این فیلم که به مناسبت هفته فرهنگی آلمان در شیراز اکران شده است، نخستین اثر بلند فلوریان هنکل فون دونرسمارک است که با بودجه‌ای ۲ میلیون دلاری در آلمان ساخته شد و ۷۷میلیون دلار در سراسر جهان فروش داشت.
زندگی دیگران ۷۵ جایزه بین‌المللی از جمله اسکار و ۳۷ نامزدی ازجمله نامزدی جایزه گلدن گلوب را در کارنامه دارد.
اولریش موهه بازیگر نقش اول این فیلم با نام "گئرد ویسلر" چندی پس از بازی در این فیلم در سال ۲۰۰۷ براثر سرطان معده درگذشت.
زندگی دیگران ماجرای برتری قدرت هنر بر ایدئولوژی است.
دونرسمارک در جلسه نقد و بررسی این فیلم در جمع مخاطبان شیرازی از بازیگر نقش اول فیلمش یاد کرد و گفت که زندگی شخصی او شباهت‌های بسیاری با زندگی شخصیت‌های فیلم داشته است. او زمانی که در آلمان شرقی زندگی می‌کرد، از سوی پلیس امنیتی آلمان شرقی زیر نظر قرار گرفته بود و بعدها دریافت که همسر سابقش "جِـِنی گروئل من" به عنوان خبررسان برای پلیس امنیتی کار می‌کرده است؛ از همین رو برای بازی در این نقش بهترین گزینه بود.
این کارگردان آلمانی که پس از ۱۰ سال دوباره فیلم خود را در جمع مردم ایران مرور می‌کرد، عنوان کرد: امروز به این واقعیت پی بردم که چقدر مدیون این بازیگر بودم که با سخاوت خاصی تمام آنچه داشت را به تصویر کشید تا همه چیز را واقعی نشان دهد.
دونرسمارک دشواری‌های اولریش موهه برای بازی در این نقش را تشریح کرد و اظهار داشت که به‌خاطر این فیلم مورد تهمت و ناسزای بسیار توسط برخی دوستانش قرار گرفت که معتقد بودند خاطره آلمان شرقی را خراب می‌کند.
این هنرمند آلمانی نمایش مجدد فیلمش را گشوده شدن بابی جدید برای بررسی کارنامه‌اش از دیدگاهی دیگر دانست.
برنده اسکار ۲۰۰۶ که به عقیده خود تلاش کرده است دشواری‌های زیستن در نظام سوسیالیستی حاکم بر آلمان شرقی را به‌گونه‌ای واقعی به تصویر بکشد، بیان کرد: تلاش کردم برای شوکی که به افرادی که در آن زمان زندگی کردند، وارد شد، درمانی پیشنهاد کنم تا اثر دراماتیک شنود و شکنجه را در نظامی تندرو بر زندگی انسان‌ها به تصویر کشم.
دونرسمارک درباره چگونگی شکل‌گیری ایده زندگی دیگران توضیح داد: تجربه‌های گوناگون زندگی ارزش‌های مختلفی دارد، این ما هستیم که تعیین می‌کنیم چه چیزی ارزش فیلم شدن دارد و چه چیزی نه.
او فضاسازی واقعی فیلم را مرهون تلاش‌های انسان‌هایی دانست که خود، بخشی از تاریخ شکنجه و رنج در آلمان شرقی بودند و با ارسال وسایل بازمانده از آن دوران به بازسازی واقع‌گرایانه فیلم کمک کردند.
کارگردان آلمانی با بیان اینکه ایده اصلی وقتی شکل می‌گیرد که کارگردان بتواند به اتفاقاتی که درونش رخ می‌دهد، عینیت ببخشد، گفت: زمانی که می‌خواستم فیلم را بسازم، ایده‌هایم را روی یک کاغذ نوشتم و مدت‌ها بعد از ساخته شدن فیلم وقتی به آن کاغذ نگریستم، دریافتم چقدر چیزی که روز اول نوشتم با نتیجه نهایی همخوانی داشته است.
دونرسمارک درباره تقابل دو عنصر احساس و منطق نیز در فیلمسازی توضیح داد: عشق و منطق، در روند فیلمبرداری همواره با یکدیگر در جدال‌اند، من همیشه به عشق بها داده‌ام و به سوی آن حرکت کرده‌ام و اگر در صحنه‌ای با خودم فکر کردم که شاید چیزی منطقی نباشد، اما بهتر است انجامش دهم، همین کار را کرده‌ام و متوجه شده‌ام نتیجه بهتر از آن چیزی است که فکر می‌کردم.
کارگردان زندگی دیگران درباره مفهوم غلبه هنر بر خشونت اظهار کرد: همواره به لنین فکر می‌کنم که وقتی صفحه‌ای از آثار بتهوون را شنید، گفت "نباید به این موسیقی گوش کنم؛ چراکه مرا بر آن می‌دارد دست نوازش بر سر مردم بکشم" و همین داستان نشان می‌دهد که هنر چگونه می‌تواند اثرات متفاوتی بر جامعه بگذارد و مادامی که توانایی موجود در هنر بالفعل شود، اتفاقی می‌افتد که آدمی تصورش را هم نمی‌کند.
هفته فرهنگی آلمان در شیراز به مناسبت دویستمین سالگرد نگارش دیوان غربی – شرقی گوته، شاعر شهیر آلمانی برگزار شده است و تا ۱۳ آبان ادامه دارد.
دیوان غربی– شرقی یا دیوان باختری–خاوری اثری از یوهان ولفگانگ فون گوته، شاعر، فیلسوف و دانشمند آلمانی است که در سال ۱۸۱۹ منتشر شد. این کتاب به نظم سروده شده است و نویسنده بیشتر در آن از نمادها و عناصر ادبیات شرقی و ایرانی الهام گرفته است.
یوهان ولفگانگ فون گوته زادهٔ ۲۸ اوت ۱۷۴۹ در فرانکفورت – درگذشتهٔ ۲۲ مارس ۱۸۳۲ در وایمار؛ شاعر، ادیب، نویسنده، نقاش، محقق، انسان‌شناس، فیلسوف و سیاست‌مدار آلمانی بود که به حافظ شیرازی و فرهنگ شرقی علاقه‌ای وافر داشت.
خواجه شمس‌ُالدّینْ محمّدِ بن بهاءُالدّینْ محمّدْ حافظِ شیرازی (زادهٔ ۷۲۷ هجری قمری – درگذشتهٔ ۷۹۲ هجری قمری در شیراز) است.