هدف از طرح باسیل این است که با خروج چهره های سیاسی سرشناس از دولت، زمینه تشکیل یک دولت متشکل از وزیران کارشناس و متخصص و قابل اعتماد و در عین حال غیر سیاسی فراهم شود. او خروج خود و سیاستمداران سرشناس از کابینه را مشروط به این دانسته است که "سعد حریری" نخست وزیر دولت پیشبرد امور یک نفر دیگر را برای نخست وزیری معرفی کند.
باسیل که شب گذشته با "سعد حریری" نخست وزیر دولت پیشبرد امور لبنان دیدار و این طرح را ارائه کرد، هنوز منتظر پاسخ به طرح خود است.
بخش دیگری از طرح جبران باسیل شامل تماس و ارتباط با معترضان در خیابان ها است به این منظور که مشخص شود آنان چه کسی را برای نخست وزیری شایسته می دانند؛ همه این موارد مشروط به این است که حریری با انتخاب یک شخص دیگر (به جز خود) برای نخست وزیری موافقت کند و شخص پیشنهادی او نیز موافقت فراکسیون های پارلمانی را بدست آورد زیرا در نهایت نام افراد پیشنهادی به منظور کسب اعتماد به پارلمان می رود.
روزنامه "الجمهوریه" لبنان در این خصوص نوشت: دیدار شب گذشته حریری و باسیل و با در نظر گرفتن دو منطق کاملا متضاد ، حاکی از این است که رسیدن به یک برون رفت و حد وسط به ویژه در مورد اصل و بنیان دولت جدید همچنان دشوار است به این معنی که بحران اکنون با دو گزینه متضاد روبه رو است :
اول: تشکیل دولتی شبیه دولت های سابق که مورد رضایت سیاستمداران باشد.
دوم: دولتی که مورد قبول مردم باشد.
به نوشته الجمهوریه، تحقق هر یک از این دو گزینه با مجموعه ای از مشکلات روبه رو است.
به هر حال به محض توافق بر سر این موارد بلافاصله رایزنی های پارلمانی لازم برای تشکیل دولت با دعوت رئیس جمهوری آغاز می شود، به ویژه اینکه باسیل در دیدار با حریری نه فقط از طرف خود و به عنوان رهبر "جریان آزاد ملی" بلکه به نمایندگی از رئیس جمهوری صحبت می کند.
نکته دیگر اینکه چرا باسیل در طرح خود به موافقت معترضان در خیابان ها اشاره کرده است؟
به نظر می رسد هدف او آرام کردن معترضان است و اینکه نخست وزیر باید مورد قبول مردم باشد.
این درحالی است که سعد حریری نیز در سیزدهمین روز از تظاهرات مردمی در لبنان با اعلام اینکه به بن بست رسیده است استعفای خود را کتبا تقدیم "میشل عون" رئیس جمهوری لبنان کرد و یک روز پس از آن از آمادگی برای نخست وزیری مجدد خبر داد به این شرط که دولت آینده دولت تکنوکرات (فن سالار) باشد.
حریری سپس روز گذشته اعلام کرد: اصراری برای بازگشت به نخست وزیری ندارد. بنابر اعلام منابع نزدیک به حریری، وی دلیل این موضع خود را این گونه اعلام کرد: اگر شرایط موجود نیازمند شخصی باشد که دارای شروط تشکیل دولت و مدیریت مرحله بعد با یک تیم کامل باشد، آماده است که این فرصت را به او بدهد.
با در نظر گرفتن این تحولات باید منتظر ماند و دید آیا تماس ها بین حریری و باسیل ادامه خواهد یافت؟ آیا دو طرف بر سر مجموعه ای از مسائل توافق خواهند کرد تا پس از آن رایزنی ها در خصوص مکلف کردن نخست وزیر مورد نظر به تشکیل کابینه و سپس انتخاب اعضای آن فراهم شود؟
تظاهرات لبنانی ها در اعتراض به مشکلات معیشتی و اقتصادی مهرماه (17 اکتبر) آغاز شد و به سرعت از بیروت به سایر شهرها از جمله طرابلس در شمال و صور، صیدا و نبطیه در جنوب گسترش یافت؛ این تظاهرات در اواسط هفته دوم فروکش کرد اما در هجدهمین روز بار دیگر از سر گرفته شد و با مسدود کردن مجدد راه های ارتباطی همراه بود.
حریری در هفته دوم تظاهرات مردمی استعفای خود را تقدیم رئیس جمهوری کرد و یک روز پس از آن ضمن اعلام آمادگی برای نخست وزیری مجدد، آن را به تشکیل دولت تکنوکرات مشروط کرد.