم اما اگر رسیدگی نشود به زودی به "فوتبال بحرینی" عادت خواهیم کرد.