به گزارش گروه اطلاع رسانی ایرنا؛ در ۱۳ آبان ۱۳۵۸خورشیدی گروهی از دانشجویان پیرو خط امام دانشگاه تهران، سفارت آمریکا در تهران را اشغال کردند و دیپلمات‌های حاضر در ساختمان را به گروگان گرفتند. این اقدام چند روز پس از آن صورت گرفت که محمد رضا پهلوی به آمریکا رفت. بنابراین دانشجویان مسلمانی که در پی محاکمه وی بودند به این اقدام اعتراض کردند. این‌چنین بود که آنان تصمیم گرفتند در جریان برگزاری راهپیمایی به مناسبت سالروز کشتار دانش‌آموزان در ۱۳ آبان ۱۳۵۷ خورشیدی که به عنوان روز دانش‌آموز شناخته می‌شد، سفارت آمریکا را تسخیر کنند.
در حقیقت تسخیر سفارت آمریکا واکنشی در برابر سیاست‌های دولت آمریکا به شمار می رفت که از کودتای ۲۸ مرداد تا زمان پیروزی انقلاب اسلامی آغاز کرده بود. همچنین این اقدام پاسخی به تهدیدهای خارجی نسبت به انقلاب اسلامی و دستاوردهای آن نیز محسوب می شد.
روزنامه کیهان بعدازظهر ۱۳ آبان در گزارشی که به چاپ سوم روزنامه منجر شد، در این باره نوشت: صبح امروز گروهی که در جمع تظاهرکنندگان مراسم دانشگاه شرکت داشتند و از خیابان طالقانی عازم دانشگاه بودند، جلو سفارت آمریکا شروع به دادن شعارهای ضدامپریالیستی کردند و از بالای در و دیوار سفارت خود را به محوطه سفارت رساندند و آنجا را اشغال کردند. این جریان در ساعت ۱۱ صبح امروز اتفاق افتاد و گروهی که وارد سفارتخانه شده‌اند بین ۱۵ تا ۳۰ نفر هستند. جریان اشغال سفارت به کلانتری ۷ و کمیته انقلاب منطقه ۶ اطلاع داده شد و پاسداران این کمیته اقدامات فوق‌العاده‌ای را برای خارج کردن تظاهرکنندگان آغاز کردند. گوهری مسوول ارشاد کمیته انقلاب منطقه ۶، ساعت ۱۲:۱۵ ظهر امروز در این مورد به خبرنگار کیهان گفت: نظر به مساله راهپیمایی اقدامات احتیاطی لازم را انجام دادیم و گروهی از پاسداران این منطقه و گروهی دیگر که مربوط به منطقه دیگر بودند پشت دیوارهای سفارت آمریکا گماردیم تا آنان از وارد شدن به داخل سفارت جلوگیری کنند ولی علی‌رغم تلاش برادران پاسدار ما، هجوم مردم برای داخل شدن به سفارت باعث شد تا گروهی وارد سفارت شوند. از طرف کمیته اقدامات لازم برای خارج کردن مهاجمان و تظاهرکنندگان صادر شده است و چون پاسداران ما اجازه ورود به داخل سفارتخانه را ندارند به این خاطر تلاش آنان بر این است که از ورود اشخاص جلوگیری کنند. از سوی دیگر چون امروز روز یکشنبه است و سفارت آمریکا تعطیل رسمی می‌باشد، ظاهراً کسی در داخل سفارتخانه نبوده است و ما هنوز نمی‌دانیم با چه اقدامی کسانی را که در داخل سفارت شده‌اند از آنجا بیرون کنیم و در این باره منتظر اخذ دستور از مقامات بالا هستیم. از سوی دیگر کلانتری ۷ تهران موضوع اشغال سفارت آمریکا را از سوی گروهی از تظاهرکنندگان تایید کرد و یکی از افسران کلانتری گفت: جریان اشغال سفارت به کلانتری اطلاع داده شده است و اقدامات لازم از سوی کلانتری انجام شده است. این افسر از تعداد کسانی که وارد سفارت شده‌اند اظهار بی‌اطلاعی کرد.
پژوهشگر گروه اطلاع رسانی ایرنا به مناسبت سالروز تسخیر لانه جاسوسی آمریکا به تاریخچه اقدامات استکبار جهانی در جلوگیری از توسعه اقتصاد ایران پرداخته است.
استکبار جهانی و جنگ نیمه سخت
تحریم های اقتصادی، انزوای سیاسی و دیپلماتیک و جنگ اطلاعاتی به عنوان مدل هایی از جنگ نیمه سخت به شمار می رود اما امروزه یکی از مهم ترین مدل های جنگ نیمه سخت فشار اقتصادی است. این شیوه زمانی مورد توجه قرار می گیرد که استکبار در جنگ شکست خورده باشد. بنابراین آنها برای فلج کردن نظام اقتصادی و دارایی های کلیدی کشورها این شیوه را انتخاب می کنند. برای نمونه آمریکا در چند دهه گذشته بر این تصور است که محاصره اقتصادی ایران، موجب تضعیف توانایی های مالی آن و افزایش نارضایتی های عمومی و در نتیجه سرنگونی نظام خواهد شد. بنابراین تحریم‌های اقتصادی که از زمان کارتر آغاز شده بود در دوره های بعد شدیدتر شد.
آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار با فعالان بخش های اقتصادی در ۲۶مرداد ۱۳۹۰ خورشیدی در خصوص توجه به اقتصاد مملکت و اهداف استکبار جهانی در این خصوص می فرمایند: اگر یک کشوری نتواند از لحاظ اقتصادی، از لحاظ علمی، از لحاظ زیرساخت های پیشرفت، خودش را تأمین کند و رشد پیدا کند، بیرحمانه مورد تطاول استکبار قرار خواهد گرفت. ما نمی خواهیم مورد تطاول قرار بگیریم. دویست سال کشور ما مورد تعرض و تطاول قرار گرفته. ضعف دستگاه‌های سلطنتیِ بی‌عرضه نالایقِ فاسدِ دنیاطلب و نشاطی که در طرف مقابل وجود داشت، باعث این تطاول شد. از سال ۱۸۰۰ انگلیس‌ها اولْ‌بار در دستگاه سیاسی کشور ما وارد شدند و دخالت کردند و نفوذ کردند و یارگیری کردند و همراه آنها یا قریب به آنها، بعضی از کشورهای دیگر اروپایی هم در این مدت همین کار را کردند. سال ۱۸۰۰ که اولین سفیر انگلیس وارد کشور شد - که از هند هم آمد؛ یعنی آن وقتی بود که حکومت هند در اختیار انگلیس‌ها بود و نایب‌السلطنه در آنجا بود - از همان بوشهر که از کشتی پیاده شد، شروع کرد به رشوه دادن و خریدن افراد و راحت توانست افراد را خریداری کند. این همه شاهزاده و امیر و اسم های دهن‌پرکن، همه در مقابل هدایای این آقا خاضع و تسلیم شدند! روند تطاول دشمنان در این کشور، از آن زمان شروع شد. این خاک نرم و خاکریز بی‌بنیاد ملیِ آن روز اجازه داد دشمن نفوذ کند و نفوذ کردند. ما نمی خواهیم دیگر این ادامه پیدا کند. انقلاب یک سد پولادینی در مقابل اینها درست کرده. ما می خواهیم این سد را مستحکمتر کنیم.
استکبار و جلوگیری از توسعه ایران
آمریکا از آن جهت که منافع سلطه طلبانه اش با تحقق استقلال و آزادی ایران منافات دارد به مخالفت با استقلال خواهی ملت ایران برخاست. پروفسور آمریکایی، پ. رامازانی، توضیح می دهد که ایران از نظر آمریکا به مثابه حلقه دوم استراتژی در سیستم دولت های خاور نزدیک و میانه است و اعتقاد دارد که ایران قدرتمند ترین دولت در تمام خلیج فارس است.
بنابراین با توجه به اهمیت راهبردی ایران و منابع بی پایان این کشور، دخالت های استعمارگران به ویژه آمریکا از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ خورشیدی آغاز شد. در آن مقطع منافع آمریکا در ایران تنها نفت نبود، بلکه ایران با تولید بالای نفت و پولی که از فروش آن به دست می آورد، بازار خوبی برای کالاهای مصرفی آمریکایی نیز محسوب می شد. به طوری که از ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۴میلادی یعنی در مدت ۱۴ سال، حجم صادرات آمریکا به ایران بیش از ۱۰ برابر افزایش یافت اما باید اذعان کرد که تحریم های اقتصادی و جلوگیری از توسعه ایران از ابتدای انقلاب اسلامی در برنامه های استکبار جهانی و دشمنان ایران قرار گرفت. دولت امریکا از ۱۳۵۹خورشیدی در راستای اهداف استکباری خود، قوانین تحریمی بر ضد ایران تصویب که هر سال آن را تمدید و حلقه تحریم را تنگ تر کرد.
در ابتدا کارتر برای ضربه زدن به انقلاب اسلامی در ۱۳۵۹ خورشیدی تمام اموال و دارایی های ایران در آمریکا را بلوکه کرد و مبادلات دلاری به وسیله بانک‌های این کشور با بانک‌های ایرانی را ممنوع اعلام و حساب‌های بانکی ایران در بانک‌های آمریکایی در داخل و خارج آن را مسدود کرد.
در دوره ریگان ورود هرنوع کالای ایرانی به آمریکا و فروش فناوری های ۲ منظوره به ایران ممنوع شد. افزون بر این، تحریم فروش فناوری پیشرفته به ایران بین‌المللی نیز شد. در دوره کلینتون تحریم‌های اقتصادی اهمیت بیشتری یافت. نخستین طرح تحریم به وسیله داماتو سناتور امریکایی ارایه و به تصویب مجلس سنا و نمایندگان آمریکا رسید. در این طرح خرید نفت و هرگونه معامله مالی و پولی با ایران تحریم شد، نقل و انتقال هر گونه دارایی مربوط به ایران و انتقال اعتبارات و مبادله ارز، صدور پروانه صادرات مجدد و ورود کالا و خدمات ایرانی به آمریکا نیز ممنوع شد.
