به گزارش پایگاه خبری ساینس دیلی، محققان توانستند مجموعه‌ای از نانوفیبرها را به شکل سه‌بعدی به یکدیگر متصل کنند تا یک ماتریکس برون یاخته‌ای را شبیه‌سازی کنند که به عنوان چارچوب موجود در بافت عضلات طبیعی عمل می‌کند. سپس سلول‌های عضلانی گاو و خرگوش را به این چارچوب اضافه کردند تا این سلول‌ها شروع به تولید مثل کرده و ساختاری فیبر مانند را تشکیل دهند. پس از مقایسه این نوع گوشت مصنوعی با گوشت طبیعی خرگوش و گاو مشخص شد هردو دارای ساختار عضلانی مشابهی هستند.
با وجود این که گوشت تولید شده در آزمایشگاه یک جایگزین مناسب و سازگار با محیط زیست برای نمونه واقعی آن محسوب می‌شود، هنوز بافت آن با آنچه در طبیعت یافت می‌شود متفاوت است. گوشت طبیعی دارای رشته‌های عضلانی بلند و نازکی است که در گوشت آزمایشگاهی وجود ندارد. البته محققان پیش از این توانسته‌اند سلول‌های عضلانی را در آزمایشگاه کشت کنند، اما تا کنون قادر به تولید رشته‌های عضلانی در گوشت آزمایشگاهی نبوده‌اند.
به گفته محققان با وجود این که ساختار گوشت آزمایشگاهی و طبیعی شباهت زیادی به هم دارند، گوشت طبیعی در مقایسه با نمونه آزمایشگاهی آن دربرگیرنده حجم زیادی از رشته‌های عضلانی است. علاوه بر این رشد سلول‌های عضله و چربی تا زمان بلوغ در آزمایشگاه امری چالش‌برانگیز بوده و مستلزم ترکیب چارچوب‌های خوراکی، سلول‌های بنیادی و استفاده از بافت‌های میانی پیچیده است. البته به اعتقاد محققان تولید گوشت آزمایشگاهی با ساختار و بافتی دقیقا مشابه گوشت طبیعی امکان‌پذیر است، اما نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Nature Science of Food منتشر شده است.
تاریخ انتشار: ۳۰ مهر ۱۳۹۸ - ۱۲:۰۹
تهران - ایرنا - محققان دانشگاه هاروارد فرایندی را توسعه دادند که امکان تولید نانوفیبرهای خوراکی را با استفاده از ژلاتین در اختیار می‌گذارد.