مگس میوه مدیترانه ای از آفات مخرب جهانی است که نسبت به سایر گونه‌های مگس میوه دارای دامنه میزبانی وسیعی است و می تواند بیشترین خسارت را به بار بیاورد.هلو، خرمالو، انجیر، سیب زرد، آلو و گلابی و مرکبات از جمله میزبان‌های این آفت هستند و بررسی ها نشان داده بیش از شش دهه گذشته این آفت وارد ایران شده و از سال ۱۳۸۵ ابتدا در شهرستان نور استان مازندران مشاهده و گسترش پیدا کرده است.
حشره مگس میوه به طور معمول تا ۲ ماه زنده می مانند، اما اگر شرایط مساعد باشد تا ۶ ماه هم امکان زنده بودن آنها وجود دارد.وجود میزبان از جمله میوه آلوده رسیده در سر درخت یا آلوده پوسیده در پای درخت و شرائط محیطی مناسب زمینه برای فعال باقی ماندن آفت مگس میوه مهیا می کند .
دکتر اسماعیل غلامیان روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود : بررسی ها نشان داده یکی از منابع آلودگی این آفت در حقیقت باغ های رها شده ، شهرک ها یا ویلاهای ساخته شده خالی از سکنه در این استان هستند که هیچ نوع همکاری برای کنترل یا کاهش جمعیت آفت مگس میوه مدیترانه ای ندارند و در نتیجه چنین وضعیتی باعث شده تا اقداماتی که با همکاری دیگر مسئولان و دست اندرکاران ذیربط در بعد پیشگیری ، مقابله و کنترل این آفت انجام می گیرد از اثر بخشی مطلوبی برخوردار نباشد.
وی با بیان آنکه حدود ۳۵۰ رقم میوه میزبان این آفت در دنیا شناخته شده اند ، توضیح داد : به عنوان نمونه وقتی که فردی در یک قطعه زمین ویلا می سازد اشتیاق دارد در محوطه اش درختی مانند خرمالو ، نارنگی و پرتقال کشت کند و پس از به بار نشستن این درختان برخی از میوه های آنان ماه ها از درختان چیده نشوند و روی درختان باقی بماند و در نتیجه مگس روی محصولات این درختان می نشیند و سپس دیگر محصولات باغی را نیز آلوده می کند.
عضو هیات علمی بخش آفات پژوهشکده مرکبات و میوه های نیمه گرمسیر کشور مستقر در رامسر گفت: متاسفانه به علت خلاء قانونی و نداشتن مجوز نمی توان از این شهرک ها و باغ های رها شده که ممکن است ماه ها خالی از سکنه باشد بازدید کرد و این مساله امروز یکی از دغدغه های جدی مسئولان و کارشناسان دست اندرکار در بعد پیشگیری ، مقابله و کنترل این افت در کشور است.
غلامیان با تاکید بر آنکه امنیت غذایی باید به عنوان یکی از موارد بسیار مهم در دستور کار مسئولان ذیربط قرار گیرد ، افزود : امیدوارم در مجلس شورای اسلامی قوانینی مصوب و نظام جامعی تدوین شود تا هر فردی نتواند در محوطه واحد مسکونی اش درختی بکارد و آن را رها کند و چنین مشکلاتی را برای دیگر سازمان های مسئول و باغداران این استان بوجود آورد.
وی با ارائه گزارشی از انجام کارهای تحقیقاتی و نحوه همکاری این پژوهشکده با دیگر سازمان های مرتبط و نیز باغداران در کشور و نیز مازندران اظهارداشت : از زمان شیوع این آفت در سال ۱۳۸۵ در مازندران اقدامات فراوانی با همکاری سازمان حفظ نباتات و مدیریت بر کنترل آفات ، سازمان های جهاد کشاورزی و سازمان تحقیقات ، آموزش و ترویج کشاورزی انجام شده است که از جمله آن تهیه و تدوین کامل ترین دستورالعمل اجرایی در بعد پیشگیری ، مبارزه و کنترل این آفت در کشور بوده است.
وی اظهار داشت: علاوه برآن کارگاه های آموزشی کنترل خسارت ، کلاس های آموزشی ترویجی با دهیاران و باغداران ، تهیه نشریات متعدد تحقیقاتی و بروشور های مختلف در این زمینه انجام گرفته است ضمن آنکه از تمامی باغ های میوه سطح استان مازندران بازدید به عمل آمده و آموزش های ترویجی برای مهار این آفت به آن ها آموخته شده است .
کارشناسان نیز برداشت سریع و کامل تمامی میوه‌های مرکبات باقیمانده سال قبل و میوه‌های رسیده سال جاری مانند هلو، شلیل، آلوچه، ازگیل ژاپنی، گلابی و سیب برای فرار از خسارت و پیشگیری از افزایش جمعیت آفت و رعایت بهداشت عمومی باغ شامل جمع آوری و دفن هرگونه میوه ریخته شده پای درختان در عمق ۵۰ سانتی متری خاک ضروری می دانند.
نصب تله‌های جلب کننده حاوی مایع سراتراپ، فرمون و سراتینکس برای شکار انبوه، طعمه پاشی باغات آلوده با استفاده از پروتئین هیدرولیزات و حشره کش مالاتیون بر اساس دستورالعمل، ۲۰ تا ۲۵ روز قبل از رسیدن میوه، رعایت مسائل قرنطینه ای شامل عدم جابجایی و نقل و انتقال میوه‌های آلوده از باغ آلوده به دیگر نقاط استان و کشور از نکات قابل توجه برای مقابله و جلوگیری از گسترش این آفات است.
۷۰۷۸ / ۱۶۰۲ /۱۸۹۹