بجنورد- ایرنا- رئیس اداره محیط طبیعی اداره‌کل حفاظت محیط‌ زیست خراسان‌شمالی با انتقاد از سوزاندن نیزارهای اطراف رودخانه اترک گفت: برخی سودجویان برای توسعه زمین‌های کشاورزی، اقدام به این کار می‌کنند.

اسکندر گردمردی روز سه شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: مشکل سوزاندن نیزارها، سال ها است که گریبانگیر رودخانه اترک شده و سودجویان برای افزایش سطح کشت، نیزارها را آتش و زمین را شخم و شیار می کنند.

وی افزود: این در حالی است که خاک این عرصه، شور است و برای کشت و کار مناسب نیست و نمی تواند محصول خوبی به کشاورز بدهد.

وی اظهار داشت: یکی از ویژگی های نیزارها، پالایش آلودگی آب رودخانه است، نی ها فلزات سنگین آب و خاک را جذب می کنند و با این اقدام، مانع گسترش آلودگی آب به پایین دست می شوند.  

گردمردی گفت: جلگه های اطراف بجنورد، عرصه فعالیت های کشاورزی است و این تولیدکنندگان، از سموم و کود برای تولید محصول استفاده می کنند که به یقین بخشی از این نهاده ها، به منابع آب و خاک نفوذ کرده و سبب آلودگی می شود، در این میان، نیزارها سبب می شود تا این آلودگی ها کمتر شود.

وی افزود: از این رو، از بین بردن نیزارها و سوزاندن این گونه گیاهی، تهدیدی برای و بهداشت و سلامت جامعه است و مسئولان باید بر آن نظارت داشته باشند.  

رئیس اداره محیط طبیعی اداره‌کل حفاظت محیط‌ زیست خراسان‌شمالی خاطرنشان کرد: رودخانه اترک، نه تنها محل نفوذ کود و سموم کشاورزی است بلکه پساب واحد تولیدی پتروشیمی هم به این رودخانه راه می یابد از این رو در معرض آلودگی است و وجود نیزارها، می تواند این آلودگی را پالایش کند.  

معاون حفاظت و بهره برداری شرکت آب منطقه ای خراسان شمالی هم در این باره گفت: آتش زدن و حذف نیزارها،  نوعی لایروبی رودخانه است و از بین بردن آن، سبب می شود آب بهتر در بستر رود جریان پیدا کند.

وحید واسطه اظهار داشت: نیزارها، گیاه پرآب طلب هستند و آب زیادی از رود اترک را مصرف می کنند، علاوه بر آن وجود این گیاه سبب می شود تا به هنگام سیلاب، جریان آب در رودخانه خوب نباشد و سیلاب در زمین های کشاورزی جریان پیدا کند.

به گزارش ایرنا، رودخانه اترک، پنجمین رودخانه بلند کشور است و از دامنه های جنوبی ارتفاعات هزار مسجد در حدفاصل شهرستان های قوچان و چناران سرچشمه می گیرد و پس از عبور از محدوده شهرستان قوچان در استان خراسان رضوی و بخش های میانی شهرستان های فاروج، شیروان، بجنورد و مانه و سملقان در خراسان شمالی به شرق استان گلستان وارد شده و در نهایت به تالاب های حاشیه دریای خزر(تالاب آلاگل) می ریزد.

حدود ۲۱۱ کیلومتر ازمسیر ۵۳۵ کیلومتری این رودخانه در استان خراسان شمالی واقع شده است.

در برخی از کرانه های رودخانه اترک با گذر زمان تالاب ها، نیزارها و اولنگ زار (چمنزار و بیشه زار) هایی شکل گرفته اند که به عنوان بخشی از اکوسیستم این رودخانه نقش مهمی در تعادل بوم شناختی منطقه ایفا می کنند.