اکنون پس از گذشت قرنها از آن هنگام، نابینایان که بسیارانی از آنها توانمندتر از بینایان هستند از انتظارات خود با جامعه سخن می گویند، باشد که به درک بهتری از این همنوعانمان دست یابیم و اگر کمک حال و یاورشان نیستیم دست کم اسباب آزردگی و ایجاد زحمت شان هم نباشیم .
* اگر برای انجام کاری یا جستجوی چیزی به نابینایی کمک می کنید. کمک شما آنچنان باشد که آنرا حمل بر دلسوزی و ترحم نداند. درست است که او محدودیت دارد اما ناتوان نیست.
* در زمان کمک به فرد نابینا و کم بینا برای جابه جایی و یا عبور از خیابان از گرفتن عصا و لباس وی خودداری کنید و در هنگام همراهی دست وی را گرفته یک قدم جلوتر از او حرکت کنید تا موقع بروز خطر فرصت توقف و عکس العمل داشته باشد.
* هنگام رانندگی وقتی فرد نابینایی را مشاهده کردید این نکته را به یاد داشته باشید که حق تقدم برای عبور از خیابان با وی است.
* اگر با فردی زندگی می کنید که دارای معلولیت بینایی است در نظر داشته باشید بهترین محبت به او این است که وی را نیز چون دیگر اعضاء خانواده طرف مشورت قرار داده و در کارهای منزل و فعالیتهای زندگی از همکاری او بهرمند شوید و به او اجازه دهید امور شخصیش را خودش انجام دهد.
* موقع برخورد با فرد نابینا هر گاه احساس کردید که برای عبور از خیابان یا یافتن مکانی نیاز به همکاری دارد به او نزدیک شده و از او بپرسید که آیا به کمک شما نیاز دارد؟ و سعی کنید هیچگاه از فاصله دور به راهنمایی و یا سوال پرسیدن از فرد نابینا اقدام نکنید.
* هنگام برخورد با نابینایانی که با شما آشنا هستند از پرسیدن این سوال که" آیا اسم مرا می دانی" جداٌ خودداری کنید؛ چرا که این سوال برای نابینایان بسیار ناخوشایند است و اگر احساس می کنید شما را به جا نمی آورد در حین احوال پرسی خود را معرفی کنید در نشستها اگر با فرد نابینایی صحبت می کنید سعی کنید در نزدیکی او بنشینید و اگر از فاصله دور با او صحبت می کنید با ذکر نامش او را مخاطب قرار دهید.
* استادان و مدرسان محترمی که در کلاس درس با افراد نابینا در ارتباط هستند از دادن تخفیفهای ویژه به آنان به صرف نابینا بودن خودداری کنند و در عوض بکوشند با در نظر گرفتن محدودیت آنها امکانات و فرصت بیشتری در اختیارشان قرار دهند
* از صدقه دادن به فرد نابینا بپرهیزید زیرا با این کار طبع حساس او را می آزارید. همه کسانی که نمی بینند نیازمند مالی نیستند. ندیدن وعصا در دست گرفتن دلیلی برنیازمند بودن نیست بنابراین به کسانی کمک کنید که از شما چنین تقاضایی دارند.
* دانش آموزان نابینا و کم بینا را به طور پیوسته از کم و کیف مسایل جاری در تمام نقاط مدرسه از نوشته های روی تابلوی اعلانات تا رنگ آمیزی روی دیوارهای مدرسه مطلع سازید.
* از به کار بردن کلمات نامفهوم و گیج کننده مانند از این جا و آن طرف و....در ارتباط با نابینایان خودداری کنید و سعی کنید در حضور نابینایان از ایما و اشاره استفاده نکنید.
* در مدارس و مکانهای آموزشی سعی کنید حتی الامکان دانش آموزان و دانشجویان کم بینا را با توجه به میزان دیدشان در محل مناسب و فاصله استاندارد با تخته کلاس سازمان دهید.
* سعی کنید به هنگام جابه جا کردن و یا استفاده نمودن از وسایل شخصی نابینایان آنها را از این امر مطلع کنید.
از بزرگنمایی در اظهار توانمندیها و محدودیتهای فرد نابینا خودداری کنید.
*هنگامی که با فرد نابینایی مواجه شدید مسایل و سوالاتی را که باید از خود وی بپرسید از همراه او سوال نکنید چرا که با این کار خود توانایی او را نادیده گرفته و باعث رنجش خاطر او خواهید شد.
زندگی با درک متقابل همواره آسان تر و شیرین تر می شود.
چهار هزار و ۵۰۰ نابینا و کم بینا تحت پوشش بهزیستی استان گیلان هستند.۲۰۰ دانش آموز و ۱۷۰ دانشجوی نابینا و کم بینا در مقاطع مختلف تحصیلی از جمله هفت نفر در دوره دکتری، ۳۷ نفر کارشناسی ارشد، ۶۸ نفر کارشناسی و ۵۸ نفر کاردانی تحت پوشش بهزیستی بوده و از خدمات لازم بهره می برند.
۱۵ اکتبر مصاف با ۲۳ مهر ماه روز جهانی نابینایان (عصای سفید) نام گرفته است.