یداله بهتاش در گفت وگو با خبرنگار ایرنا، اظهار داشت: آمدن حضرت امام رضا (ع) به ایران اثرگذاری زیادی در بسیاری از زمینه ها داشت چه اجتماع مسلمانان و توسعه دین و چه از نظر علمی و ارتقای سطح آموخته های علما و دانشمندان اثر که باقی گذار آثار ارزشمند دینی و مکتوب برای نسل علمای بعد بود.
وی افزود: وقتی امامی معصوم از کشوری به کشور دیگر هجرت می کند محبان و علاقه‌مندان و ارادتمندان آن حضرت به ایشان نزدیک تر می شوند و بهره برداری بیشتری از علوم و وجود آن حضرت صورت می گیرد، بخصوص امام رضا (ع) که مامون جلساتی علمی با حضور ایشان تشکیل می داد و نیت خوبی هم نداشت.
وی ادامه: مامون به دنبال این بود که مخالفت هایی بین امام و علما برانگیزاند اما چون امام رضا (ع) معصوم بود و خود نیز عالم بود اثرگذاری بیشتری در طرف روبروی مباحثات علمی داشت و پاسخگوی تمام شبهات و سوالات علمی علما بود.
نویسنده کتاب «ستاره تابان» ادامه داد: علم لدنی آن حضرت اثرات مثبتی بر روی علمای دینی کشور گذاشت اثراتی که در تمامی آثار و اندیشه ها و دیدگاه های برجای مانده از دانشمندان آن عصر و مورخرها هویداست.
بهتاش در عین حال، گفت: پس از آغاز وریه برگزاری جلسات مامون با نیت سوء اثرگذاری علمی جلسات تمایل علما برای توسعه محافل علمی با امام را برانگیخت و خواه ناخواه این جلسات توسعه پیدا کرد و حتی در میان عوام نیز بارقه های علمی امام و گفت وگوهای مباحثات پیچید و منتشر شد.
نویسنده کتاب روایت کربلا تاکید کرد: از سوی دیگر نیز حضور امام هشتم در کشور باعث شد برادر و خواهر و امامزاده های دیگر به سمت ایران حرکت کنند و در گوشه و کنار کشور محل و کانون تجمع شیعیان و محبت اهل بیت (ع) شدند که برکات و اثرات حضور آنها هم انکار ناپذیر است.
وی با اشاره به راهپیمایی شهادت امام هشتم از روزهای قبل از تاریخ شهادت ایشان به سمت مرقد مطهر آن امام همام، اظهارکرد: این حرکت نشانی از ارادت محبان اهل بیت (ع) بویژه امام رضا (ع) است که در قالب ادای ادب به پیشگاه آن حضرت با پای پیاده عازم مشهد مقدس می شوند و عرض ارادت به اهل بیت در هر شکل و گونه ای قابل تقدیر و ارزشمند است.
بهتاش این اقدام را از اثرات و برکات پیاده روی اربعین دانست و تاکیدکرد: اثرات پیاده روی اربعین همچنانکه در دنیا رواج یافته در زمینه های دیگر هم نمود داشته است. در هر قدم این پیاده روی مسلما ثواب هست و اصل مطلب انجام شعائر دینی و عرض ارادت به اهل بیت (ع) است که اثراتش را در باقی اجتماع نیز دارد.
نگاهی به زندگی پربرکت امام رضا (ع)
حضرت امام رضا (ع) در سال ۱۴۸ هجری قمری در شهر مدینه دیده به جهان گشودند و در آخرین روز ماه صفر سال ۲۰۳ هجری قمری به شهادت رسیدند.
دوران حیات و امامت حضرت امام رضا (ع)، دوران اوج‌گیری گرایش مردم به اهل بیت عصمت و طهارت (ع) و گسترش پایگاه‌های مردمی خاندان اهل بیت عصمت و طهارت (ع) است.
مأمون که برای حفظ حکومت خود امام رضا (ع) را از مدینه به مرو آورده بود و با ترفندهای خود و اطرافیان به اهداف خود نرسیده بود، وقتی که رفتار و قاطعیت آن حضرت را دید، دریافت که گفتار و رفتار آن حضرت در نهایت موجب ضعف و تزلزل حکومت او می شود و از سوی دیگر عباسیّان همواره در مورد ولایت عهدی امام رضا (ع) مأمون را تهدید می کردند و به او هشدار می دادند. در نتیجه وی تصمیم گرفت که آن حضرت را به گونه ای از میان ببرد. ولی کاملاً مراقب بود که این عمل به طور کاملاً محرمانه انجام گیرد تا مسئله جدیدی برای حکومتش پیش نیاید. لذا با مسموم کردن آن حضرت به هدف خود رسید. امام (ع) در روز آخر صفر بر اثر زهر مسموم و دعوت حق را لبیک گفت و به اجداد پاکش پیوست.
مردم ایران اسلامی در شب و روز سالروز شهادت حضرت امام رضا (ع) با حضور در حسینیه‌ها، مساجد، حرم مطهر ایشان در مشهد (شمال شرق ایران) و حرم مطهر حضرت معصومه (س) در شهر مقدس قم(جنوب تهران)، عزاداری می‌کنند.