نصرتالله تاجیک روز جمعه در گفتوگو با خبرنگار سیاسی ایرنا در تشریح ناکارآمدی سیستم سیاسی - اجتماعی عراق اظهار داشت: بخشی از این مسئله ذاتی است مانند نقشی که عشایر و قبایل عراقی در ساختارها ایفا میکنند و بخشی هم به خاطر ساماندهی معیوب قانون اساسی این کشور است که آمریکاییها پس از اشغال عراق انجام داده و ساختار سیاسی این کشور را به شکل تقسیم طائفی مبنا قرار دادند که اجازه تشکیل دولت مدرن را نمیدهد و این موجب گسترش فساد و افزایش ناکارآمدی سیستمی میشود.
این تحلیلگر مسائل سیاست خارجی در تشریح مولفه دخالتهای خارجی در عراق هم تصریح کرد: عامل دوم تحولات عراق، به دخل و تصرفهای قدرتهای منطقهای و فرامنطقهای برای مقابله با کارتهای برنده ایران در سیاست خارجی برمیگردد که در قالب استراتژی فشار حداکثری علیه ایران قابل تحلیل است تا ایران را درگیر مسائلی کنند که نتواند به مسائل داخلی و خارجی پرداخته و تحلیل دقیقی از شرایط داشته باشد.
تاجیک یکی از خطرات اعتراضات اخیر عراق را بی رهبر بودن آن دانست و خاطرنشان کرد: اعتراضات عراق تودهوار است که قدرت تخریبی بسیار بالایی دارد در حالی که یک جنبش وقتی دارای رهبری باشد، میتوان با آن گفتوگو و مذاکره کرد اما اکنون ما با یک جنبش تودهای، بدون رهبر و با قدرت تخریبی بالا روبهرو هستیم که میدانند چه نمیخواهند اما نمیدانند چه میخواهند.
وی افزود: اگر این شورشها ادامه یابد موجب ادامه درگیریهای داخلی و حرکتهای مخرب خواهد بود هرچند که اگر مولفه اول یعنی اعتراضات داخلی پررنگتر باشد، میتوان با اصلاح ساختاری مسائل را حل و فصل کرد.
این کارشناس مسائل غرب آسیا درباره رویکرد مقتدی صدر هم ابراز داشت: مقتدی صدر نکات مثبت و منفی زیادی دارد. او شخصیت سیاسی نسبتا سالمی است که علاقهمند است مسائل عراق بهبود یابد اما در قدرت رهبری و هدایتش تردید وجود دارد و بعید است بتواند در کنترل، مدیریت و هدایت اعتراضات تاثیر مثبت داشته باشد. این مسئله هم به خاطر تودهوار بودن اعتراضات است.
تاجیک درباره استعفای عادل عبدالمهدی از نخستوزیری هم بیان کرد: هماکنون دولت با مشکلاتی روبرو است اما سوال این است که آیا با رفتن عبدالمهدی و آمدن یک نخستوزیر جدید حتی فردی مانند ایاد علاوی که به آمریکاییها بسیار نزدیک است، مشکلات حل میشود؟ من بعید میدانم که در این ساختار بتوان کاری را انجام داد چرا که مشکلات ساختاری است و باید ساختار معیوب کنونی اصلاح شود.
وی با بیان اینکه روابط ایران با کشورها باید با همه جریانها، گروهها و همچنین مردم آنها باشد، یادآور شد: اینکه ما روابطمان را دولتها گره بزنیم، درست نیست. ما نباید فکر کنیم سقوط دولت عادل عبدالمهدی به معنای کاهش نفوذ ایران است. ما باید از دولتها حمایت معقول کنیم و نه حمایت قاطع.
سفیر اسبق ایران در اردن درباره رویکرد شیعیان در آینده عراق هم عنوان کرد: به نظر من هماکنون شیعیان عراق در شرایط حساسی هستند و تصمیمگیری آنها شاید مهمترین تصمیمگیری آنها در طول سالهای گذشته باشد. از سوی دیگر، عراقیها میدانند که عمق استراتژیکشان ایران است و هم عراق عمق استراتژیک ماست لذا این مسئله موجب میشود که ایران کماکان یک کشور مهم و قابل اعتنا برای عراقیها باشد.