هوا سرد بود اما طنین گرم سرنا و دهل نوازی، مردم را از خانه هایشان بیرون کشیده بود.
این طنین با مجالس بزم و شادی بوم و برِ کهنِ همدان رفاقت دیرینه دارد و آمدن جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان بهترین بهانه برای نو کردن این دوستی و پایکوبی و دست افشانی دیگری در آبانگاه پایتخت تاریخ و تمدن ایران زمین بود.
کودکان سوار بر دوش پدرها و چسبیده در آغوش مادرانشان بادکنک های رنگی را همنوا با ضرب آهنگ دهل نواز در ازدحام جمعیت می چرخاندند.
نوشته های روی بادکنک ها خبر از ۲۶ سالگی جشنواره تئاتر کودک می داد، اما مردم مشتاق و آرزومند همچون نورسیده ای در آغوشش کشیدند و خوش قدمش نامیدند و مایه خیر و برکت.
این بزم شادمانه بغیر از خردسالان و پدر و مادرهایشان مهمانان بزرگی داشت به نام عروسک های غول پیکر که به عشق کودکان همدانی و همبازی شدن با آنها به این شهرآمده بودند؛ کودکانی که به قوزک پایشان هم نمی رسیدند.
فکر می کردم بزرگی بیش از اندازه عروسک های غول پیکر مانع جست و خیزشان شود اما با حرکتهای نرم و زنده همرنگ هلهله و شادی مردم شده و پر شورترین تشویق ها را از دستان تماشاگران هدیه گرفتند.
بازگشت پروانه های زرین وعده یا واقعیت
مسئولان هم در این سور و سرور به وجد آمد بودند طوری که دو نماینده مردم همدان در مجلس شورای اسلامی پشت تریبون جشنواره رفته و بازگشت پروانه های زرین را به این شهر و دیار وعده دادند.
پروانه های زرین نماد جشنواره بین‌المللی فیلم کودک و نوجوان بود که همدان چند سالی میزبانش بود اما کوچ این پروانه های طلایی دل مردم را سوزاند و حالا وعده وکلای ملت اگر چه بیشتر به شعارهای تبلیغاتی شبیه بود اما خنکایی برآتش کهنه دل سوختگان فرهنگ و هنر الوند بود.
عموقناد خاطره بازی نسل ها
اما شیرین تر از وعده وعیدهای مسئولان دیدن عمو قناد لابه لای شور و اشتیاق جمعیت بود که عاشقانه کودکان را در آغوش کشیده و هم قد آنها می شد تا در قاب عکسهای یادگاری شان جا بگیرد.
مجید قناد امسال دبیری بیست و ششمین جشنواره تئاتر کودک ونوجوان را به عهده دارد، او که خاطره مشترک چند نسل کودکان ایرانی است حالا برای این برنامه جهانی تلاش می کند تا کاری جذاب و دوست داشتنی برای کودکان تحویل بدهد.
دهل نواز هم بند سازش را بر شانه محکم کرده و کوبنده تر می نوازد و با چهره محبوب عمو قناد پدر و مادرها را به دهه شصت می برد و خاطره های کودکی را زنده می کند.
دست نوازش تئاتر بر سر کودکان شهدا
برنامه بعدی این شادپیمایی تجلیل از فرزندان شهدای مدافع حرم بود، شاد کردن این کودکان کاری زیبا از دست اندرکاران جشنواره بود که برای همیشه شاید در ذهن این کودکان ماندگار شود.
هدیه دادن، بخشی از برنامه جشنواره بین المللی تئاتر کودک و نوجوان است، در برنامه رونمایی پوستر به دانش آموزان دبستان پویندگان دانش هم هدایایی داده شد، اما هدیه گرفتن فرزندان شهید در میان سوت و کف و جیغ های بچه ها و نوای پر حرارت و صمیمی سرنا که پس زمینه این برنامه بود جذابیتش را چند برابر کرده بود.
همدانی ها برای جشنواره سنگ تمام بگذارند
خلاصه اینکه مردم مهمان نواز همدان به خوبی به استقبال جشنواره تئاتر آمدند؛ احمدرضا احسانی رئیس جشنواره امیدوار است مردم با همین شادابی و سرزندگی بتواندد برای پذیرایی از ۵۰۰ مهمان جشنواره که از ۱۳ استان کشور و ۱۰ کشور خارجی به همدان آمده اند سنگ تمام بگذارند.
در یک هفته آینده نمایش های جورواجوری از ۵۳ گروه نمایشی اجرا می شود و او از خانواده ها خواست فرزندانشان را برای تماشای تئاتر به سالنهای نمایش بیاورند البته قبل از آن از سایت تیوال بلیت نمایش مورد پسندشان را تهیه کنند.
حاجی فیروز و نوروز تئاتر
دعوت گیری و سفارش های رئیس جشنواره که تمام شد، نوبت به حاجی فیروز رسید، او که همیشه آمدن نوروز را نوید می داد حالا با همان لباسهای سرخ و روی سیاه و دایره زنگی شروع جشنواره پرطمطراق تئاتر را تبریک گفت.
البته حاجی فیروز مثل همیشه تنها نبود وعیال وار شده بود، زن و فرزندش همرنگ و همصدای او آواز و ترانه خوانده و سهمی از سبد شادی مردم برای خود برداشتند.
هوا کم کم تاریک می شد و پژواک دایره و تمبک حاجی فیروز هم کمرنگ، اما سرنای جشنواره تا یک هفته دیگر در دیار الوند می نوازد و دهلش جانانه تر می کوبد تا جشنواره بیست و ششم تئاتر در سوز سرمای الوند گرم و پر انرژی به نقطه پایان برسد.
شاید بازی عروسک های غول پیکر، پایکوبی و فریادهای شادمانه کودکان امروز و دیروز، نوای خوش و صمیمی طبل و سرنا، خاطره بازی مردم با شخصیت های افسانه ای و آداب و رسوم فولکلور وطنی و برانگیخته شدن حس نوستالژی شیرین در چهره بزرگترها را در هیچ تصویری چنین شفاف و دلنشین و زنده نتوانیم بیابیم مگر در چهارگوشه کادر جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان همدان.
گزارش از: زهرا زارعی