«عزیز الله حبیبی» رئیس دانشگاه خوارزمی عصر یکشنبه در مراسم چهلمین سالگرد نکوداشت دکتر غلامحسین مصاحب که در سالن ابوریحان دانشگاه خوارزمی در حال برگزاری است، اظهار داشت: نکته اول در این خصوص در باب اهمیت بحث علم و نکوداشت عالم است. قرآن کریم کسی را که می داند با کسی که نمی داند یکسان ندانسته و برای عالم درجه رفیع قائل است.
وی افزود: قائدتا باید در طول تحصیل قدر علم و علم اندوزی دانست و وظیفه خود را نسبت به پیش کسوتانی که چراغ علم را روشن و رفیع کرده اند، ادا کرد.
حبیبی ادامه داد: این نکوداشت ها باید به گونه ای برگزار شود تا راهی برای به دست گرفتن جوان‌ها و نشان دادن راه برای آنها باشد. یک شبه به جایی رسیدن در بین جوان‌ها زیاد شده است. اگر انسانی راه درست را رفته باشد، تازه بعد از دریافت مدرک کار او آغاز شده و در اول راه است.
رئیس دانشگاه خوارزمی گفت: با مشاهده افرادی همچون دکتر مصاحب درمی یابیم این افراد بسیار سختی کشیدند و در این مسیر با فراز و فرودها مبارزه کردند و یک شبه به آن نرسیدند.
وی افزود: باید این نکوداشت ها را طوری برگزار کنیم که ناگفته های زندگی افراد بازگو شده و نقاط برجسته آن معرفی شود که امید است این جلسات به اهداف خود دست پیدا کند.
حبیبی در خصوص ۱۰۰ سالگی دانشگاه که جشن آن در سال تحصیلی گذشته برگزار شد، گفت: بعضی می گویند تا زمانی که دانشگاه تهران وجود دارد؛ چرا می گویید دانشگاه خوارزمی قدیمی تر است. همچنین برخی بیان می کنند که دانشگاه خوارزمی دارالمعلمین بوده و نقشی در آموزش عالی نداشته است؛ دانشگاه تهران دانشگاه مادر بوده و دانشگاه خوارزمی همیشه در کنار این دانشگاه بوده است.
رئیس دانشگاه تهران تاکید کرد: نکوداشت دکتر مصاحب ثابت می کند، قبل از تاسیس دانشگاه تهران وی فارغ التحصیل دانشگاه خوارزمی بوده است. همچنین دکتر قریب نیز در سال ۱۲۱۲ از این دانشگاه فارغ التحصیل شد.
وی در پایان خاطرنشان کرد: برگزاری چنین جلساتی یادآور آن است که راه برای جوانانی که پا در مسیری گذاشته‌اند، بسیار سخت است و باید با آرامش آن را طی کنند.
غلامحسین مصاحب به عنوان ریاضیدان نوین و پایه‌گذار دانشنامه‌نویسی علمی به زبان فارسی در ایران معاصر شناخته شده است. کارشناسان این حوزه معتقدند که او به دلیل دقت نظر در فراگیری، انتقال دانش، اندیشه‌ها و آثارش توانست یگانه مرجع معتبری را ارائه دهد که برای نخستین بار ضوابط دقیق دایره‌المعارف نویسی در آن رعایت شده بود.
دایره‌المعارف فارسی مصاحب کـه بـه هـمین نام در سه مجلد در قطع بزرگ چاپ شـده، شـاهکاری در دایره المعارف‌نویسی به روش نوین است.
تالیفات دیگر دکتر مصاحب: کتاب جبر و مقابله خیام(۱۳۱۷)، کتاب مدخل منطق صورت(۱۳۳۴)، که اولین اثر در منطق ریاضی به زبان فارسی است که انتشارات دانشگاه تهران آنها را منتشر کرده است.
فرهنگ اصطلاحات جغرافیایی با همکاری عده ای از محققان(۱۳۱۸)، کتاب حکیم عمر خیام به عنوان عالم جبر(۱۳۱۹)، کتاب آنالیز ریاضی(۱۳۴۸)، که نخستین آور تالیفی به سبک مدرن در زمینه آنالیز ریاضی در آن زمان بود و به عنوان کتاب سال انتخاب شد.
آخرین اثر ماندگار دکتر مصاحب، کتاب تئوری مقدمات اعداد( حدود ۳۲۰۰ صفحه) آیت که جلد اول آن در دو قسمت در سال ۱۳۵۳ و جلد دوم آن شامل سه قسمت در سال ۱۳۵۸ منتشر شد. این کتاب موفق به اخذ جایزه بهترین کتاب سال در ایران شد.
دکتر مصاحب پس از عمری پر ثمر، سپیده دم روز شنبه ۲۱ مهرماه سال ۱۳۵۸ در سن ۶۹ سالگی، هنگامی که آخرین صفحات نسخه پیش چاپ جلد دوم کتاب تئوری مقدماتی اعداد را غلط گیری می کرد و در حالی که هنوز قلم در دستان وی قرار داشت، دار فانی را وداع گفت.