به گزارش ستاد توسعه علوم و فناوری‌های سلول‌های بنیادی، در این میان محققان راهی را برای آزادسازی زمان بندی شده دو فاکتور رشد ارائه کرده‌اند که فرایند تشکیل استخوان طی تکوین جنینی استخوان را در مدل رتی تقلید می‌کند.
به عقیده آن‌ها استفاده از سلول‌های بنیادی، فیکساتورهای منعطف و آزادسازی زمان بندی شده فاکتورهای رشد می‌تواند به ترمیم نواقص استخوانی بزرگ کمک کند. پیش از این، این محققان فیکساتورهای منعطف و تجمعات سلول‌های بنیادی متراکمی را ارائه کردند که می‌توانند به صورت صفحات یا پلاگ هایی عمل کنند.
این تراکم‌های سلولی اجازه می‌دهند که بتوان آن‌ها را در نواحی خاص بدن مانند فواصل بین شکستگی‌های استخوانی قرار داد. ترکیب این تراکم‌های سلولی و فیکساتورهای منعطف اجازه تقویت بهبودی نواقص استخوانی را در مدل‌های رتی داد. اما در این مطالعه محققان لایه دیگری را به این سیستم اضافه کردند که شامل آزادسازی زمان بندی شده دو فاکتور رشد بود؛ فاکتور TGF-beta۱ که تبدیل شدن سلول‌های بنیادی به سلول های غضروفی را کمک می‌کند و دیگری BMP۲ که تبدیل شدن سلول های غضروفی به استخوان را وساطت می‌کند. استفاده از این سیستم موسوم به سیستم آلزبرگ برای شکستگی‌های استخوانی در ران رت‌های مدل منجر به تحریک رشد استخوان جدید با عملکردی تقویت شده مدت ۱۲ هفته در مقایسه با سیستم پیشین شد.