شهید محمد خرمی یادگار حاجی و کنیز یکم مهر ۱۳۴۳ در روستای بنوبند میناب استان هرمزگان به دنیا آمد.
وی تحصیلات خود را تا دوره راهنمایی به پایان رساند و در کار کشاورزی همپای پدر و مادر کمک می‌کرد.
سال ۵۹ وقتی صدام به ایران حمله کرد او ۱۶ ساله بود و با شروع جنگ مثل دیگر رزمندگان مینابی عزم رفتن کرد.
وی درحالی که تازه وارد سن ۱۹ سالگی شده بود در منطقه مریوان بر اثر اصابت ترکش به سر آسمانی شد و به فاصله ۳ ماه و ۱۲ روز به برادر کوچکترش شهید علی خرمی پیوست.
شهید علی خرمی نیز دوم آذر ۱۳۴۵ به دنیا آمد و هشتم مرداد سال ۶۲ در قلاویزان به شهادت رسید.
مزار این دو برادر شهید در روستای بنوبند قرار دارد.
مادر این دو شهید والامقام نیز دی‌ماه سال ۹۶ دعوت حق را لبیک گفت.
شهید محمد خرمی در بخشی از وصیت‌نامه خود آورده است: امروز که امپریالیسم با تمام قدرت در برابر اسلام به پا شده و کمر به نابودی اسلام بسته این ما هستیم که باید گفته امامان را تحقق بخشیم که؛«ایران در مقابل تمامی کفر با قامتی به بلندای ابدیت ایستاده است» ما آن قدر خون می‌دهیم که درخت اسلام آبیاری شود.
این شهید دفاع مقدس خطاب به پدر و مادر خود بیان داشته است: ای پدر و مادرم! ما فرزندان امانتی هستیم در پیش شما و شما خوب امانتداری هستید که ما را به صاحب اصلی خود پس می‌دهید و در امانت خود خیانت نمی‌کنید بدانید که ما زنده‌ایم و در نزد پروردگار خود روزی می‌گیریم.
وی افزوده است: تا آنجا که می‌توانید با ضد انقلاب مخالفت کنید، زیرا این انقلاب، انقلاب مستضعفان است و آن‌قدر صبور باشید همانطوری که حضرت زینب(س) در سوگ فرزندان خود و برادر خود و خاندان خود بود؛ ما که به پاکی‌ها آنها نیستیم ولی پیروان آنها که هستیم.
شهید خرمی اضافه کرده است: ما مثل حسین(ع) وارد جنگ شدیم و مثل حسین(ع) باید به شهادت برسیم؛ شهادت فیضی است که از خداوند آرزوی آن را دارم، شما چگونه زیستن را به من آموختید و من چگونه رفتنی را خود آموخته‌ام.