به گزارش روز چهارشنبه روابط عمومی فرهنگسرای ارسباران، اجرای موسیقی گروه تمبک به سرپرستی آرش فرهنگفر، دونوازی سنتور و تمبک(محمد موحدنیا و آرش فر هنگفر)، تکنوازی تمبک و ضربیخوانی(آرش فرهنگفر)، دونوازی تار و تمبک (سیاوش برهانی و آرش فرهنگفر) از بخشهای ویژه برنامه شاعر تمبک است.
همچنین سخنرانی میرعلیرضا میرعلینقی پژوهشگر موسیقی، پخش تصاویری از اجراهای ناصر فرهنگفر و سخنان بزرگان موسیقی ایران درباره این هنرمند فقید از دیگر بخشهای این برنامه است.
استاد ناصر فرهنگفر آبان سال ۱۳۲۶ در شهرری متولد شد. از سن هفت سالگی با کوزههای سفالی که مادرش روی آن پوست میکشید تمبک مینواخت.
به خواست پدرش که تار مینواخت و مخالف تمبکنوازی وی بود هم موسیقی و هم خوشنویسی را ادامه داد، عمویش حسن (ملقب به خوشرو) نیز از نوازندگان برجسته بود و تمبک را به شیوه روحوضی مینواخت و معمولا اشعار ضربی را به همراهی تمبک زمزمه میکرد.
استاد فرهنگفر تمبک را از محمد ترکمان فراگرفت. وی افتخار شاگردی استاد حسین تهرانی و محمد اسماعیلی را داشت.
از سال ۱۳۴۲ به توصیه پدرش به انجمن خوشنویسان رفت و نزد استادان سیدحسن میرخانی، سیدحسین میرخانی، علیاکبر کاوه و غلامحسین امیرخانی به شاگردی پرداخت و تا پایان عمر برای دل خود به خوشنویسی پرداخت.
فرهنگفر از سال ۱۳۴۹ به مرکز حفظ و اشاعه موسیقی رفت و به عنوان نوازنده و مدرس مشغول به کار شد.
وی از استادان عبدالله دوامی، نورعلی برومند، داریوش صفوت، یوسف فروتن، سعید هرمزی و اصغر بهاری در مورد موسیقی و تصانیف قدیم بهره میبرد و گاهی با این استادان به همنوازی میپرداخت.
هنرنمایی فرهنگفر در برنامه تلویزیونی هفت شهر عشق و همسفری با گروه مرکز حفظ و اشاعه موسیقی ایران به مقصد بلژیک، همکاری با گروه شیدا به سرپرستی محمدرضا لطفی و حضور در برنامههای تلویزیونی و رادیویی مثل گلهای تازه و گلچین برخی از فعالیت های این هنرمند است.
فرهنگفر همچنین ۱۳۵۴ به دعوت رابرت ویلسون کارگردان شهیر آمریکایی به نیویورک رفت و در تئاتر وی به ضربنوازی زورخانه، ضربیخوانی و آواز پرداخت و سال ۱۳۵۶ با تاسیس گروه عارف با این گروه به همکاری پرداخت و تا سال ۱۳۶۳ با تعطیلشدن کانون چاووش آثار جاودانی را به سرپرستی دوستان خود حسین علیزاده و پرویز مشکاتیان رقم زد.
وی علاوه بر آشنایی به سبک و شیوههای مختلف توانست سبکی متمایز و نو در تمبک را به وجود آورد. صدای تمبک، تکنیک و انگشتگذاری، خلاقیت و بداههنوازی، تسلط بر ردیف، آواز، ضربیخوانی و ریتملنگ و آشنایی به اوزان شعری او را متمایز ارایه میداد.
استاد فرهنگفر ۲۳ مرداد ۱۳۷۶ در سن ۵۰ سالگی چشم از جهان فروبست.
علاقهمندان برای حضور در یادمان این استاد میتوانند پنجشنبه ۹ آبان ساعت ۱۸ به فرهنگسرای ارسباران به نشانی خیابان دکتر شریعتی، بالاتر از پل سیدخندان، خیابان جلفا مراجعه کنند.