سپس در ۱۳۷۵خورشیدی دولتمردان کاخ سفید به این نتیجه رسیدند که تحریم‌های اعمال شده، ناکافی است، بنابراین آنها منابع نفتی و گازی را که مهم ترین منبع درآمد ایران بود، نشانه گرفتند. طرح سناتور گیلمن بلافاصله به وسیله ۲ مجلس آمریکا به تصویب رسید. در این طرح ارسال هر نوع کالا یا تکنولوژی مربوط به صنعت نفت و گاز ممنوع و شرکت ها و مؤسسات غیرآمریکایی که مستقیم یا غیر مستقیم در توسعه منابع نفتی و گازی، کمک می‌کردند با اعمال مجازات سنگین روبه رو شدند و بر این پایه شرکت‌های دیگر کشورها نباید بیش از۴۰ میلیون دلار در سال در صنایع نفت و گاز ایران سرمایه گذاری می‌کردند.
تمام این تحریم ها که در بالا اشاره شد در دوره بوش تمدید و تشدید شد. جنگ اقتصادی در دوره های بوش و اوباما تداوم یافت و در اکنون نیز با شدت بیشتری دنبال شد.
امروزه آمریکا از تمام توان خود ر علیه ایران استفاده می کند تا در سطح منطقه و بین المللی، ایران را از نظر سیاسی و اقتصادی منزوی کند و در این راه از هیچ تلاشی دریغ نمی کند تا جایی که تحریم های این کشور استعمارگر، مردم ایران را هم نشانه گرفته است. کاهش نفوذ منطقه ای ایران یکی از مهم ترین اهداف استعمارگران به ویژه آمریکا به شمار می رود زیرا وجود سرمایه هایی چون حزب الله و محور مقاومت در منطقه خاورمیانه با اهداف و منافع استعمارگران در تضاد است و به همین دلیل برای کاهش قدرت ایران در این حوزه دست به فشار و تحریم اقتصادی می زنند.
تحریم های اقتصادی علیــه یک یا چند کشـور در جهت ایجـاد تغییر در سیاست هـای کلان آن کشـور محسوب می شود. سیاست های تحریمی که به وسیله قانون گذاران و دولت مردان آمریکایی مورد استفاده قرار گرفته است، بیشتر به دنبال تغییر رفتار جمهوری اسلامی ایران بوده است. واشنگتن در دهه نخست انقلاب متاثر از فشار افکار عمومی داخلی آمریکا به دنبال تسخیر لانه جاسوسی، تحریم های خود را در مقابله با تروریسم توجیه و اعمال کرد. هر چند این کشور تا امروز نتوانسته به اهداف مور د نظر و مطلوب خود در ارتباط با تسلیم ایران برسد.
سلطه جویی استکبار جهانی در دیگر کشورها
تجاوز، اعمال فشار و استعمارگری آمریکا تنها در برابر ایران نیست، بلکه او در تمام دنیا همین روش را در پیش دارد. او می خواهد همه چیز را صاحب شود و بر همه حکم براند و هر چیز را آن طور که می خواهد، تعریف کند و شکل دهد. هم چپاول قدرت و ثروت ملت ها را می خواهد و هم رویای تسخیر دانش، فرهنگ و باورهای مردم جهان را در سر می پروراند. بنابراین باید اذعان کرد که سلطه جویی این استعمارگر در بسیاری از کشورهای جهان وجود دارد، برای نمونه تهاجم اقتصادی به تایوان، ایجاد بحران در مکزیک و آرژانتین، اجرای سیاست دامپینگ در کره جنوبی، تحمیل برنامه های تعدیل اقتصادی در جهان سوم (که موجب ویرانی اقتصادی آنها شد و برای نمونه در ۱۹۹۱ میلادی هند را به زانو درآورد)، طراحی و اجرای کودتای پینوشه در شیلی و نمونه های بسیار دیگری که والدن بیو به خوبی در کتاب پیروزی سیاه نشان داده است و مثال های جدیدتر، مانند جنگ در افغانستان یا جنگ در عراق و غارت نفت این کشور را می توان نام برد.
در پایان و به منظور ضرورت دشمن شناسی به سخنی از مقام معظم رهبری می پردازیم که فرمودند:دشمنت را بشناس و همچنین خود را، خواهی دید که طی هزاران نبرد هم شکست نخواهی خورد. زمانی که از دشمن غافل هستی و حضورش را نادیده گرفته ای، حتی اگر خودت را خوب بشناسی، بدان که شانس برد و باخت تو یکسان است. اگر شرایطی هم پیش آید که هم دشمن و هم خودت را به دست فراموشی سپرده باشی در هر نبردی، بازنده خواهی بود.