اسپانیا امروز (۱۰ نوامبر- ۱۸ آبانماه) ۲ رکورد از خود برجا خواهد گذاشت؛ نخست اینکه شهروندان این کشور اروپایی برای بار چهارم در سه سال گذشته به پای صندوقهای رای میروند تا سرانجام یک دولت باثبات شکل گیرد. دومین رکورد مربوط به تعداد رایدهندگان است زیرا ۳۷ میلیون شهروند اسپانیا واجد شرایط رای دادن هستند.
این آمار بیشترین میزان رایدهندگان بعد از مرگ دیکتاتور «ژنرال فرانکو» در سال ۱۹۷۸ است یعنی زمانی که دموکراسی دوباره به اسپانیا بازگشت.
انتخابات امروز اسپانیا نتیجه شکستها و به بنبست رسیدنهای سیاسی است که حزبهای این کشور از سال ۲۰۱۵ تاکنون با آن دست و پنجه نرم میکنند؛ شرایطی که بسیاری از کنشگران سیاسی از آن به عنوان «حالت فوقالعاده ملی» یاد میکنند.
جدا از این مسائل، امروز اقتصاد اسپانیا حال و روز خوشی ندارد؛ براساس آخرین آمار کمیسیون اروپا رشد اقتصادی این کشور تا پایان سال جاری میلادی فقط ۱.۹ درصد خواهد بود. همچنین بررسیهای آماری از جمعیت فعال این کشور بیانگر سرد شدن بازار کار این کشور مدیترانهای است؛ بدین معنی که بیکاری بیشتر شده و اشتغال کاهش یافته.
به همه این موارد باید تنشهای موجود در ایالت خودمختار کاتالونیا را نیز اضافه کرد؛ ایالتی که سالهاست خواهان جدایی از اسپانیاست. ماه گذشته، دادگاه عالی اسپانیا رایهای خود را در مورد چند سرکرده اصلی جنبش استقلالطلبی این ایالت صادر کرد؛ رایهایی سنگین که سبب ایجاد تنش و شورش در این منطقه از اسپانیا شده است.
انتخابات عمومی پیشین در ۲۸ آوریل امسال برگزار شد، ۶ ماه پیش؛ اما توافق نیافتن بین حزب سوسیالیست نخستوزیر «پدرو سانچز» که پیروز میدان شد و حزب «اونیداس پودموس (ما به صورت متحد میتوانیم)» که نقش تعیین کنندهای در به پیروزی رسیدن سانچز داشت، سبب شد تا این کشور ۴۶ میلیون نفری، بار دیگر بدون دولت بماند.
این انتخابات فقط جنگ بین احزاب چپ (سوسیالیستها و پودموس) و راست (حزب مردمی، شهروندان) نیست بلکه بازیگر جدیدی وارد میدان سیاست آشفته اسپانیا شده که بنا بر آمار قرار است معادلات را تغییر دهد.
این بازیگر حزب راست افراطی «ووکس» است که با ۲۴ کرسی کنگره نمایندگان (مجلس سفلی) همه احزاب دیگر را انگشت به دهان باقی گذاشت. این بار نیز طبق برآوردها، این حزب ضد مهاجرت و ناسیونالیست افراطی به رهبری «سانتیاگو آباسکال» شگفتی رقم خواهد زد تا نشان دهد شهروندان این کشور اروپایی از سیاست دو قطبی راست و چپ خسته شده و به دنبال حرفی نو هستند.
بیش از همه اما سوسیالیتها به رهبری سانچز نگرانند زیرا اگر مشارکت عمومی در انتخابات امروز، همان طور که از پایین آمدن بیش از ۲۶ درصدی رای پستی پیداست، کمتر از انتخابات ۲۸ آوریل باشد، احتمال پیروزی حزبهای دست راستی «حزب مردم» و «شهروندان» قوت بیشتری خواهد گرفت.
با این حال، جدا از نتیجه انتخابات امروز، صحنه سیاست اسپانیا امیدی به گفتوگو و خروج از بن بست ندارد زیرا در ۶ ماه گذشته آنچه رخ داده حاکی از شکسته شدن پلها بین راست و چپ بوده، حزب پودموس به رهبری پابلو ایگلسیاس نیز در پی گرفتن امتیاز بیشتر از سوسیالیستهاست تا رایدهندگان خود را ترغیب کند به حزب سانچز رای دهند.
به هر ترتیب، آنچه مسلم اینکه دوران پیروزی قاطع یک مرحلهای همه احزاب به پایان رسیده است و دوران توافقهای تازه را میطلبد؛ در واقع تا شمشیرها بالاست، صلحی صورت نخواهد گرفت.