در این آیین سنتی، بانوان محله نوغان مشهد در حالی که شاخه‌های گل در دست داشتند، پس از عزاداری در مسجد محله خود، حرکتشان را همزمان با دسته‌روی هیات‌های مذهبی در خیابان‌های منتهی به حرم مطهر رضوی آغاز کرده و به تشییع نمادین پیکر مطهر امام هشتم (ع) پرداختند.
این بانوان عزادار بعد از ورود به حرم مطهر رضوی و عرض ارادت به ساحت امام مهربانی‌ها وارد رواق حضرت زهرا (س) شدند و به عزاداری و نوحه‌خوانی در سوگ این امام رئوف پرداخته و اشک ماتم ریختند.
در زمان هجرت حضرت امام رضا (ع) به خراسان "نوغان" یکی از بلاد چهارگانه توس باستان در نزدیک سناباد بود که طی سال‌ها با گسترش مشهد در آن ادغام شد و اینک در همان مکان خیابانی به نام نوغان در ضلع شمال شرقی محدوده حرم مطهر رضوی وجود دارد.
براساس مستندات تاریخی، زنان نوغان هزار و ۲۰۰ سال پیش نخستین عزاداران شهادت ثامن الحجج حضرت علی بن موسی الرضا (ع) بودند که بر پیکر پاکش حاضر شده و بر سر و سینه زده و اشک ماتم ریختند.
پس از گذشت صدها سال اکنون نیز هرسال در دهه آخر ماه صفر زنان ساکن محله نوغان مشهد مقدمات عزاداری پرشور برای امام هشتم (ع) را فراهم می‌کنند، دسته‌های سینه زنی تشکیل می‌دهند و در سالروز شهادت حضرت امام رضا (ع) با تشییع نمادین پیکر آن حضرت در حرم قدسی امام رئوف حضور یافته و در فراق مولای خود می‌گریند.