به گزارش مرکز اطلاع‌رسانی سازمان جنگل‌ها، خسرو شهبازی در نشست هم‌اندیشی با رئیس سازمان تحقیقات کشاورزی خواستار حمایت علمی از این سازمان شد و افزود: سازمان جنگل‌ها برای پیشبرد اهداف منابع‌طبیعی نیازمند حمایت بخش‌های علمی و تحقیقاتی است.
وی خاطرنشان کرد: تحقیقات، اجرا و ترویج سه رکن اصلی توسعه پایدار هستند و تعامل و همفکری این سه بخش می‌تواند در حفظ منابع پایه کشور بسیار موثر باشد.
شهبازی در ادامه به نقش و اهمیت جنگل‌های هیرکانی اشاره کرد و افزود: کشورهای توسعه یافته و پیشرفته به جنگل‌شان اهمیت می‌دهند و سازمان جنگل‌ها نیز تمام تلاش خود را برای حفظ، احیا و توسعه این جنگل‌های ارزشمند به‌کار گرفته است.
وی آبخیزداری را راهکاری مناسب برای جلوگیری از تخریب سرزمین و افزایش پوشش گیاهی برشمرد و یادآور شد: با اجرای طرح‌های آبخیزداری و آبخوان‌داری بخش قابل توجهی از احیای قنات‌ها در دستور کار سازمان قرار دارد و همکاری‌های علمی و تحقیقاتی در کنار دانش بومی جوامع محلی می‌تواند در احیای قنات‌ها موثر واقع شود.
وظیفه سازمان جنگل ها در حفظ آب و خاک بی‌بدیل است
رئیس سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی نیز وظایف سازمان جنگل‌ها را در حفظ منابع پایه و آب و خاک کشور بسیار پر اهمیت خواند و اعلام کرد: این موسسه تحقیقاتی آمادگی خود را در زمینه علمی و تحقیقاتی در جهت حفاظت خاک، استقرار گیاه و موضوعات گیاهپزشکی برای نجات درختان شمشاد اعلام خواهد کرد.
کاظم خاوازی گفت: سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج پتانسیل خوبی در زمینه اصلاح بذر گیاهان دارویی و مرتعی در موسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع دارد و می‌تواند دانش و یافته‌های علمی و تحقیقاتی را در اختیار بخش اجرا قرار دهد.
شمشاد هیرکانی با نام علمی Buxus hyrcana Pojark درختی همیشه سبز و بومی در جنگل‌های هیرکانی در شمال ایران است که در فهرست گونه‌های گیاهی در خطر انقراض اتحادیه بین‌المللی حفظ طبیعت (IUCN) قرار دارد.
جنگل‌های هیرکانی با یک میلیون و ۹۰۰ هزار هکتار وسعت دارای ۹۰ گونه درختی و ۲۱۱ گونه درختچه‌ای است و تاکنون ۳۳ نوع آفت و هشت نوع بیماری در درختان آن شناسایی شده است.وی از سرپرست سازمان جنگل‌ها خواستار برگزاری نشست‌های هم‌اندیشی به شکل مستمر و گسترش همکاری‌های دو جانبه شد.
بیماری سوختگی و آفت پروانه برگ‌خوار شب‌پره شمشاد که به ترتیب از سال ۱۳۸۹و ۱۳۹۵در جنگل‌های هیرکانی شیوع یافته‌اند، در گرما، سرما و برف و باران به فعالیت خود ادامه می‌دهند و به دلیل محدودیت راه‌های مبارزه، عرصه‌های وسیعی از شمشادستان‌های شمال را نابود کرده‌اند.
بیماری سوختگی شمشاد بر اثر فعالیت دو نوع قارچ میکروسکوپی به نام‌های سیلندروکلادیوم بوکسیکولا (Cylindrocladium buxicola) و کالونکتریا پسودوناویکولاتا (Calonectria pseudonaviculata) به وجود می‌آید.
این بیماری باعث چروکیدگی و ایجاد لکه‌های قهوه‌ای در برگ گیاه و مرگ سریع و گسترده بافت‌ها در بخش عمده یا همه قسمت‌های هوایی گیاه می‌شود.