ظرفیت‌های کلان آبزی‌پروری در نوار ساحلی جنوب استان سیستان و بلوچستان(چابهار و کنارک یا به تعبیری سواحل مکران) این منطقه را به یکی از کم‌نظیرترین مناطق کشور در حوزه شیلات تبدیل کرده و می تواند سالانه بخش بزرگی از نیاز بازارهای داخلی و خارجی را تامین و ارزآوری زیادی داشته باشد.
به اذعان بیشتر کارشناسان و متخصصان شیلاتی نوار ساحلی سیستان و بلوچستان منبع و معدنی غنی از پروتئین است که به راحتی می تواند بالاترین درآمد و اشتغالزایی را ایجاد کند.
وجود انواع آبزیان دریایی با ارزش تجاری شامل انواع میگوها نظیر سفید هندی، ببری سیاه یا مونودون، ببری سبز، موزی و همچنین لابستر، خرچنگ، صدف، خیار دریایی و انواع جلبک ها در چابهار و کنارک شرایط تامین مولد از منابع دریایی منطقه را فراهم کرده است.
دسترسی به آبهای دریای عمان و دهانه اقیانوس هند، بکر بودن و کیفیت بالای آب سواحل به لحاظ نبود آلودگی های مختلف صنعتی، کشاورزی و شهری، موقعیت جغرافیایی ناب و مناسب به عنوان تنها بندر اقیانوسی کشور، ظرفیت منطقه آزاد، وجود اراضی ساحلی قابل توجه برای توسعه آبزی پروری بویژه میگو و از همه مهمتر وجود ظرفیت های انسانی ممتاز و مردمانی شریف و نجیب بخشی از داشته های کم نظیر چابهار است.
آبزی پروری در نوار ساحلی جنوب استان سیستان و بلوچستان(چابهار و کنارک) با توجه به ویژگی‌ها و شاخص‌های آن به لحاظ تولید و اشتغال، میتواند محور توسعه منطقه و نوار ساحلی مکران قرار گیرد.
گسترش صنعت آبزی پروری در مقایسه با سایر صنایع با حجم اعتباری کمتر و بازدهی سریعتر و کمترین خسارت و لطمه به محیط زیست( حتی می تواند پشتیبان و دوستدار محیط زیست باشد) و ایجاد مراکز و مجتمع های آبزی پروری در چابهار و کنارک زمینه بسیار مناسبی برای توسعه و پیشرفت منطقه خواهد بود که نه تنها در بعد اقتصادی حتی در بعد اجتماعی و فرهنگی و گردشگری نیز تاثیر بسزایی خواهد داشت.
بطور کلی مزایای توسعه آبزی پروری در نوارساحلی جنوب استان سیستان و بلوچستان(چابهار و کنارک) را می توان در مقوله های ایجاد اشتغال مولد، تولید آبزیان و کمک به امنیت غذایی و ارتقاء سلامت جامعه، توسعه صادرات و ارز آوری برای کشور، بهره وری هوشمندانه و پایدار و متناسب با خصوصیات جغرافیایی و زیستی منطقه از اراضی ساحلی (شوره زار و لم یزرع ) و آبهای غیر متعارف دریا با رویکرد صیانت از محیط زیست ارزیابی کرد.
توسعه آبزی پروری نه تنها در ایجاد اشتغال و امرار معاش و سرمایه گذاری مردم بومی و ساکنان حاشیه سواحل و مناطق بالادستی تاثیر مستقیم و مهمی دارد بلکه یک ظرفیت ملی برای توسعه اقتصادی، اجتماعی و امنیتی محسوب می شود.
در شرایطی که به فرموده رهبر معظم انقلاب، کشور در شرایط جنگ اقتصادی قرار دارد و کشورهای استکباری جنگی همه جانبه و تحریم های ظالمانه را بر کشور ما تحمیل کرده اند، بهره گیری شایسته از ظرفیت‌ها و توان داخلی میتواند شرایط را به نفع کشور و مردم تغییر دهد.
حمایت هوشمندانه و همه جانبه از ظرفیت‌هایی نظیر آبزی پروری در منطقه و سواحل مکران(چابهار و کنارک) می تواند در توسعه و رونق منطقه کمک شایانی کند.
مدیرکل شیلات سیستان و بلوچستان در گفت وگو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: ظرفیت های فراوانی در آبزی پروری استان وجود دارد که می توان تنها در بخش میگو بیش از ۱۰۰ هزار تن تولید و بیش از ۵۰ هزار نفر اشتغال ایجاد کرد.
محبعلی سیستانی افزود: پرورش ماهی در قفس دریایی و در خشکی این استان زمینه ساز تولید بیش از ۱۵۰ هزار تن ماهی و اشتغال بیش از ۱۵ هزار نفر است.
وی بیان کرد: براساس برآورد کارشناسان حوزه شیلات، استان سیستان و بلوچستان سالانه ظرفیت تولید بیش از ۲۵۰ هزار تن انواع آبزیان با بیش از ۶۵ هزار نفر اشتغال را دارد.
دکتر سیستانی گفت: ظرفیت های سایر آبزیان استان نظیر پرورش آرتمیا، خرچنگ، خیار دریایی، لابستر، صدف، انواع میکرو جلبکها و علفهای دریایی و پرورش آبزیان زینتی نیز میتواند در تولید و اشتغال سهم قابل توجهی داشته باشند.
مدیرکل شیلات سیستان وبلوچستان ادامه داد: تحت تاثیر بودن منطقه از جریانات اقلیمی اقیانوس هند که سبب شرایط دمایی حدود ۲۵ تا ۳۲ درجه در بیش از هفت ماه سال گردیده، فرصت و محدوده زمانی ایده ال برای پرورش انواع آبزیان دریایی بویژه میگو و ماهی فراهم کرده است.