به گزارش روز شنبه کتابخانه ملی ایران، در این نمایشگاه ۱۶ تصویر از نسخه‌های خطی دیوان حافظ از دوره‌های گوناگون به نمایش درآمده است.
این نفایس از لحاظ خط، آرایه‌ها، سبک، گستره جغرافیایی و تاریخی منحصر بفرد بوده و هرکدام از نمونه‌های بدیع هنری عصر خویش به شمار می‌آیند. خطوط متنوّع از نستعلیق و شکسته‌نستعلیق تا خطوط تحریری، آرایه‌های زیبای اسلیمی-ختایی، کاغذهای ابری رنگارنگ و ... زینت‌بخش این آثار بوده و نشان‌دهنده ارادت عمیق ایرانیان و فارسی‌زبانان به سروده‌های این شاعر شیرین‌سخن شیرازی است.
این نمایشگاه محیطی که در چارچوب همکاری مشترک میان موزه کتاب و میراث مستند ایران و موزه ملّی ملک برپا شده؛ تا ۳۰ مهرماه، همه روزه در ورودی موزه سازمان دایر خواهد بود.
خواجه شمس‌الدین محمّد بن بهاءالدین محمّد حافظ شیرازی، شاعر سده هشتم هجری، در سال ۷۲۷ هجری قمری در شیراز دیده به جهان گشود. از او به «لِسان‌الغِیب»، «تَرجُمان‌الاَسرار»، «لِسان العُرفا» و «ناظِم‌الاُولیاء» یاد می‌کنند.
وی از بزرگترین شاعران غزل‌سرای ایران و جهان به شمار می رود. حافظ را نمی‌توان از سنخ شاعران تک ساحتی محسوب و تفکر شاعرانه‌اش را تنها به یک وجه خالص تفسیر و تاویل کرد؛ شعر حافظ دارای ابعاد متنوع، سرشار از راز و رمز و پرسش از حقیقتِ هستی است.
هرساله در تاریخ ۲۰ مهر مراسم بزرگداشت حافظ با حضور پژوهشگران ایرانی و خارجی در محل آرامگاه او برگزار می‌شود.
به گفته استاد محمّدجعفر یاحقی: کمالی سروستانی که روز بزرگداشت حافظ را به ثبت رسانده در خصوص این موضوع گفته‌است؛ وقتی دیوان حافظ را ورق می‌زنیم صحبت از مهر، دوستی و محبت است. شأن حافظ در میان شاعران بسیار بالا است و نمره حافظ هم بیست است. بنابراین ۲۰ مهر روز بزرگداشت حافظ نام‌گذاری شد.