روزنامه مارکا اسپانیا در گزارشی نوشت: البته این گل یک گل عادی هم نبود؛ مهاجم یوونتوس با فرصت‌طلبی بعد از گاف خط دفاعی در موقعیتی تک به تک با «آنتونی موریس» دروازه‌بان مستاصل لوگزامبورگ، او را به یک چیپ دعوت کرد.
این گل نود و چهارمین گل رونالدو برای تیم ملی پرتغال بود تا او لحظه به لحظه فاصله خود را با برترین گلزن جهان یعنی «علی دایی» که با ۱۰۹ گل پیشتاز است، کمتر و کمتر کند.
دایی پیش‌تر در مصاحبه با مارکا گفته بود: شکی ندارم که رونالدو رکورد مرا خواهد شکست.
این در حالی است که «خوزه مورینیو» نیز در خصوص آمادگی مرد پرتغالی گفته بود: رونالدو در ۳۴ سالگی هنوز سرحال است و این موضوع به هیچ وجه مرا غافلگیر نمی‌کند؛ او فقط به بردن و رکورد شکستن فکر می‌کند و این عطش تمامی ندارد؛ او یک پدیده است.
رونالدو تا اینجا در جریان ۹۷۲ دیدار ۷۰۰ گل به ثمر رسانده است (که البته برخی این رقم را ۶۹۹ می‌دانند) و این یعنی او در ۴۷۵ بازی و در جریان ۱۲ تورنمنت مختلف دست کم یک گل زده است؛ به عبارت دیگر کاپیتان تیم ملی پرتغال در هر ۱۱۲ دقیقه و در ۴۷ درصد بازی‌هایی که به میدان رفته گلزنی کرده است.
او در جریان ۳۱ بازی برای اسپورتینگ لیسبون ۵ گل، در ۲۹۲ بازی برای منچستریونایتد ۱۱۸ گل، در ۴۳۸ بازی برای رئال مادرید ۴۵۱ گل و در جریان ۵۱ بازی برای یوونتوس ۳۲ گل به نام خود ثبت کرده است.
سوئد، لتونی، آندورا و ارمنستان قربانیان مورد علاقه رونالدو در بازی‌های ملی بوده‌اند. وی برابر هر کدام از این تیم‌ها پنج بار موفق به گلزنی شده است. سویا (۲۷)، اتلتیکو مادرید (۲۵)، ختافه (۲۳)، سلتاویگو (۲۰) و بارسلونا (۱۸) در رده باشگاهی لذیذترین طعمه‌های وی بوده‌اند.