از زمانی که نیوتن موفق به کشف جاذبه شد، همواره فرار و غلبه بر جاذبه، چالش اساسی برای پیشرفت و رویاپردازی انسان محسوب می‌شد. همین مساله باعث شد تا علم و خلاقیت در کنار یکدیگر قرار بگیرند و رویاها جامه عمل بپوشند. ۴ اکتبر ۱۹۵۷ همه نگاه‌ها به سوی آسمان بود، چرا که این‌بار قرار بود اولین قمر مصنوعی و دست ساز بشر در مدار زمین قرار گیرد. این اتفاق نقطه عطفی در فعالیت‌های علمی بشر بود و پس از آن به طور رسمی عصر فضا آغاز شد.

پس از پرتاب اولین ماهواره به مدار زمین، حال نوبت اعزام انسان به فضا بود که این امر هم برای اولین بار توسط دانشمندان روسی محقق شد. حالا در حالی‌که جنگ سرد بر روی زمین شکل گرفته بود، فضا هم از آن در امان نماند و به میدان رقابت‌های فناوری بدل شد.
دسترسی به فضای ماورای جو علاوه بر جنبه‌های علمی و فناوری، جنبه اقتداری داشت. ماه در آسمان خودنمایی می کرد و می توانست ایستگاه پایانی باشد. رویایی که در ابتدا تحقق آن دور از ذهن بود.
اما اولین جمله‌ای که از روی ماه به زمین مخابره شد: این گامی کوچک برای انسان و جهشی عظیم برای انسانیت است» (نیل آرمسترانگ)، نشان داد این آغازی برای رویا پردازی‌های بزرگ انسان است. در ابتدا ماه ایستگاه پایانی برای رقابت بود اما تبدیل به آغازی برای تسخیر فضا شد.
با توسعه و پیشرفت فناوری، امروز رویاهای بشر حد و مرزی ندارد تا آنجا که این رویاها تا مریخ هم کشانده شده است. جستجوی حیات در دیگر سیارات یک انگیزه برای ساکنین زمین بود و نقل مکان از زمین و زندگی در سیاره‌ای دیگر، به آن افزوده شد.

علاوه بر این، ثروت نهفته در دیگر سیارات هم انگیزه‌ای شد برای دستیابی به آن‌ها. در این میان، ماه ویژگی منحصر به فردی دارد و جدا از تاثیر آن بر ثبات و تکامل حیات بر روی زمین، نزدیکی آن به زمین نسبت به سیارات منظومه شمسی قابل سکونت برای انسان، معدن‌کاری در ماه، سکونت در ماه و... همه انسان را بر آن داشته تا به این نگین آسمان شب توجهی خاص داشته باشد.
تنها بحث معدن‌کاری در ماه باعث شد تا بسیاری از رسانه‌ها و مطبوعات تخصصی اقتصاد و نجوم به بررسی آن بپردازند که شاید یکی از مشهورترین آن‌ها هفته‌نامه اکونومیست است.
با پیشرفت فناوری به نظر می‌رسد که راه بشر در حال هموار شدن برای سفرهای فضایی است.

با این حال، این احتمال وجود دارد که تا چند دهه آینده و کاهش ذخایر معدنی سطح زمین، شرکت‌ها و سرمایه‌گذاران معدنی جهان به‌تدریج نگاه جدی‌تری به منابع خارج از جو داشته باشند.
اما در این سال‌ها ماه نقش دیگری به خود گرفته است، نقش ایستگاهی میانی. برای دستیابی به سیارات دور دست نیاز به یک پایگاه در خارج از جو زمین است و بهترین مکان برای ایجاد این ایستگاه، ماه است.

در این چند سال پروژه‌های متفاوتی از سوی کشورهای مختلف برای تحقیق و کاوش بر روی ماه تعریف و اجرا شده است. همه اینها اهمیت ماه را در حوزه اکتشافات فضایی روشن می‌کند. دور از ذهن نخواهد بود که به زودی شاهد سفرهای گردشگری به ماه نیز باشیم. مطمئنا بدون ماه پیشرفت علمی و اکتشاف فضا با سرعت کمتری صورت می گیرد.